இனி அப்பாவை நான் காணமுடியாது.!
இணைந்த நிழற் படங்கள் வீட்டினில்.!
இதயத்தில் கொலுவாக இனிய நினைவுகள்.!
இருபத்தி மூன்று மார்கழித் திங்கள்!
இரண்டாயிரத்து ஆறின்; காலை விடியலில்!
இகத்தில் என்னை உருவாக்கிய தந்தையின்!
இனிய சுவாசம் மெது மெதுவாய் நின்றது.!
இதமான விடுதலை உயிர்க்கூட்டிற்கு.!
00000!
எங்கள் வீட்டு மாமரக்குடை அவர்!
குன்றாத ஆதரவுக் குடையில் நாம்.!
என்றும் சுடரான அறிவும் அன்பும்!
நின்று இல்லத்திற்கு. ஒளி தந்தது.!
கடற்கரை மணலாய்ப் பல நினைவுகள்.!
கலையழகுக் கிழிஞ்சல்களாய்ச் சில நினைவுகள்!
கொலுவாக மனதில் அழியாத சொரூபம்.!
கொடுக்கிறது சுய ஆளுமையைச் சுயமாக எமக்கும்.!
00000!
தொண்ணூற்று ஆறில் அம்மா மறைவு.!
இரண்டாயிரத்து ஆறில் அப்பா மறைவு.!
இணையாக இல்லறம் ஐம்பத்தொரு வருடங்கள்.!
இருவரையும் இன்று நிழல் படங்களில்!
இணைத்தே பார்ப்பதில்; ஆத்ம திருப்தி.!
மரணம் நியதியெனும் அவதானம் கொண்டால்!
இரணம் உருவாகாத நிதானம் பெறலாம்.!
தருணம் வருகையில் கல்லறைக்கட்டிலே சரணாலயம்.!
00000!
!
பா ஆக்கம் வேதா. இலங்காதிலகம்.!
ஓகுஸ், டென்மார்க்.!
13-1-07

நினைவிருக்கிறது!
வீதியெங்கும் விளையாடி!
நண்பரோடு அலைமோதி!
மகிழ்ச்சி வானில் சிறகடித்து!
பள்ளி வாழ்வை அனுபவித்த!
அந்த இனிய நாட்களெல்லாம்..!
துன்பமென்று ஏதுமில்லை!
பாரமென்று ஒன்றுமில்லை!
கண்ணீர் என்றால் தெரியாது!
கஷ்டம் என்றால் புரியாது!
வாழ்க்கை என்ற நதியினிலே!
ஒரு நொடியும் நில்லாமல்!
ஓடம்போல ஓடியிருந்தோம்..!
நண்பனின் தாய் நமக்கும் தாய்!
நமது தாய் நண்பனுக்கும் தாய்!
ஒற்றுமையில் பற்றி நின்ற!
இனிப்பான நாட்கள் அவை..!
பள்ளிக்கூடம் அலுப்புத்தான்!
பாடங்களும் அலுப்புத்தான்!
கற்பிக்கும் ஆசான்களும்!
அவ்வப்போது அலுப்புத்தான்!
சடுதியாக அடி விழும்!
எப்போதும் திட்டு விழும்!
என்றாலும் ஒரு நாளும்!
ஆசான்களை வெறுத்ததில்லை!
பள்ளிக்கூட நிமிடங்கள்!
நெருப்பாகத்தகித்தாலும்!
பள்ளிக்கூடம் செல்லாமல்!
ஒருநாளும் இருந்ததில்லை!
எதிர்காலம் பற்றியெல்லாம்!
ஒருபோதும் நினைத்ததில்லை!
நிகழ்காலம் என்ற ஒன்றே!
வாழ்வோடு நிறைந்திருக்க..!
சித்தப்பா சின்னம்மா!
பெரியப்பா பெரியம்மா!
மூத்த மாமா மூத்த மாமி!
சின்ன மாமா உம்மம்மா!
என்றெல்லாம் உறவுகளோடு!
கூடிக்களித்தோமே..!
பொற்காலம் என்றால் அது!
அக்காலம் மட்டும்தான்.!
காலை எழுந்தால் பள்ளிக்கூடம்!
மாலை வந்தால் மைதானம்!
இரவு வீட்டில் பள்ளிப்பாடம்!
மீண்டும் காலை பள்ளிக்கூடம்!
பணமெல்லாம் பெரிதில்லை!
பாசம் மட்டும் போதுமென்று!
எல்லோரும் அரவணைத்த!
இனிப்பான காலங்கள்!
இனி மீண்டும் வாராதா?!
உண்மை இன்பம் தாராதா?!
காலத்தால் அழியாத!
நாட்கள் அதை நினைக்கையிலே!
கண்களோடு மனசும் சேர்ந்து!
கண்ணீர் மழை பொழிகிறதே..!
அவசர வாழ்க்கை!
விரையும் உறவுகள்!
நில்லாத சந்தோசம்!
தினந்தோறும் போராட்டம்!
இது ஏதும் இல்லாமல்!
பழைய நாளில் நாம் கண்ட!
அதே அப்பா இன்றும் வேண்டும்!
அதே அம்மா மீண்டும் வேண்டும்!
அதே பள்ளி வாழ்க்கை இங்கே!
நில்லாமல் தொடர வேண்டும்..!
அதே நண்பர் வட்டம் இன்றும்!
அதே போன்றே இருக்க வேண்டும்!
ஓடித்திரிந்த வீதிகளில்!
மீண்டும் கால்கள் ஓட வேண்டும்!
பாடித்திரிந்த நாட்களைப்போல்!
சந்தோசம் நீள வேண்டும்..!
இவ்வாசை அத்தனையும்!
ஆதங்கம் என்றாலும்!
இவ்வாசை நிறைவு கண்டால்!
அது போதும் எப்போதும்..!
வலியில்லா வாழ்க்கை அது!
முடிவில்லா வேட்கை அது!
பொற்காலம் என்றால் அது!
அக்காலம் மட்டும்தான்

உங்களைப் போலவே எனக்கும் மகிழ்ச்சி தோன்றுமெனினும்!
உங்களைப் போல என்னால் சிரிக்க இயலாது!
உங்களைப் போலவே எனக்கும் கவலை தோன்றுமெனினும்!
உங்களைப் போல என்னால் அழ இயலாது!
உங்களிடம் கூறவென என்னிடம் நிறைய இருக்கின்றன எனினும்!
உங்களிடம் என்னால் அவற்றைக் கூறி விட இயலவில்லை!
உங்களைப் போலவே எனக்கும் வலிக்கும்!
உங்களைப் போலவே எனக்கும் பசிக்கும்!
உங்களைப் போலவே எனக்கும் துன்பங்கள், தொந்தரவுகள் நேருமெனினும்!
உங்களைப் போல என்னால் அவற்றுக்கெதிராக போராட இயலவில்லை !
உங்களைப் போல என்னால் உரிமைகளுக்காகப் போரிட இயலவில்லையெனினும்!
உங்களைப் போலவே நானும் துயரங்களுக்கு ஆளாகிக் கொண்டேயிருக்கிறேன்!
உங்களைப் போல என்னால் அவற்றை வர்ணித்துக் கூற இயலவில்லையாதலால்!
உங்களை விடவும் நான் நேர்மையாக இருக்கிறேன்!
- தக்‌ஷிலா ஸ்வர்ணமாலி!
தமிழில் – எம்.ரிஷான் ஷெரீப்!
கவிதை பற்றிய மொழிபெயர்ப்பாளர் குறிப்பு!
ஆதி முதல், யுத்த களத்துக்கு நெடுந்தூரம் பயணம் செய்யும் போர் வீரர்கள், வழியில் பூனையைக் கண்டால், அருகிலொரு மக்கள் குடியிருப்பு இருக்கிறதென அறிந்து கொண்டனர். பூனைகள் எப்போதும் மனிதர்களைச் சார்ந்தே வாழ்ந்து பழக்கப்பட்டவை. அவ்வாறே பெண்களையும் கருதுகின்றனர். பெண்களையும் பூனைகளுக்கு ஒப்பிடுகின்றனர்.!
பெண்களிடம் கூறப்படும் ‘பூனைக் குட்டியைப் போல அழகாக இருக்கிறாய்’, ‘பூனை நடை’, ‘பூனையைப் போல மிருது’, ‘பூனையைப் போல மின்னும் கண்கள்’ போன்ற வர்ணனை வார்த்தைகளைப் போலவே ‘பூனையின் குறுக்குப் புத்தி’, ‘மாறிக் கொண்டேயிருக்கும் பூனைக் குணம்’ ‘பூனையைப் போல சோம்பேறி’, ‘பூனையைப் போல பாவனை’ போன்ற வசவு வார்த்தைகளும் சந்தர்ப்பங்களைப் பொறுத்து அவர்களை நோக்கி ஏவப்பட்டுக் கொண்டேயிருக்கின்றன.!
பெண்கள் பூனைகளாகின்றனர்; பூனைகள் பெண்களாகின்றனர். ஆண்களின் சந்தர்ப்பங்களும், உணர்வுகளுமே அதையும் தீர்மானிக்கின்றன. கீழுள்ள கவிதையின் தலைப்பை ‘அடக்குமுறைக்குள்ளாக்கப்பட்ட ஒரு பெண்ணின் அக உணர்வு’ எனக் கருதினாலும், கவிதையில் கூறப்பட்டிருக்கும் விடயங்கள் அவர்களுக்கும் எப்பொழுதும் பொருந்தக் கூடியன. இக் கவிதையை பெண்ணின் மன உணர்விலிருந்து வாசித்துப் பார்க்கலாம். பெண்களை வெறுப்பவர்கள், தாம் இஷ்டப்பட்ட பிராணியைத் தலைப்பிலாக்கி, கவிதையோடு பொருத்தி வாசித்துக் கொள்ளலாம்.!
- எம்.ரிஷான் ஷெரீப்

மூச்சு.. !
தந்திர முள்வேலியுள் பெறும்!
இயந்திர வாழ்வு தராது!
சுதந்திர வாழ்விற்கு உயிர்ப்பு. !
காற்று..!
விலை கொடுத்து வாங்காத!
விலையில்லா ஒளடதம்!
மலைப்பிரதேசத்து உயிர்ப்பு. !
நறுமணம்..!
இயற்கைப் பரிசாம் நல்!
உயிர்ப்புடை மலர்களால்!
உல்லாசச் சூழல், நல்!
உணர்வின் மகிழ்வால்!
உயிரும் மகிழ்வடைகிறது. !
புது வலிமையடைதல்..!
அருவிச்சாரலாக மனிதனை நிதம்!
மருவும் குளிர் மொழிகள்!
அருமை உறவிற்கு தரும்!
விருப்புடை உயிர்ப்பு. !
இளைப்பாறுதல், உயிர்த்தெழுதல்..!
வேலையில் இடைவேளை,!
வெயிலில் அருமை நிழல்,!
நாளின் இரவுத் தூக்கம்!
பாலைவனப் பசுஞ்சோலை மனிதனுக்கு.!
தாளின் புதுப் பக்க உயிர்ப்பு

தூரமாய் இருக்கும்பொழுது!
நீ!
அலைபேசி வழியாக அனுப்புகின்ற!
பூக்களின் வாசனை,!
நெருக்கத்திலிருக்கும்பொழுது!
இடையில் ஊர்கின்ற!
பாம்புகளின் பயத்தில்!
வாடிப்போகின்றது!!
என்னை எரிச்சல்படுத்திய!
உனது ஆளுமையின் முட்களை!
எடுத்தெறிய!
நினைத்தபொழுது,!
கையில் இடறியது!
ஓர்!
ஓற்றை ரோஜா!!
நமக்குள்ளான!
காதல் கடிதங்களை மட்டும்!
நான் சேமித்திராவிட்டால்,!
உன் மீதான கோபத்தை!
எந்தக் காரணியாலும்!
தீர்க்க முடியாமல் போயிருக்கும்!!

முறிந்த மட்டையை மாற்றிக் கொடுக்க!
மூன்று பேர் ஓடி வந்தார்கள்.!
பதினொருவரின் எச்சில் பட்ட பந்தில்!
முகவாயில் அடி வாங்கிய முன்னணி மட்டையாளர் !
அநியாயமாய் விக்கெட்டை இழந்தபின் !
அழகாய் ஆடிக்காட்டினான் விளம்பரத்தில் ஒருவன் !
ஆடாமல் இருந்தவனுக்கு கூட ஐந்து லட்சமாம்!
ஓலைக் குடிசையில் கறுப்பு வெள்ளையில் பார்த்துவிட்டு !
காலையில் ஒருவன!
அனாவசியமாய்ச் சொல்லிவிட்டுப் போனான்!
இந்தியா அநியாயமா தோத்துப் போச்சாம்!
-முத்தாசென் கண்ணா

ஆயுதம் செய்யத்தெரியாதவர்களே,!
இந்தா பிடியுங்கள் ஆயுதங்கள்!
ஒன்று வாங்கினால் இன்னொன்று இலவசம்!
நீங்கள் ஆயுதங்களோடு!
விளையாடிக்கொண்டிருங்கள்!
விளையாடிக்களைத்து!
பசியெடுக்கையில்!
இந்தா கோதுமைமாவும்,!
பருப்பும் அரிசியும், பசியாறியபின்பும்!
தொடர்ந்துவிளையாடிக்கொண்டிருங்கள்!
நாங்கள் சொல்வதைமட்டும்!
செய்யுங்கள்!
நாங்கள் செய்வதைப்பார்த்து!
செய்யாதீர்கள்!
சும்மாபார்த்துக்கொண்டிருங்கள்.!
நாங்கள் செவ்வாயில்!
வீடுகட்டி முடிக்கும்வரை!
நீங்கள் ஆயுதங்களோடு!
விளையாடிக்கொண்டிருங்கள்!
மீதிப்பொழுதுகளில்!
தமிழ்ச்சினிமாவும்!
தமிழ்தொ(கொ)லைக்காட்சிகளையும்!
பார்த்துக்கொண்டிருங்கள்

இது நிலாச்சோறு.. நான் மிகப் பெரியவன் நான்!
01.!
இது நிலாச்சோறு அல்ல!
-------------------------------!
பள்ளிக்கூடம் முடிஞ்சு!
வீடுவந்து சேந்து!
கொஞ்சமா வெளயாடீட்டு!
கையக்கால கழுவீட்டு!
வீட்டுப்பாடம் முடிச்சு!
வயித்த தடவுனா!
பசிக்குதே.......!
வீட்டுக்குள்ள வந்து!
வரிசையா உக்காந்தோம்!
நாந்தான் கடைக்குட்டி!
நாலாவதா இருக்கேன்!
”முத்தத்துக்குப் போவோமா !
நிலாச் சோறு திம்போமா’’!
அம்மாகிட்ட கேக்கேன்!
அவளும் சரீன்னாளே !!
அப்பத்தானே பாக்கேன்!
அஞ்சாவதா அது நிலா!
வட்டமா ஏம்பக்கத்துல!
வாட்டமா அவ இருக்கா!
ஏனோ ஏம்பக்கத்துல!
ஏக்கமா அவ இருக்கா!
வானத்துல இருந்து அவ!
வேகவேகமா வந்திருக்கா!
தரையில இருக்கா - கூரை !
ஓட்டை வழியா வந்திருக்கா!
”அம்மா ....!
இப்போ வேண்டாம்!
நிலாச் சோறு !!
இன்னிக்கு நம்ம வீட்டுல!
நிலாவுக்கே சோறு !!”!
!
02.!
நான்மிகப் பெரியவன்!
--------------------------!
அவன்.....!
லட்சத்தில் குளிக்கிறான் !!
கோடியில் முகம் துடைக்கிறான் !!!
சக்தியின் அதிகார மய்யம் - அவனிடம்!
சத்தியமே கைகட்டி சேவகம் செய்யும்!
பெய்யென்றால் தான் மழையே பெய்யும்!
அவன் வரும் வழியில்!
அமைச்சர்கள் கைகட்டி இருப்பார்கள்!
அதிகாரிகள் வாய்பொத்தி நிற்பார்கள்!
அவனிருக்குமிடத்தில்!
பணம் பந்தியில் விஞ்சி இருக்கிறது!
குணம் கைகட்டி அஞ்சி நிற்கிறது!
காசு கை காட்டும் இடத்தில் - மெய்யது!
தூசு தட்ட காத்திருக்கிறது!
விந்தையாய்த் தெரியாது இது!
அகந்தை உள்ளிருக்கும் வரை!
புதியதாய் அகம் அரியணை ஏறுகிறது!
பழகிய முகம் அடுக்களை ஏகுகிறது!
வீட்டில்...!
எழுப்பிவிட.. தூக்கிவிட !
பல்துலக்க.. பாதம்துடைக்க!
துணி மடிக்க.. துவட்டிவிட!
ஊட்டிவிட.. வாய்துடைக்க!
செருப்பு மாட்ட.. ஆடை பூட்ட!
வாசல் திறக்க.. வழி அணுப்ப!
அப்பப்பா....!
ஆயிரம் சேவகர்கள் !! !
வெளியில்...!
கால் பிடிக்க.. காக்கா பிடிக்க!
செருப்பு துடைக்க.. உறுப்பு துடைக்க!
கார் கழுவ.. கதவு திறக்க!
அழைத்துசெல்ல.. அறிமுகம் சொல்ல!
எழுதிக்கொடுக்க.. எடுத்துப் படிக்க!
வாய்பார்க்க.. திறந்தவுடன் கைதட்ட!
கைகூப்ப.. காலில் விழ!
அப்பப்பப்பா...!
ஆயிரம் ஆயிரம் சேவகர்கள் !!!!
திடீரென.....!
சகாராவில் மழைதுளி போல!
சிம்லாவில் பனித்துளி போல!
சுனாமியில் சுண்டைக்காய் போல!
சூறாவளியில் பஞ்சுமிட்டாய் போல!
எரிமலையில் தண்ணீர் போல!
கடலலையில் கண்ணீர் போல!
ஒருநொடியில் அத்தனையும் !
ஒருங்கே காணாமல்போனது!
பங்குசந்தையின் சரிவில்!
சிக்கி சீரழிந்த காளையாகிறான்!
சீக்கிரமே உயிரிழந்த கரடியாகிறான்!
பணம் பாதாளம்வரை பாயுமாம் - இங்கே!
பணம் பாதாளத்துள் புதைந்துவிட்டது !!
தேரில் வந்து கொண்டிருந்தவன்!
தெருவில் விழுந்து கிடக்கிறான் !!!
இன்று இவன்....!
கண்ணைக் கட்டிக்!
காட்டில் விட்டது போல!
கையைக் கட்டி!
கிணற்றில் இறக்கியது போல!
அடுத்த அடிக்கு பாதை புரியாமல்!
அடுத்த வேளைக்கு வழி தெரியாமல்???!
இங்கே இன்று இவனுக்கு.....!
பெரிசாக எதுவும் வேண்டாம் - வயிறாற!
பரிசாக ஏதாவது கிடைத்தால்போதும் !!
அங்கே அவர்கள் சேவகர்களாகவே!
அவரவர் வேளையில்!
அவரவர் வேலையில்!
அவரவர் நிலையில் நிரந்தரமாய்...!!
அவரவர் பொறுப்பில் கவனமாய்

01.!
அழும்வரை சிரிப்பேன்!
-----------------------------!
மனம்கொண்ட துன்பங்கள் மனமேதா னறிந்தாலும்!
மகிழ்வென்ற நிறம்பூசிடும்!
தினம்என்றும் துயர்கூடித் துன்பங்கள் மலிந்தாலும்!
தித்திப்பை விழிகாட்டிடும்!
வனமெங்கும் முள்போல வாழ்வில்பல் லெண்ணங்கள்!
வலிதந்து ரணமாக்கிடும்!
இனம்காட்ட முடியாது இன்பத்தை முகம்பூசி!
எழில்போல உருமாற்றிடும்!
பணமொன்றும் தீர்க்காது பட்டாடை,பல்லக்கு!
தலைதூக்கி எவராடினும்!
பிணமென்று விதிசொல்லிப் பின்வாசல் வழிவந்தால்!
பேசாது உயிரோடிடும்!
மணமென்றும் மனையென்றும் மக்கள்மற் றுறவென்று!
மறந்தேநம் விழிமூடிடும்!
கணந்தன்னில் கரியாகிக் காற்றோடு புகையாகிக்!
கனவென்ற நிலையாகிடும்!
களவாக எமன்வந்து கயிறானதெறிகின்ற!
கணந்தன்னில் எதுகூறினும்!
விளையாது பயனேதும் விரைந்தோடி உயிர்சென்று!
விளையாட்டு முடிவாகிடும்!
களையாது தினம்தோறும் கனவோடு உயிர்கொண்டு!
புவிமீது நடந்தோடினேன்!
வளமான வாழ்வென்று வருந்தாமல் திமிரோடு!
பலநூறு பிழை யாற்றினேன் !
எனையாளும் இறைவா நீ இதுகால வரைதானு!
மிரு என்றாய் புவிமீதிலே!
வினைகொண்டு அழுதாலும் வியந்தேபின் சிரித்தாலும்!
வாழ்ந்தேனே அதுபோதுமே!
சுனையோடு மீன்துள்ளும் சுழன்றோடும், வலைவீச!
தெரியாமல் அதில்மாண்டிடும்!
நினையாது ஒருநாளில் நிகழ்கின்ற வாழ்வீது!
நிழலாகி உயிரோடிடும் !
அதுபோலும் புவிவிட்டு அகல்கின்றவரை நானும்!
மகிழ்வோடு கூத்தாடுவேன்!
புதுநாளில் எந்நாளும் புலர்கின்ற வெயிலோனைப்!
போலாகி ஒளிவீசுவேன்!
மதுவுண்ணும் வண்ணத்து மென்தும்பி எனநானும்!
அழகாகப் பறந்தோடுவேன்!
பொதுவாக இன்பங்கள் இன்பங்கள் எனப்பாடிப்!
போகும்வரை துள்ளுவேன்!!
!
02.!
காதல் ஏக்கம்!
--------------------!
வேலால் வேலால் எறிந்தாள் விழியாற் கொன்றாள்!
வேகும் தீயைத் தேகம் கொள்ளச் செய்தாள்!
பூவால் பூவால் கணைகள் கொண்டே எய்தாள்!
பூவில் தீயை ஏற்றிப் போரைச் செய்தாள்!
பாலாய் பாலாய் பழமாய் கனியாய் நின்றாள்!
பாவை விழிகொண் டுண்ணத் தன்னைத் தந்தாள்!
நாலை நாலாய் பெருகும் வயதைக் கொண்டாள்!
நாவில் இனிதே தமிழைக் குயிலாய் சொன்னாள்!
நூலாய் இடையும் நெளிந்தே குறுகிக் கொண்டால்!
நோகும் உடலே என்றேன் என்னில் சாய்ந்தாள்:!
பாவாய், பாகாய், பனியாய் உருகும் ஒன்றாய்!
படரும் கொடியாய் நெளிந்தே குழைந்தே சோர்ந்தாள்!
காயாய் பழமாய் காணும் உருவத் தெழிலாள்!
கன்னிப்பருவம் கொண்டே மலராய், இதழாய்!
தேயும் வளரும் நிலவாய்த் தென்றல் குளிராய்!
தேகம் எங்கும் பொங்கும் உணர்வைத் தந்தாள்!
வாராய் அருகில் வந்துவ சந்தம் வீசாய் !
வானத் துளிகள் தூவும் நிலமென் றாவாய்!
பாராய் கண்கள் மோதிக் கொள்ளும் போராய்!
பாதிச்சமரில் தோற்றுத் தழுவும் பாங்காய்!
நீயாய் நானும் நின்னை எனதாய்க் கண்டே!
நிற்போம் வெயிலும் நிலவும் சேரும் ஒன்றே!!
ஆகா ததுவே இருளும் தருமே என்றாள்!
அணைத்தேன் நிழலை அவளோ விலகிக்கொண்டாள்!
நோயாய் மனதில் வலியைத் தந்தே சென்றாள்!
நொடியில் திரும்ப மருந்தாய் வந்தே நின்றாள் !
தாயாய் அன்பும் தனிமைத் துணையும் தந்தாள்!
தழலாய் எரியுபோழ்தே நீராய் வீழ்ந்தாள்!
மேகம் எங்கும்தாவிகொள்ளும் மின்னல்!
மேலே நீவித் தூண்டிச் செல்லும் தென்றல்!
தாகம் என்றால் நாவில் தாவும் தண்ணீர்!
தன்னில் யாவும் கொண்டாள் தன்னைத் தந்தாள்!
ஓடும் உருளும் உலகில் எங்கும் துன்பம்!
உரிமை யில்லா வாழ்வில் எதுவும் அச்சம்!
வாடும் மனதுள் மக்கள் எண்ணித் துயரம்!
வந்தா லிவளோ வாழ்வில் தோன்றும் ஒளியும்

நாலு பேரின் நடிப்பிலே!
நாடக மேறியது மேடையில்!
இன்று நாலாப் பக்கமும் நடிப்பிலே!
மேடையின்றி நாடகமே!
முறையோடு வாழ்பவர்க்கு!
முதுகுக்கு பின்னே கண் வேண்டாம்!
குறையை முறையாக்கிக் கொள்பவர்க்கு!
கால் பாதத்திலும் கண் வேண்டும் !
சாக்கடையும் சந்தன சாயம் பூசி!
சமுதாய வீதியில் வலம் வரவே!
வேசித் தொழிலும் நாசமாகும்!
இந்த வீண் கெட்ட நாட்டினிலே!
தாயும், தந்தையும் ரெண்டாகவே!
தாரங்கள் மகனின் மனதினிலே!
இந்த கோரங்கள் இங்கு நிலைத்திடவே!
பதிகள் கோர்ட்டின் வாசலிலே !
போலிகள் நிறைந்த சமூகத்திலே!
புன்னகை பொலிவு கடை வீதியிலே!
தாலிகள் சேலையின் மறைவினிலே!
சில வேசியும் பத்தினி வடிவினிலே!
தோழிகள் தொட்டில் சுமக்கையிலே!
கட்டின மனைவி மலடியாய் வீட்டினிலே!
பாவிகள் காவிகள் போர்வையிலே !
பரம்பொருளும் பாவியாய் வீதியிலே!
பெண்மையின் சாரம் நகைக்கையிலே!
பொம்மையும் தாய்மை அடையுதடா!!
ஆண்மை வேடம் தரிக்கையிலே!
இயந்திரம் தந்தை ஆனதடா!!
தூக்க மாத்திரை உண்டிடவே!
உனக்கு வாழ்க்கை தேவையா என்னிடடா!!
சொர்க்கம் ஒன்று உண்டென்றால் !
புவி வாழ்வில் அன்பை பற்றிடடா!!
-- தமிழ் ராஜா