தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

தன்னை மறைத்துக்கொண்ட நிர்வாணம்

அத்திவெட்டி ஜோதிபாரதி
வெள்ளையைப் பார்த்து!
வெளிரிப் போனது!
தன் நிறம் மறந்து!
மஞ்சளைப் பார்த்து!
மறைத்துக் கொண்டது -தன்!
மகிமையை!
கறுப்பைப் பார்த்து!
கவிழ்ந்து விட்டது!
கடைச் சரக்காகி!
சாயம் வெளுத்துக்கொண்டு!
மகிழ்ந்திருந்தது!
தன்னையே மாற்றிக் கொண்டு!
சமூகப் பண்பாடு மறந்த!
மாந்தளிர்...!!
!
அத்திவெட்டி ஜோதிபாரதி

வலை

பனசை நடராஜன், சிங்கப்பூர்
காலம்... !
நம் வாழ்க்கை வழியெங்கும் !
கணக்கிலடங்கா வலைகளை !
விரித்து வைத்துக் !
காத்திருக்கும்...! !
!
கொள்ளை நோய், !
வெள்ளம், புயலென !
எல்லா வலைகளும் !
எதிர்பாராத இடங்களில்..! !
!
முன்னறிந்தும், எதிர்கொண்டும் !
நுண்ணறிவால் தப்பினால்.. !
!
புத்தி !
தடுமாறச் செய்யும்.. !
இன்னொரு !
தந்திரவலை வீசும்.. !
நமக்குள்ளே சண்டையிட்டும், !
நச்சுப் 'புகைப்' பிடித்தும், !
மது குடித்தும் மடியச் செய்யும்! !
!
தவிர்த்தும், தாண்டியும், !
அறுத்தும், அகற்றியும் !
அகப்படாமல் ஓடுகிறோம்...! !
ஒவ்வொரு நாளும்..! !
!
உயிர் வாழ்தலுக்காக..!!! !
-பனசை நடராஜன், சிங்கப்பூர்

தொலைந்து போன சாவி

புதியமாதவி, மும்பை
புதியமாதவி, மும்பை.!
எல்லா இடங்களிலும்!
தேடிப் பார்த்துவிட்டேன்.!
இத்தனைக் காலமும்!
பாதுகாத்துவைத்திருந்த!
சாவிக்கொத்தை.!
எந்தப் பூட்டுக்கு!
எந்தச் சாவி?!
சொல்லவில்லை யாரும்!
சோதிக்கவில்லை நானும்.!
சாவிக்கொத்தை!
இடுப்பில் சொருகிக்கொண்டு!
இருப்பதே பழகிப்போனதால்!
அச்சமாக இருக்கிறது!
சாவிகள் இல்லாத!
இடுப்பைச் சுமந்து கொண்டு!
திறந்தவெளியில் !
எப்போதும் போல!
எழுந்து நடமாட.!
யார் தந்தார்கள்!
என்னிடம் இந்தச் சாவிக்கொத்தை?!
எப்போதாவது!
எந்தப் பூட்டையாவது!
என்னிடமிருந்த !
எந்தச் சாவியாவது!
திறந்திருக்கிறதா?!
யோசித்துப் பார்க்கிறேன்.!
அம்மா,!
அம்மாவின் அம்மா,!
அவளுக்கு அம்மா,!
அம்மம்மா..!
இவர்களுடன் சேர்ந்து கொண்டது!
புதிதாகத் திருமணமாகி!
புக்ககம் வந்தப்பின்!
மாமியார் கொடுத்தச் சாவிகளும்.!
ஒவ்வொரு சாவிகளையும்!
பத்திரமாக வளையத்தில் கோத்து!
அலங்காரமான!
விலையுயர்ந்த வெள்ளிச்சாவிக்கொத்தில்!
தொங்கவிட்டு!
பாதுகாத்துவந்த !
எங்கள் தலைமுறையின் சாவிக்கொத்து!
காணவில்லை..!
தொலைத்துவிட்டேன்.!
இனி,!
எதைக்கொடுப்பேன்!
என் மகளுக்கும்!
வரப்போகும் மருமகளுக்கும்!!
எப்படியும்!
அவர்கள் கண்டுபிடிக்கவேண்டும்!
தொலைந்து போன சாவிக்கொத்தை அல்ல!
சாவிகள் இல்லாமல்!
பூட்டுகளை உடைக்கும்!
புதிய வித்தைகளை

ஒரு வண்ணத்துப் பூச்சியின் பாடல்

எம்.ரிஷான் ஷெரீப்
ஒரு அழகிய தேசத்துக்!
குருதி வண்ணக்!
கதவு திறந்து - பெரும் சோகத்துடன்!
கொட்டும் மழைதனிலே!
இத் தேசத்தின்!
இறுதி மனிதனாக நீ!
கதிகலங்கப் போவதைப்!
பார்த்திருந்தேன் !!
இது!
பசும் மலைகள் போர்த்திய!
வனாந்தரமல்ல!
முன்னொரு காலத்தில்!
குடிமக்கள் கூடிக்!
குதூகலித்ததோர் அழகிய தேசம் !!
எவ்வாறெனினுமின்றிங்கு!
புலியின் வேட்டைக்கும்,!
சிங்கத்தினுறுமலுக்கும் - நரிகளின்!
ஊளைகளுக்கும் தடையேதுமில்லை ;!
கட்டுப்பாடு, தடைகளெல்லாம்!
மனிதத்தோடு வாழும்!
மனிதர்களுக்கே...!!
என்ன தேசமிது!
சீரழிந்து போய்...!!
என்னழகில் மயங்கிச்!
செட்டை பிடிக்கத் துரத்தியலையும்!
சிறார் எவருமில்லாமல்!
என்ன வாழ்க்கையிது!
சீரழிந்து போய்...!!
எனக்கே கேட்காமல் !
சத்தமின்றி!
மெல்லப் பாடுகின்றேன்!
எனதான பாடலை !!
காற்று - என் பாடலை!
அதன் காதுகளுக்கு!
மெல்லக் கொண்டு போகுமெனின்,!
நாளையென்!
செட்டைக்கண்களில்!
குத்தப்பட்டு,!
என்னுடலும் உலரக்கூடும்!
இம் முட்கம்பிகளில் !!
!
-எம்.ரிஷான் ஷெரீப்,!
மாவனல்லை,!
இலங்கை

மறைத்ததும்

செண்பக ஜெகதீசன்
பாஞ்சாலி உடலுக்கு !
சேலை கொடுத்தான் !
கண்ணன், !
பார்த்தன் வில்லுக்கு !
வேலை கொடுத்தான்…! !
அங்கே- !
மறைத்துக் காக்கப்பட்டது !
மானம், !
இங்கே- !
திறந்து காட்டப்பட்டது !
வீரம்…!!

வயது வந்தாலென்ன

நவஜோதி ஜோகரட்னம்
வயது வந்தாலென்ன!
கடகடத்துச் சிரிப்பேன்!
இளமையை முழுமையாய்!
வாழ்ந்திட்ட!
மகிழ்ச்சியில்!
நரைகள் தோன்றும்!
நித்திரை அதிகம்!
அசையும் வாசனையில்;!
தலையசைத்த கனவுகள்!
முடிச்சுக்களாய் அவிந்து!
மெதுவாக எட்டிப் பார்க்கும்!
எத்தனை சந்தோஷங்கள்!!
இன்ப வேளைகள்!
காதல் - கருணை – துக்கமும்தான்!
நினைவில் ஆழ்ந்து – கண்!
குமிழ்களை உடைக்கும்!
உண்மை அன்போ!
எத்தனை அழகைக் காட்டும்!!
ஒரு மனிதனின் சிலுவை!
என்னைச் சுமந்து வரும்!
அந்த வியாகுலங்களில்!
இனிமையில்!
காதலில்!
எனது முகங்கள் மாறி மாறி வரும்!
எனக்குள்!
முன்னும் பின்னும்!
உண்மையும் பொய்யும்!
கவிதையில் படிந்து!
கலவையாகித் தேயும்!
வரிசையாக வந்து போகும்!
வழமையான நினைவுகளில்!
வயது வந்தாலென்ன!
வாய்விட்டுச் சிரிப்பேன்!
மலைகளின் மேலால்!
மிதக்கின்ற வானத்தில்!
அத்தனைகோடி!
நட்சத்திரங்களினூடாக!
அந்த முகம்!
என்னைப் பார்த்து!
சிரிக்கின்ற வேளையெல்லாம்…

காதலர் தினத்தை கசக்கியவள்

சத்தி சக்திதாசன்
சக்தி சக்திதாசன்!
ஏய் பெண்ணே !!
காதலர் தினமாமே ... என்ன!
கண்களை மூடுகின்றாய் ?!
காதல் நெஞ்சத்தை வெறும்!
காசுக்கு விற்றவள்!
காண்பாயா உண்மைக் காதல் நெஞ்சின்!
காயத்தை ஊனக் கண்களால் ....!
பாதையால்!
பயணம் போனவனைப்!
பாய்ந்து ... பாய்ந்து!
பார்வையால் தாக்கிப் பின்!
பொசுக்கித் தூக்கி!
வீசியெறிந்தவளே.. எப்படி அறிவாயடி?!
காதலர் தினத்தின்!
கண்ணியத்தை நீ .....!
ஊமைராகத்தில் உள்ளத்தில்!
உணர்ச்சி கூட்டியொரு கானம் இசைத்து!
உன்னிதயத்தில்!
உட்கார்ந்திருந்தவனை!
உதைத்ததும் பின் வதைத்ததும்!
உனைப்போன்ற வஞ்சிகளின் வழக்கமாகலாம்!
உலகத்தின் மூலையிலே!
உனக்காகத் தன்னை இருட்டினில் புதைத்தவன்....!
உணர்வாயா அவன் வலியை ......!
காதலர் தினமாமே.....!
காகிதப் பூவே!
காண்பதெப்படி வாசத்தை உன்னிடம் ?!
கடந்து விட்டது காலமென்றாலும்!
காளையரை வாழ விட இன்றாவது!
சங்கற்பம் பூண்டு விடு

நான் எங்ஙனம்

லலிதாசுந்தர்
என் உடல்செல்கள் அனைத்தும்!
இயக்கமின்றி துருபிடித்துவிட்டது!
உன் பார்வைமின்சாரம் பாயந்ததால்!
நெருப்பை தீண்டினால் சுடுமென்ற!
தொடுவுணர்வு இழந்து கைகள்தொடுகின்றன!
நீ என்னருகேயின்றி!
காதல் என்பது நோயில்லை!
காதல் என்பது தவமில்லை!
காதல் என்பது ஞானம்!
அதுவே அனைத்தும்!
தென்றலின் காதலின்றி மழையில்லை!
சிப்பியின் காதலின்றி முத்தில்லை!
கரையின் காதலின்றி கடலில்லை!
இயற்கையே இங்ஙனமெனில்!
நான் எங்ஙனம்!
நீ என்னருகிலின்றி.........!
- லலிதாசுந்தர்

பயணம்

சித. அருணாசலம்
அருவிகளின் பயணம்!
ஆறாக முடிவதுடன், !
ஊர்களில் வெளிச்சத்திற்கு!
உத்தரவாதம் தருகிறது. !
ஆறுகளின் பயணம்!
அது போகும் பாதைகளில்!
தீராத தாகத்தைத் தணித்து!
அள்ளித் தருகிறது செழிப்பையும்.!
ஆடைகளின் பயணம்,!
கடைசி வரை மானத்தைக் காப்பதுடன்,!
காட்டிவிடுகிறது !
கவர்ந்திழுக்கும் அழகையும்.!
பூக்களின் பயணம் !
புனிதத்தில் முடிவதுடன்,!
மரியாதைக்கு அடையாளமாகும்!
மகத்துவத்தையும் தருகிறது.!
மரங்களின் பயணமோ!
பலனை எதிர்பார்க்காமல்!
பார்த்துப் பார்த்துக் கடமையைச் செய்யும் !
கீதையின் பாதையில்.!
மனிதனின் பயணம் மட்டும் ஏன்!
மக்கிப் போய்த் தொடர்கிறது.!
மாறாத வடுக்களை!
மற்றவர் மனங்களில் பதிப்பதும்,!
அடுத்தவர் உணர்ச்சிகளை!
அடியோடு மிதிப்பதும்,!
பார்க்காத போது வக்கிரத்தைப் !
போர்த்திக் கொள்வதும்!
வஞ்சனையை மனத்தில் வைத்துக் கொண்டு!
நஞ்சினைச் செயல்களில் ஏற்றுவதுமாய்!
வழித் தடங்களில் எத்தனை!
வாழ்க்கைத் தடங்கல்கள்.!
பாழடைந்து விட்ட இந்தப்!
பாதையைச் செப்பனிட்டுப்!
பயணத்தின் மீதியைப் !
பரவசமாக்குவோம். !
-சித. அருணாசலம்

நாய்களின் கால்களில்

இராகவன்
விதவிதமாய்ப் படைக்கலங்கள்!
---------------------------------------------------------------!
1!
நாய்கள் எம் முற்றத்தில் !
தலையுயர்த்தி ஊளையிடும்!
நடுவீட்டில் கழிவகற்றும்!
கண்ட இடத்திலெல்லாம் !
பெட்டையுடன் புணரும் !
நாய்கள் எமைக் கண்டால் !
உறுமும் குரைக்கும்!
நன்றிக்கொரு தடவை!
இலக்கணத்தைத் தான் வரையும்!
தன் காவல் பெரிதென்று!
தவண்டை கொட்டித் !
துள்ளிவிழும்!
இவ்வீனச் செயலனைத்தும்!
தலைகவிழ்ந்தே பொறுப்போம்!
!
2!
கல்லெடுத்து வீசும்!
எண்ணத்தைக் கைவிடுவோம்!
‘அடீக்’ கென்று விரட்டுகிற !
சினமதையும் தவிர்ப்போம்!
ஏனென்றால் இப்போதோ!
நாய்களின் கால்களில் !
விதவிதமாய்ப் !
படைக்கலங்கள்!
!
-இராகவன்