கைமண் அளவாய்… கல்லடியாய்… வேறுபாடற்றது…!
01.!
கைமண் அளவாய்…!
------------------------------!
!
கற்றது!
கைமண்ணளவு என்றார்கள்,!
அதனால்தான் அவள்!
படிப்பைப்!
பாதியில் நிறுத்திவிட்டு!
படி ஏறுகிறாளோ-!
சித்தாளாக…!!
02. !
கல்லடியாய்…!
-----------------------!
கல்லடிபடும் என்பார்கள்!
காய்த்த மரம் என்றாலே,!
இங்கே!
காய்க்காத மரம் ஏனோ!
கல்லடிபடுகிறதே…!
மரத்தின் குற்றமல்ல இது,!
மரத்துவிட்ட!
மனித மனத்தின்!
மாறாட்டம்தான் இது…!!
03.!
வேறுபாடற்றது…!
-------------------------!
ஏட்டப்பனின் தாயும்!
கட்டபொம்மனின் தாயும்!
காட்டிய அன்பினில்!
கட்டாயம் இருக்காது,!
கடுகளவு வேறுபாடு…!!
!
-செண்பக ஜெகதீசன்…

அவன் கூரைமீது ஏறி நிற்கிறான்!
அச்சத்தின் ஒரு முளைப்பாய்.!
குளிர் குலைத்த அதிகாலைப் பொழுது!
இரவு உடையில் அந்த குர்திஸ்காரன்.!
கூடாய்த் தொங்கியது எமது!
அகதிகள் முகாம்.!
சுற்றிவர பொலிசார்!
மோப்ப நாய்கள்!
அதிகாலை நான்கு மணிய!
தூக்கப் பொழுதின் கிழிசல்களை!
அரவமற்றுக் கடந்து!
கைதுசெய்யும் தந்திரத்தில் தோற்றவர்கள்,!
இப்போ சுற்றிவர நின்றனர்.!
அவன் இறங்குவதாயில்லை.!
மெல்லத் தாவி ஏறுகிறான் தயைகூர்த்து!
மொழிபெயர்ப்பாளன்,!
கையசைத்துக் கையசைத்து.!
~~தம்பி குதிச்சிடாதை! அவங்கள் உன்னை!
நாட்டுக்கு திருப்பி அனுப்ப மாட்டம் என்ற!
உறுதிமொழி சொல்லுறாங்கள்.!
குதிச்சிடாதையும்... மெல்ல கீழை இறங்கி வாரும்.||!
நிராகரிக்கப்பட்ட அரசியல் தஞ்ச விண்ணப்பம்!
அவன் அறையில் தூங்குதல் கூடும்.!
அவன் தூக்கமற்று குளிருற்றான் கூரையில்.!
வானம் இப்போதும்!
தொலைது£ரத்தில்தான்.!
என்ன நடக்கப் போகிறது!!
அண்ணார்ந்தலை விடவேயில்லை நாம்!
வாயைத் திறந்தபடி.!
அவன் போராடினான்!
பொலிசார் மெல்ல நமட்டாய் சிரிப்பதும்!
இரகசியப்படுவதும்!
நிச்சயமற்ற மனிதர்களுக்கு அச்சம் தந்தன.!
எனது மனசில் அவன் உதைத்து நின்றான்!
நேற்றுக் காலைதான் வீட்டுக்கு போட்டோ அனுப்பியிருந்தேன்,!
பனித்திரளுக்குள் புதைந்து நின்று.!
முகத்தில் வரவழைத்த சிரிப்பு,!
கையில் பனித்திரள் ஏந்தல்.!
மனசுக்குள் அவன் சிறகடித்து சிறகடித்து!
மோதி விழுகின்றான்.!
கீறல்களால் அகதி அகதி என!
பிராண்டுகிறான்...!
பிராண்டினான்.!
இந்த இருபது வருடங்கள்!
ஒரு கீறலைத்தன்னும் அழித்து!
ஊதுவதில்!
தோற்றுத்தான் போயின!!
- ரவி (20072006)

அவர்கள் இவர்கள் என்று!
எல்லாருமாய்!
உருவகித்த என்னில் !
இப்பபொழுதெல்லாம்!
தேடிக்கொண்டிருக்கிறேன்.....!
எங்கேயாவது!
மிச்சம் இருக்கிறதா!
நான்?!
மிஞ்சிக் கிடக்கும்!
என்னில் துளிர்விடும்!
மகள் !
நாளை தேடமாட்டாள் !
அவளை !
அவளுக்குரிய வட்டங்கள்!
போடப்படட்டும்!
அவளது கைகளால்!
காத்திருக்கிறேன்!
நம்பிக்கையோடு !
அவளுக்குக் கொடுக்க!
என்று!!
!
- கவிதா நோர்வே

என் காதல்!
கை கோர்த்து பூங்காக்கள் தோறும்!
பூரித்திட்டதில்லை...!
கடற்கரை மணலில்!
கால்கள் பதித்ததில்லை!
காற்றுவாங்கி!
காலாற காதல் வளர்த்ததில்லை...!
காதலர்தின கொண்டாட்டங்களில்!
களித்ததில்லை!
பரிசுகளால்!
பட்டைதீட்டப்பட்டதில்லை....!
ச‌ந்துக்க‌ள் தோறும் ச‌ந்தித்து!
ச‌மூக‌க் க‌ண்க‌ளால்!
ச‌வுக்க‌டிவாங்கிய‌தில்லை!
ஊர்வாய்க‌ள்!
உமிழ்ந்து தூற்றிய‌தில்லை...!
உயிருக்குள் சும‌ந்து!
உண‌ர்வுக‌ளை நேசித்து!
உள்ள‌த்தால் வ‌ள‌ர்த்த‌!
உண்மைக்காத‌லிது...!
இர‌வுக‌ளின் துணையோடு!
இத‌ய‌த்தின் நாத‌ங்களை!
க‌வியாய் மொழிபெய‌ர்த்த‌!
காவிய‌க்காத‌லிது...!
வீணென்று சொல்வ‌த‌ற்கும்!
வீண்வார்த்த‌க‌ளிதிலில்லை!
விளையாட்டாய் கோபித்து!
செல்லமாய் ச‌ண்டையிட்டு!
ச‌ம‌ர‌ச‌மான‌ சாதார‌ண‌க்காத‌லில்லை...!
பொத்தி பொத்தி ப‌துக்கிவைத்தும்!
பொசுக்கென்று முளைவிட்டு விருட்ச‌மாயிடா!
க‌ண்ணீர் குவ‌ளைக்குள்ளே!
நினைவுக‌ளால் நீந்திவ‌ரும்!
நிறைவேறாக்காத‌லிது -‍என்!
நிர்க‌தியான‌ காத‌லிது

தோழியரே! தோழியரே! !
நலமா! நீங்கள் நலமா!? !
காலத்தின் கருவறையில் !
கால்தடத்தைப் பதிக்க எண்ணும் !
கவிதைகளே(!?).. !
நலமா, நீங்கள் நலமா!? !
எந்தன் உணர்விற்குள் உறுத்தி நிற்கும், !
உங்கள் உள்ளம் துடைக்க சில கேள்வி! !
எம் பண்பாட்டைக் காத்து நிற்க - இது !
படை திரட்டும் ஒரு வேள்வி! !
'பெண்மொழி' என்று சொல்லி - நீ !
பெண்மையைப் படையல் வைப்பதா? !
உன்மொழி படித்த பெண்ணே - உன் !
எழுத்தைத் தள்ளி வைப்பதா? !
அச்சம் தவிர்த்து ஆடை களைந்த நிலையை - நீ !
அனைவர் முன்னும் அள்ளி வைப்பதா? !
கொண்டவனோடு கொண்ட உறவை - பார் !
கொறிப்பதற்குக் கொடுத்து வைப்பதா? !
கழிப்பறை வாசகத்தை - நீ !
கவிதை என்று சாற்றி வைப்பதா? !
காற்றினில் கலையும் மேகத்தை !
'காலச் சுவடு'களில் ஏற்றி வைப்பதா? !
ஆடைக்குள் மறைக்கும் அழகை !
அட்டைப் படமாய் அரங்கேற்றுவதா? !
உச்சரிக்கக் கூசும் சொல்லை !
ஊரையே நீ உச்சரிக்க வைப்பதா? !
இலக்கியத்தில் இடம்பிடிக்க - பெண் !
இயல்பை நீ இழக்கலாமோ? !
'பெண்மொழி' என்று சொல்லி !
பேய்மொழி பிதற்றலாமோ? !
வருங்காலம் உனக்கோர் இடத்தை !
எப்படியும் வகுப்பதுண்டு! !
வரலாற்றைப் புரட்டிப் பார்...காந்தியோடு, !
'கோட்சே'யும் இருப்பதுண்டு! !
சங்கத்திலும் உள்ளதென்று - பொய்யைத் !
தயங்காமல் உரைக்கின்றாய்! !
சங்கத்தைக் கற்றதுண்டா? - நீ !
தங்கத்தைத் தொட்டதுண்டா? !
மலர் சேரும் வண்டிற்கு !
மணிநா முடித்த மாண்புண்டு! !
மான் பிணை கொண்டதென்று !
மருவி நின்ற பெண்ணுண்டு! !
நாரையே சாட்சி என்று !
நவின்ற ஒரு நங்கை உண்டு! !
அறத்தோடு நிற்றலென்ற !
அற்றை நாள் மாண்புண்டு! !
மரத்தை மூத்தாள் என்று !
மன்னவனை மறுத்தாள் உண்டு! !
சங்கத்தை சாட்சிக்கிழுக்கும் !
சடமே! நீ தெளிவாய் கண்டு! !
பண்பு கெட்ட உன்னிடம் - நான் !
பண்பாட்டைக் கேட்கவில்லை! !
உனைப் படிக்கும் வெளிநாட்டார் !
உரைப்பரே! !
எம் பெண்டிரையும் கேவலமாய்!! !
உன்னிடத்தில் ஒன்று சொல்வேன்! அதை !
உன்னவர்க்கும் உரைக்க மறவாதே! !
'எழுத்தில் பரத்தமை' - அதை !
இனிமேலும் தொடராதே

01.!
விழிச்சிறை!
------------!
உன் தூண்டில் பார்வையில்!
என்னை சிக்க வைத்தாய்!
குற்றமென்று!
என் விழிச் சிறையில்!
உன்னை சிறை வைத்தேன்!
சிறை உன்னை!
மாயக் கள்வன் ஆக்கியதோ!!!!
சிறையில் இருந்தபடியே!
கைப்பற்றி விட்டாயே!
என் இதய சிம்மாசனத்தை!...!
02.!
நிழல் !
-------!
பிறந்தது முதல்!
மண்ணில் புதையுரும் வரை!
என்னுடன் இருப்பது!
நீ மட்டுமே!
ஒளியின் பிரகாசத்தில்!
என் பின் மறைந்து!
இருளின் குளுமையில்!
அதனுடன் ஒன்றாகி கலந்து!
கதிரவன் தோன்றி மறையும்!
காலத்துகிடையே!
வளர்ந்து தேய்ந்து வளரும் நீ!
என்னுடன் ஒட்டிப் பிறந்த!
என் இரட்டைப் பிறவியே....!
- பிரதீபா,புதுச்சேரி. !
!
03. !
நட்சத்திரம்!
-----------!
வான வீதியில் பகலெல்லாம்!
மேகங்களுக்கு இடையே!
தென்றலுடன் !
துள்ளி குதித்தாடிய!
வான் மகள்!
உலாவிய இடத்தில் இருந்து!
வழித் தவறாதிருக்க!
அவள் ஆடையிலிருந்து!
சிதறிய முத்துக்கள்!
இரவில் அவளுக்கு வழிகாட்டும்!
நட்சத்திரங்களாய் மின்னுகின்றனவோ

வாசனை மிகுந்த‌!
மலர்களை!
உனக்கென பறித்து!
வரும் வேளையில்,!
என் நெருங்கிய‌!
தோழியான‌ வான்மகள்!
எனக்கு உதவுவதாய்!
நினைத்தே சிறிதுசிறிதாய்!
பன்னீர் தெளிக்கிறாள்!
மெல்லிய தூறலாய்...!
பன்னீரில் நனைந்த!
பூக்களில் ஈரம்!
காயும் முன்னே!
உன்னிடம் முழுவதுமாய்!
தந்துவிட எண்ணி!
உன் வீட்டுக்கதவருகே!
காத்து நிற்கும் நொடிகளில்!
உன் பூப்பாதம்!
நோகுமென்று நான்!
கவலை கொள்வேனோ என்றே,!
தன் மென்கரங்களால்!
மெல்ல வீசிச்சில‌!
பூவிதழ்களை சிதறச்செய்கிறாள்!
நீ வந்து நிற்கையில்!
அவைகள் உன்னைத் தாங்கிக்!
கொள்ளட்டும் என்றே

மு. பழனியப்பன்!
மேலே!
ஒரு நாற்காலி¢ இருக்கிறது!
அது பரம சக்தி வாய்ந்தது!
இந்த நினைப்பில்¢ அதில் அமர்ந்தவர்!
முதலாளியாகிறார்!
அவர் அன்று முதல் பொன் கரண்டியில்!
உணவு அருந்துவதாக!
எண்ணம்!
உடையில் மாற்றம்!
என்றைக்கோ தைத்த!
வெள்ளை நாகரீக ஆடை எல்லாம்!
இன்றைக்குத் தூசி தட்டப் பட்டது!
புளிமூட்டை கணக்காய்!
ஆடைக்குள் சரீரம்!
வரும் வண்டி மாறுகிறது!
எல்லாம் தலைகீழ்!
அதுவரை!
உடன் பணிபுரிந்தவர்கள்!
அடிமைகளாகிறார்கள்!
அவர்களுக்கு சுயசிந்தனை!
இருக்கக் கூடாது!
பேசக்கூடாது!
எது செய்தாலும்!
அவருக்கு எதிரானதாக!
அது இருக்கலாம்!
பக்கத்தில் இரு பெண்!
கைவிசிறிகள்!
அவர்களுக்குக் கை வலிக்கிறதோ!
இல்லையோ!
வீசிவிடும் செய்திகளுக்கு!
வலிக்கிறது!
நரம்பு!
இப்படிப் பதவி ஆசைக்கு!
பரிதவிக்கும்!
பண்டிதர்களுக்கு!
உலகம் அவர்களுடையதாய் இருப்பதாய்!
எண்ணம்!
பதவிகள்!
பிறர் மரியாதையை!
ருசிபார்க்கின்றன!
அதன் விளைவு!
போகப் போகப் புரியும்!
பதவிகள் சற்றுநேர!
காய்ச்சல்!
அதற்கு மருத்துவர்கள் தேவை!
மீறிப் போனால்!
உயிரற்ற நாற்காலி கௌரவம்!
எத்தனை நாளைக்கு!
-- !
M.Palaniappan

ஏதோ ஒரு இறுக்கம்...!
கதறி அழத் தோன்றும் துக்கம்!
யாருமே இல்லை போன்றதொரு ஏக்கம்......!
இசையில் கரைக்க முயல்கிறேன்!
வென்றது என்னை!
புத்தகத்தில் மறக்க நினைக்கிறேன்!
புதைத்தது என்னை!
தூக்கத்தில் கூட விடுவதில்லை!
கனவாக மிரட்டல்!
அடிக்கடி அடிவயிற்றை!
அழுத்தும் சோகம்!
என்ன செய்தாலும் எதுவோ !
என்னை தொல்லை செய்கிறது!
எங்கு சென்றாலும் நிழல்சுமையாய்!
தலையில் இறங்கும் பாரம்!
அழ வைப்பதா உன் நோக்கம் ??!
இதில் மட்டும் தோற்று விடுவாய் என்னிடம்!
கண்ணீர் சுரப்பிகள் !
வேலைப் பளு மிகுதியால்!
பழுதாகி கட்டாய ஒய்வெடுத்துச் !
சென்று பல ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டது!
இன்றோடு ஒரு முடிவு செய்தே தீருவது !
என்ற தீர்மானத்துடன்!
என்னுள் வலை வீசுகிறேன்..!
எத்தனையோ குப்பைகளுக்கு மத்தியில்!
அழிந்தே விட்டது என்று நான்!
நம்பத் துணிந்த என் ”சுயம்”!
எங்கோ ஒட்டிக் கொண்ட மிச்சத்தின் துகளாய்!
ஏக்கப் பார்வை பார்க்கிறது என்னை

வாலிபத்தின் ஆரம்பத்தில் !
போதை தரும் கள், !
வீழ்ந்த பின்னே உள்ளத்தினைக் !
காயமாக்கும் முள், !
ஆண்பெண் பேதமின்றி !
தாக்கும் அம்புவில், !
என்றபோதும் எல்லோருக்கும் !
எண்ணும்போதே தித்திக்கும் !
காதல் என்ற அந்த !
காந்த ஈர்ப்புச் சொல்!! !
-பனசை நடராஜன், சிங்கப்பூர்