இருட்டுது !
இனிப்பெய்யும் !
பெய்யத்தானே வேண்டும் !
ஒரு பாரிய மழை !
பயிர் பச்சை தழைக்க... !
பொச்சுப் பொச்செனக் காற்று !
தலைமயிரை பொசுக்கிவிட்டது போல !
இடைக்கிடை !
ஓலையிலே உரசல் !
அம்மி நகரும் !
இல்லாட்டி !
மலடு தட்டிப்போன வானம் !
முக்கி முக்கி !
இடி முழக்கத்தை ஈனாது !
அதுதானே !
எத்தனை நாளைக்கு அருங்கோடை !
வெறும் உரலைப் போட்டு இடித்தாலும் !
அவலைக் காணலாம் !
ஒரு பாட்டம் !
மழையைக் காண்பதுதான் !
குருடனுக்குக் கட்டெறும்பு போலென்ற !
கதை மாறி !
மழை பெய்யும் !
இந்த மாதி£¤ மின்னல் வெட்டினால் !
ஒரு வானம் என்ன !
ஏழு வானமும் பாளமாய்ப் பிளந்து !
கடலைக் கொண்டுவந்து ஊற்றும் !
பார் !
நெருப்பில் !
தீக்குச்சி கொளுத்துவதைப் போல !
மின்னல் !
எனக்குத் தெரியும்!
ஒரு காலத்தைப் புரட்டுவது !
அவ்வளவு இலகல்ல !
இங்கே கோடை !
புரட்டப் புடுகிறது !
வா குடையைத் தேடுவோம் !
!
--- ”காகம் கலைத்த கனவு” தொகுப்பிலிருந்து

ரத்தத்தில் நனைந்து வந்த!
என்னை முத்தத்தால் நனைத்த !
உன் இதழ்களில்!
முதல் முறை என் பெயரை!
எப்பொழுது உச்சரித்தாயோ!
அன்றிலிருந்து இன்று வரை !
அந்த குரலில் கலந்து வரும்!
உரிமையை உணர் வை !
வேறு எந்த குரலிலும் !
நான் உணர்ந்ததில்லை!
உன் விரல் பட்ட உணவில்!
தான் நான் உயிர் வளர்த்தேன்!
உன் இதழ் சிந்திய வார்த்தையை!
உச்சரித்துத் தான் மொழி பழகினேன்!
உன் சுவாசத்தில் கலந்த காற்றை !
சுவாசித்து தான் வாழ்ந்திருக்கேன்!
முதல் நடந்திடும் நான் !
விழுந்தது உன் மடியில்!
முதல் மொழியினை நான்!
உணர்ந்தது உன் இதழில்!
முதல் கலங்கிடும் விழிகளை!
துடைத்தது உன் உடையில்!
முதல் சிரிப்பினை பழகியது!
உன் முகத்தில் !
கண்ணாடிப் பார்க்கும் வரை!
என் அத்தனை முகங்களும் நீயே !
உன் முன்னாடி இருப்பதை விட!
வேறு இன்பமில்லை தாயே!
என் நிர்வானத்தை முதலில்!
களைத்த நீயே!
நீல வானத்தையும் காட்டி!
வளர்த்தாய் தாயே!
மூச்சு விடும் இடைவெளியிலும் !
உன் அன்பு எனை !
விட்டு விலகியதில்லை!
நீ காட்டி வளர்த்த !
ஒவ்வொரு பொருளும்!
இனி வேறெங்கும் காண்பதற்கில்லை!
கையெடுத்து நீ கும்பிடச் !
சொன்ன தெய்வமோ !
எனக்கு தலை சீவிவிட்டதில்லை!
நானும் பொய்யுரைத்தப் பொழுதும் !
கூட நீ எனை அடித்ததில்லையே!
குளிப்பாட்டி விடும் உன் கைகளில் !
அடி வாங்கஅடம் பிடிப்பேன்!
உன்னிடம் அடி வாங்காமல் !
உன்னன்பின் ஆழம் புரிவதில்லை!
என்பேன்!
கிறுக்கித் தான் அம்மா!
உன் கைகளை பிடித்து!
எழுத துவங்கினேன் !
அன்பை சுருக்கி வாழும்!
இதயங்களின் நடுவே!
உறவுகளை பெருக்கி வாழும் !
உன்னுடைய நேசத்தில் நெகிழ்ந்தேன்!
அணுஅணுவாய் என் வளர்ச்சியை!
ரசிப்பாய் ஒரு கைப்பிடி சோறு!
குறைந்தாலும் உள்ளம் துடிப்பாய் !
என்றைக்கும் உன் சேலை நுனி தான் !
என்னுடைய கை குட்டை !
உன் முகமே நான் முகம் பார்த்து !
தலை சீவும் கண்ணாடி!
உன் வாயில் புத்திசாலி என்று கேட்பதை!
விட முட்டாள் என்று செல்லமாக கேட்பதையே !
நான் விரும்புகிறேன் தாயே!
சட்டை பையில் கை விடும் பொழுதெல்லாம் !
எனக்கு தெரியாமல் நீ !
வைத்த ஒரு ரூபா தலை நீட்டும் !
அந்த சுகம் இன்று எந்த !
ஆயிரம் லட்சங்களிலும் கிடைப்பதில்லை!
உன் விரல் நுனியின் சுவையை !
எந்த நட்சத்திர ஹோட்டலிலும் !
உணர்ந்ததில்லை!
உன் மடியின் சுகத்தை எந்த !
பஞ்சு மெத்தையும் தந்ததில்லை ......... அம்மா! !
சத்தியமாய் உன்னை போல் ஒரு பிரிவை!
இனி வேறு ஒருவரும் தரப் போவதில்லை!
தமிழ் ராஜா

கனவுகள் நிரம்பி வழிய!
ஒளி வழியே!
நீண்ட நேரம் பேசிக்கொண்டிருக்கிறது!
பௌர்ணமி வானம்…….!
சலனம் மறந்து போன!
புற்தரைகளோடும்...!
கடல் அலைகளோடும்..!
துகள் சுமக்கும் மண்ணோடும்..!
இன்னும்!
பூமியில் வயிற்றில்!
ஒட்டிக்கொண்டிருக்கும் எல்லாவற்றோடும்...!
தூக்கம் மறந்து போன!
எனது கண்கள் பற்றி!
சப்தம் நிர்மூலமான இந்தக்கணம்!
என்னதான் சிந்தித்திருக்கும்...????!
மிதமான தென்றலோடு!
எங்கிருந்தோ வரும் நாயின் ஊளை கூட!
இந்த அர்த்த ராத்திரியை என் முன்னே அர்த்தமாக்கிக்கொள்கிறது...!
எத்தனை பேரின் நிர்வாணத்தை!
இந்தக்காரிருள்!
தன் பார்வைச்சிறகில்!
சுமந்திருக்கும்...?!
திறந்தே கிடக்கின்றன!
இரவின் கண்கள்......!
பின்னிரவின் மெல்லிழை வாயிலில்!
தூங்கிப்போனேன் நான்...!
அதன்பின்னும் பௌர்ணமி வானம்!
பேசிக்கொண்டேயிருந்திருக்கும்!
கதிரொளியொன்று!
ஏதோ ஒரு மண்ணின் முனைப்பரப்பை தீண்டியிருக்குமே...!
அதுவரை

கைரேகை கால்ரேகை முகரேகை தனரேகை!
மையேதுமில்லாமல் மாமுனிகள் சொல்வரென!
பொய்யான விளம்பரத்தை புரிந்திடா எம்உறவுகளும்!
மெய்யெனவே நாளுமெண்ணி நீள் வரிசை நிற்குதங்கே.!
மளிகைக் கடைகளினால் வருகின்ற இலாபமுடன்!
வழியைத் தெரிந்துவைத்து வந்திறங்கும் சாத்திரிகள்!
பழியில் கிடைக்கின்ற பணத்தினிலும் பங்கு வைக்க!
இழிவுப் பிறவிகளாய் எம்மவரோ முன்னிலையில்.!
தன்விதியைத் தானறியா தவிக்கின்ற சாத்திரிகள்!
உன்விதியைச் சொல்வரென உன்மனமும் நம்புவதால்!
பின்நிலையைப் புரியாது பெரும் பணத்தை வீணடித்து!
என்பலனைக் கண்டுகொண்டாய் நின் அமைதி கிட்டியதா?!
இந்தியச் சந்தைகளில் இரண்டுன்றாம் மலிவாக!
அந்திமத்தை வரையறுக்கும் ஆட்கொல்லி எயிட்ஸ்நோயும்!
சிந்துகின்ற இடமனைத்தும் சிலிர்த்தெழும்பும் சாத்திரியும்!
முந்திப் பிறந்த பலர் செய்திட்ட தவப்பேறாம்.!
ஊருக்காய் நடத்துகின்ற ஊர்வலத்தில் பங்குபற்ற !
யாருக்கும் நேரமில்லை ஊர்; பெற்ற பாவமென்ன!
பார்மெச்சும் சாதகமாம் பார்ப்hதற்கோ விடுமுறையாம்!
பேர்மிக்க தமிழரெனப் பெருமையாய் பீற்றுகிறார்.!
!
-த.சு.மணியம்

கோடி முகங்கள்!
அதன் பின்னே!
கோடி முகங்கள்!
இவை பாதையா!
முட்களின் கூடா!
பூமி மூடப் பட்டிருக்கிறது!
உடல்களால்!
எள் வைக்கவே இடமில்லை!
எங்கே வைப்பது காலை!
இதைப் பார்க்கும் போது!
நிற்குமிடத்திலேயே!
வேரூன்றி விடலாமென!
எண்ணுகிறேன்!
என்ன செய்ய முடியும்?!
எனக்குத் தெரியும்!
இங்கேயே நின்று விட்டாலும்!
பின்னாலிருக்கும் பெருங்கூட்டம்!
பாய்ந்து வந்து, அதன் பாதங்களால்!
என்னை பசையாக்கிவிடுமென்று!
அதனால், நடக்கிறேன்!
என் பாதத்தின் அடியிலிருக்கும்!
பரப்பில் மட்டும்!
யாரோ ஒருவரின் மார்பில்!
யாரோ ஒருவரின் புஜத்தில்!
யாரோ ஒருவரின் முகத்தில்!
நடந்தால் பிறரை!
மிதிக்கிறேன்!
நின்றால்!
மிதிக்கப் படுகிறேன்!
ஏ மனமே,!
பெருமைப்பட்டுக் கொள்வாயே!
உன் முடிவுகளுக்காய்!
அப்படியானால் சொல்:!
என்ன முடிவெடுத்துள்ளாய் இன்று!
தமிழில்: மதியழகன் சுப்பையா!
!
அம்பறாத்தூணி!
ஜாவேத் அக்தர்

வீட்டுக் கூரையினின்று !
காகம் கரைந்தால் !
விருந்து வருமென்று !
அம்மா சொல்வதை !
நான் நம்புவதேயில்லை !
இன்று ஞாயிற்றுக்கிழமை !
நீ வருவாய் என்ற !
நம்பிக்கை இருக்கிறது !
காகத்தின் மேல் ஏன் !
மூட நம்பிக்கை வைக்க வேண்டும்? !
பொழுது சாயச் சாய !
நம்பிக்கையும்... !
வேறு வழியறியாமல் !
வாசலில் காகத்துக்கு !
சோறு வைத்தேன் !
சோற்றைத் தின்ற காகம் !
கூரையில் அமர்ந்தது !
அமைதியாக !
எனது நம்பிக்கையைப் பொய்யாக்கி !
நீ என்னை ஏமாற்றிவிட்டதாக !
நினைக்கவில்லை !
எனது அவநம்பிக்கையைப் பொய்யாக்காமல் !
இந்தக் காகம்தான் என்னை ஏமாற்றிவிட்டது

கனிகளின் சுவைகளோ- கிளைகளுக்கு !
பாவம் வியர்வைத் துளிகளோ !
இந்த வேர்களுடையது !
கிளைகளின் கவலையோ !
கனிகள் மேல் இருக்க !
இந்த வேர்களின் !
வேதனையை யார் அறிவாரோ !
அரசியல்வதிகள் ஆசைகள் !
ஆட்சியின் மேல் இருக்க !
இந்த ஆதரவற்ற மக்களின் !
நிலையை யார் அறிவாரோ !
-சே. கார்த்திக் பாபு

தேடித் தேடி!
சலித்துவிட்டது.!
பேருந்துகளிலும்!
ரயில் வண்டிகளிலும்!
ஒவ்வொரு சன்னலாய்!
தேடிக் கொண்டிருக்கிறேன்!
நீதானா என்று?!
நேற்றுக் கூட!
கோவில் வாசலில்!
ரண்டு மணி நேரம்!
உன் வருகைக்காக!!
கடற்கரை முதல்!
கவியரங்கம் வரை!
ஒவ்வோர் இடங்களிலும்!
உனக்கான என் தேடல்!
இன்னும் ஓய்ந்த பாடில்லை!!
நண்பர்கள்!
நகைக்கிறார்கள்!
நகைக்கட்டும்!!
பெற்றோர்கள்!
வெறுக்கிறார்கள்!
வெறுக்கட்டும்!!
உடன் பிறப்புகள்!
உதறுகிறார்கள்!
உதறட்டும்!!
பெரியவர்கள்!
அறிவுறுத்துகிறார்கள்.!
அறிவுறுத்தட்டும்!!
எனக்கு!
நீ மட்டும் தான்!
வேண்டும்!!
உன் பார்வை!
மட்டும் தான்!!
உன்னைத் தேடுவேன்!
என் விழிகள்!
பனிக்கும் வரை!!
எந்தச் செடியில்!
பூத்துக் கிடக்கிறாய்?!
து£க்கத்தில் மட்டுமே!
வந்து போகும் நீ!
நேரிலே!
வர மாட்டாயா?!
சிலசமயம்!
நடுக்கனவில்!
எழுந்து விடுகிறேன்!
உன்னைக் காண்பதற்கு!!
மனதெல்லாம்!
நிறைந்திருக்கும் உனக்கு!
என்னபெயர் வைப்பதென்று!
யோசித்து யோசித்து!
கடைசியாக!
என்பெயரில் பாதியையே!
வைத்து விட்டேன்.!
எங்கே இருக்கிறாய்?!
ஒரே ஒருமுறை!
காட்சி தா!!
உன் வருகைக்கான!
நம்பிக்கைகளுடன்!
கொக்காய் காத்திருக்கிறேன்!!
எந்த மீனாக!
வரப் போகிறாய்?

சாண்டில்யன் கதை நாயகியாக!
வெள்ளைக்குதிரை நாயகனிடன்!
பறிகொடுக்கும் கன்னியாக..!
சீதையாக, கண்ணகியாக!
இதிகாசங்களின் நாயகியாக!
நினைத்துப் பார்த்திருக்கிறேன் என்னை.!
பாவம் என்று விட்டுவிடுவேன்!
ராமனும், கோவலனும்!
இவர்கள்!
என்னிடம் மாட்டியிருந்தால்!
புராணங்கள் மாறியிருக்கும்!
நீ நினைக்கிறாயா!
நான் பதுமையென்று!
புதுமையும் பதுமையம்!
எம் விரல் நுனியில்தான்!
எந்த விரல் நீட்டுவதென்று!
நானே தீர்மானிக்கிறேன்!
நாணி ஆடவும்!
நாண் ஏற்றவும் கூட!
என் சுட்டுவிரல் போதும்.!
சுடுகுழல் தூக்குதற்கும் கூட !
செக்குமாடாய் பின் முற்றத்தில்!
போட்ட வட்டங்கள் எல்லாம்!
இன்று நாம் கடந்து வந்த!
பாதைகளாகவும்!
சில கவிதைகளின் காரணங்களாகவும்!
மாறிப்போன பின்!
அறுத்தெறிய ஏதுமில்லை என்னிடம்!
ஒற்றைக் கயிற்றைத் தவிர..!
அதன் அவசியம் கூட எனக்கில்லை!
நான் பெண்;;!
ஆணை விரும்புபவள்!
நீயும் விரும்பு!
இன்னும் எதுவும் அறியாதவள் என்று,!
நினைத்தால்...!
விதியிடம் இனி உன்னைக் காக்கப் பழகு!
வலியாம்!
பெண் மொழியாம் என்று!
உன் உதடு வளைத்துப்!
என்னை அஃறிணையாக!
நீ பார்த்தாலும்!
ஆண் பெண் என்ற!
ஆடுகளத்தில்!
மனு என்றே பார்க்கிறேன்!
நான் உன்னையும் என்னையும். !
முக்காடு போட்டு!
என் முகம் தொலைத்த நாள்!
போனது போகட்டும்!
என் கவிதைகளும் முகவரியாகட்டும்!
யாரும் தூக்கிப்போட்ட!
”ஒருநாள்” தினம் ஏந்தும்!
பிச்சைக்காரியில்லை நான்!
நேற்றும், நொடிப்பொழுதும்!
எதிர்காலங்களும் ஆளத்தெரிந்த!
இராஜகுமாரி.!
எதற்கு பின்னும் முன்னும்!
இழுபாடு!
என் தோளோடு நட!
நாலு பேர்கள்!
நாலுவிதமாய் பேசுவார்கள்.!
உதவாத மனிர்களுக்காக!
அடங்கிப்போகவோ!
ஆராய்ந்து பார்க்கவோ!
எனது நேரங்களுக்கு இனி!
நேரமில்லை.!
பாரதி பெண் நானில்லை!
படைத்த பிரம்மனும் கூட!
வரையறுக்க முடியா என்னை!
சிந்தனை உளிகொண்டு!
அறிவு விரல்களால்!
என் விழியின் ஒளியில்!
என்னை நானே செதுக்கி!
நிமிர்ந்து நிற்கும்!
எனது பார்வையில்!
பெண்!
நான்.!
- கவிதா நோர்வே

அன்பே!!
நான், நம் நட்பே!
புனிதம் என நினைத்தேன்!
அதை புனித மற்றது!
என எண்ணிவிட்டாய்!!
நான்!
ஒவ்வொரு நாளும் பாசத்தை!
மிகுதி படுத்தினேன் - நீயோ!
அந்த பாசத்தை!
குறைத்துக் கொண்டாய் - ஆனால்!
நீ என் மேல்!
உண்மையான அன்பு!
வைத்து உள்ளாயா..... என்று!
தெரியவில்லை - ஆனால்!
நான் வைத்த அன்பு!
உண்மை அது நிரந்தரமானது!
அன்பே!!
ஒன்று மட்டும் உண்மை!
நீ என்னை நெருங்கி வந்தாலும்!
விலகிச் சென்றாலும்!
பாதிப்பு தன்னுடையது தான்!
அன்பே!!
ஏன் என்றால்