பூனையும்நாயும்... குட்டி மானின்...!
--------------------------------------------------!
1.பூனையும்நாயும் நிரம்பியவீடு!
என் சப்பாட்டிற்குஅருகில்!
என்பூனை காவலிருக்கிறது!
சாப்பாட்டின் மிகுந்தவாசனையில்!
உடைகள் வேகமாக கழறுகின்றன.!
வீட்டிற்கு வெளியே இப்பொழுதெல்லாம்!
மனிதர்களை சந்திக்கமுடிவதில்லை!
நடமாடித்திரிபவர்களிடம்!
உண்மை முகங்கள்!
மருங்கியிருக்கின்றன!
வீடு வரும்பொழுதெல்லாம்!
அந்த மனிதர்களின்!
பொய்முகங்கள் பின்தொடர்ந்து!
துன்புறுத்துகின்றன.!
பூனை கால்களை உரசும் பொழுதெல்லாம்!
எல்லா வலிகளும் அகலுகின்றன!
நிம்மதியை கெடுக்கிற!
ஒலிகளின் மத்தியில்!
பூனையின் குரல்!
சங்கீதமாய் ஒலிபரப்பாகிறது.!
எங்கள் வீட்டில்!
பூனைக்கும் நாய்க்கும் கூட!
நல்லநெருக்கம் இருக்கிறது!
அவைகளின் தோற்றம் விகாரப்பட்டு!
நெருக்கத்தின் வடிவமாய்!
சேர்ந்து விளையாடிக்கொண்டிருந்தன.!
பூனையும் நாயும்!
எப்பொழுதும் ஞாபகமாயிருக்கின்றன.!
வீட்டில் நெருக்கமும் ஆறுதலும் பரவுகிறது!
அமைதியும் ஒழுங்கும் நிலவுகிறது!
பூனையும் நாயும் கூடிய எனதுவீடு!
எப்பொழுதும்!
எல்லாவற்றுக்குமாக காத்திருக்கிறது.!
!
2.குட்டி மானின் புள்ளிகள்.!
!
அந்த குட்டிமானை யாரோ!
துரத்திக்கொண்டிருக்கிறான்!
துரத்திக்கொண்டு வருபவன்!
இராமனாக இருக்கலாம்!
இரவணனாக இருக்கலாம்!
மான்மீது!
சீதையும் ஆசைப்பட்டிருக்கலாம்!
சூர்ப்பனையும் ஆசைப்பட்டிருக்கலாம்.!
குட்டிமானின் கண்களிள்!
தவிப்பு பெரியளவில்!
ஊறி சிந்திக்கொண்டிருந்தது.!
அந்த மான் மாரீசனாக இருக்கலாம்!
சூர்ப்பனையாக இருக்கலாம்!
சீதையாக இருக்கலாம்.!
இப்பொழுது மானாகவே தெரிகிறது!
மானின் காலடியில்!
பொறிகள் இருக்கலாம்!
கால்சுவடுகளில் பொறிகள் முளைத்திருக்கலாம்.!
மானே பொறியாக இருக்கலாம்.!
கால்கள் இடருப்பட!
கால்களை விரித்து ஒதுக்கி!
மான் வேகமாக ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது!
மானகா மாறியவர்களும்!
மானிற்கு ஆசைப்பட்டவர்களும்!
அலைந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்.!
காடுகள் நீண்டு பரந்திருக்கின்றன.!
இப்பொழுது!
மானைப்போலவே!
எல்லோருடைய கண்களிலும்!
தவிப்பு பெரியளவில் சிந்துகிறது.!
- தீபச்செல்வன்

இரவின் இரும்புத் திரையை!
என் இமைகளுக்குள் ஆணியடித்துவிட்டமேட்டிமையான!
கோட்டையே நீ கொண்டாடு!!
நாலு திசைகளையும் முடிச்சுப்போடவென!
ஆகாயவெளியை ஆதாயப்படுத்தி அசுத்தப்படுத்தவென..!
ஆலயங்களின் கோபுரங்களிலும்!
பள்ளிக்கூடங்களின் அத்திவாரத்திலும்கல் பெயர்த்து!
உன்னரங்க அடுக்குகள் காவும் தூணையெல்லாம்!
நிலம் துளைத்து நீ பலம் காட்டுகிறாய்...!
ஓ.. ரோமனியப் பேரசன் ரைற்றூஸின் மண்டைக் கனம் போல்!
ஓரு மரணவிளையாட்டு மைதானம் தாங்கிய பெருங் கூரையே..!
நிமிர்ந்த கற்தூண்களே இரும்பு முகத்தில் தலைகவிழ்ந்த ஒருவன் கிளாடியேற்றனாய்..!
றோமின் ஆதாமே நீ எங்கே? றோமூலெஸ் நீ எங்கே?!
டைபர் நதியின் புல்வெளியில் தவழ்ந்துநரிப்பால் குடித்துப் போர்த்தாகம்!
கொண்டவனே நீ எங்கே?!
செவ்வாய்க் கிரகத்தின் கர்ப்பத்தில் தவழ்ந்த!
இரத்தவர்ணம் செந்நிறச் சுடராய்;!
...ரோமின் முதல் பால் ஊட்டி வளர்ந்தபோர்ப்புத்திரனே..நீ எங்கே?!
றோமின் ஆதாமே நீ எங்கே?றோமூலெஸ் நீ எங்கே?!
காய்ச்சிய இரும்புக் கோல்காட்டி என் கண்ணைப் பெயர்த்துப் பொசுக்க.. மைதானம்!
விரட்டும் றோமின் மைந்தர்கள் ஈட்டியோடு..!
றோமின் ஆதாமே நீ எங்கே?றோமூலெஸ் நீ எங்கே?!
பூமித் தாயே பார்!!
உன்னில் உயர்ந்து தலை கவிழ்ந்து நிற்கும் புதைகுழியிது!
அதோ ஆர்ப்பரித்து எழுகின்ற ஆயிரமாயிரமயரமாய்...!
கொண்டாட வந்த அரங்கு நிரப்பிய வெறியர்கள்..!
வறியர்கள் மரணவலியில் மகிழ வந்த!
இந்தச் சந்சோச மனிதர்கள் யார்...?!
கதாநாயகர்களை அடிமையாக்கிபுறமுதுகிட்டு புண் பட்டு வீழ்ந்து;!
கொண்டவர்களின்மரணவலியில் மகிழ வந்த இந்தச் சந்சோச மனிதர்கள் யார்...?!
இதோ இந்த மரணக் கோட்டையில் தான் கதாநாயகர்களைக் காயப்படுத்தி...!
அசீரியாவின் சிங்கங்களைக் கொண்டுவந்து!
எகிப்தின் நீர்யானைகளை நிர்மூலமாக்கி!
தீக்கோழிகளைத் தீர்த்துவிட்டு!
ஆபிரிக்காவின் ஆயிரக்கணக்கான மலையானைகளை சாய்த்துவிட்டு...!
அந்த எலும்புக் குவியலினில் உன் சந்தோசக் கோப்பைகளை சூளைவைத்துவிட்டு,!
மனித எலும்புகளைக் கையிலேந்திக் கொண்டு கொடிக்கம்புகளாக்கி ஆட்டிக்கொள்..!
றோமே றோமே ..!
உன்னைத் துளைத்து உயரத்தெரியும் இந்தக் கோட்டையிலே!
இந்த உயிர்களை நீ விளையாடிய இந்தக் காலம்!
கரிகாலம் என்று வெட்கப்படு...!
காடுகளின் களஞ்சியங்களைக் கொள்ளையிட்டுக்!
இந்தப் பூமியின் உயிர்க்குடும்பத்தின் உச்சியிலே கொள்ளிவைத்து விட்டதாய்க்!
கொக்கரி...!
76 நுழைவாயில்கள் எல்லா ஊரும் எழுந்து ஊர்ந்து வரும்!
விழுந்து போகும் மரணவலிக்கு வழிகள்!
போதையில் பிசாசுகளாய்..!
விழும் பிணம் கண்டு கணக்கெழுதும்..!
இந்த வாயில்களைப் பிணம் தின்னும் பேய்கள் காக்கும்...!
ஓஓஓஓஓஓஓ!
மானிடம் செல்லாத வாசலைத் தாங்கிய!
கொலேசெயக் கொலைக் கூடாரமே!
கொட்டுண்டு கிடக்குது இங்கே தொலைந்த அடிமைகள் இரத்தம்..!
ஐயகோ..!
இடுப்பை இறுக வரிந்துகொண்டு மனதில் ஒரு கேள்வியோடு உயிர் மொட்டு மலராதா?!
வெளிச்சம் வெடிக்காதா ?ஆயிரம் ஆண்டுகளாய் ஆளப்படும் அடிமை மனைவியரின்!
முக்காட்டு முனகல்கள்!
என் தேசத்தின் நேசத்தின் வலியாய்..!
றோமே றோமே விழித்துக் கொள்!
எம் வலியைக் காணவரும் இந்த வாயில்களிலெல்லாம்!
உன் சந்தோசம் தொலைந்ததாய்ச் சொல்..!
நாம் அழ நீ சிரியாதே...!
திராட்சை ரசம் வழியும் விருந்துகள்!
வியர்வையில் ஒட்டாத பட்டாடைகள்!
கையுறையும் மார்க்கவசமும்!
ஓ.. இரும்பை இரண்டாவது கவசமாக்கி!
போரைப் பேராக்கி வாள் மனிதானாய் ...!
மூச்சற்று நான் உன்னில் விழுவேன் மரணவலியில் நான்!
சூலம் தாக்கிடத் துடிப்பேன்..!
கிளாடியேற்றன் கைதூக்கி!
உன் இரக்கத்திற்காய் இந்தப் பெரு உயிரின் உன் சகோதரன் நிற்க..!
பெருவிரலைக் கவிழ்த்து நீ நிராகரிப்பாய்..!
பேச்சற்று நிற்கும் என் வீடு!
நீண்டு வீழ்ந்து கிடக்கும் வலி கொண்ட என்னோடுயாரும் வரார்..!
தோல்வி கண்ட அடிமையைப் பெரும் பேரலையாய்கேலிகள்...!
பின்தலையில் !
சம்மட்டி மோதும்!
இந்த அடிமைத் தலையில்!
அந்த மனிதம் செத்த மனிதர்களின்!
சிரிப்பும்கோசங்களும் சம்மட்டியாய் மோதும்..!
இதோ இந்த பிடரியெலும்பில்!
கனத்த சூலம் துளைக்க நாளைய சாட்ச்சிக்காய்!
நான் றோமின் கதாநாயகன்விதைக்கப்படுகின்றேன்..!
காலங்களைக் கடந்து கதிராய்க் கவிதை கொண்டு தினமும் சூரியனோடும் சுத்த!
விண்மீன்களோடும் பிறப்பேன்...!
நான் பிறப்பேன்..!
கொலேசயத்தைத் தூக்கிப்பிடிக்கும் கற்தூணே!
என்றும் இந்த இருளை உன்னில் ஆணியடித்து..!
இடிந்து!
மானிடம் செத்த காலத்தின் அவலத்தின் தொல்பொருள் காட்சியாய் ..சாட்சியாய்...!
-நடராசா கண்ணப்பு

01.!
இயல்பு!
---------!
வாழுதலில்!
இவ்வளவு சிக்கல்!
எனத் தெரிந்தும்!
சிக்கென!
விடுப்பட முடியவில்லை!
ஒரு போதும்...!
உடலைத் தின்றுவிடும்!
அவசரத்தில்!
மண் மட்டும் அல்ல!
அழுகிய நினைவுகளும்....!
எல்லாம்!
துடைக்க த் துடைக்கத்!
துருப் பிடித்துப் போகிறது!
உள்ளம்...!
இருந் தும்!
விடைக் கொடுக்கும்!
இயல்பும்!
விடைப்பெறும்!
பொறுமையும்!
வாய்த்ததில்லை!
ஒரு நாளும்...!
02. !
முகமூடிகளோடு...!
-----------------!
வெளுத்து ப் போகும்!
என அறியாமையில்!
வெந்து சாகிறது!
மனம்..!
தேடி தேடி!
அலைந்ததில்!
கண்டெடுத்தவை!
கனவுகள் மட்டும்..!
நிஜங்கள்!
இன்னும்!
நிர்வாணமாய்.....!
முகமூடிகளோடு!
வாழத்தெரியவில்லை!
கீறல்களைச் சுமந்துக்!
கொண்டு....!
காயங்கள் இன்னும்!
தழும்போடு!
நிரந்தரமாய் வலிகளைக்!
கற்பித்துக் கொண்டே

உன்னை நினைக்கையில்!
உணர்ச்சிகள் என்னைத் தின்னுகின்றன!
உன்னோடு உறவாடுகையில்!
என்னை அறியாமல் புதுப்புதுப் உணர்வுகள்!
பூனை போல் ஊர்கின்றன!
உன் தேகம் தொட்டவுடன்!
பூத்துக் குலுங்குகிறது!
என் பூப்பெய்திய புல்லாங்குழல் உடம்பு!
இப்டியே இருந்து விட்டால்!
இந்த யுகம் என் யோனிக்கக் கிடைத்த!
இன்ப யுகம்!
இன்னும் என்னை அணைத்துக்கொள்!
இறுக்கம் என் உடலில் !
சிற்சில அறிவியல் மாற்றத்தை உண்டாக்குகிறது!
என் மார்புக் கலகங்கள்!
உன் புஜத்தைப் புரட்டிப் போடுகின்றன!
என்னிலிருந்து விடுபடாத உன் தேகம்!
உடலின் பல இடங்களில் முத்தமழை பொழிகிறது!
இவ்வாறே நீண்ட இரவு!
திடீரென விடிகிறது !
விடியல் விளையாட்டும் போதும் !
வினையைத்தேடு என்றது

களப்பணியில் !
சாகவேண்டுமென் !
சகலமும் !
தூசுகளுக்கல்ல !
துவக்கிற்கஞ்சாதவை !
எமது கவிகள் !
பூஞ்சையற்றதல்ல !
எம் புணர்சென்மம் !
வன்மம் !
வாங்கி வாங்கி !
இருத்தலில் !
கிடையாதெங்கள் !
வலி !
மறுத்தபொழுதினும் !
மாசற்ற வீரம் !
எமதுவீரம் !
எமக்கு !
மறுபிறவியென்பதே !
மண்ணறையில் தொடங்கும் !
பெருத்த விலையில் !
பொருமி விடியுமெங்கள் !
காலம். !
!
பிச்சைபாத்திரத்திற்கு !
ஏங்குமென்கிறபோது !
அட்சயப்பாத்திரங்கள் !
அருகருகே !
அடுக்கப்பட்டிருந்தும் !
திரைவிலகும் !
திசையிற்கழியும் !
கத்தை கத்தையான !
காலம் !
அந்திமக்குமரிகள் !
கூடியடிக்கும் !
கும்மிகளுக்கிடையில் !
சிதறி தெரிக்கும் !
காற்று பிசிரென !
கணபொழுதுளில் !
சறுக்கித்தான் போகிறதெம் !
உச்சவரம்பின் !
பிடிவாதங்கள் !
!
உத்திரவாதம் !
கொடுக்கப்பட்ட !
வேலையில் !
அடக்கமாட்டாது !
கணுப்பிதுக்கி !
வெளிச்சப்பட்டதெம் !
கொளுந்து !
உச்சபட்ச !
இறப்பிற்கு !
பொய்க்கும் !
எந்த உயிர்க்கும் !
சந்ததி வளர்க்கும் !
சமப்பொழுகளின்றும் !
விட்டுவிலகி !
விசுக்கென !
பறக்கிறதெம் !
தும்பிக்கூட்டம் !
-கவிமதி (அசன்பசர்) !
!
*** நான் எனது பெயரினை (அசன்பசர்) மாற்றிவிட்டு தமிழ் பெயரான கவிமதி எனும் பெயரினை ஏகமனதாக அறிவித்துள்ளேன்

நீ தீ!
பிறக்கும் பொழுதே!
தொப்புள் கொடியறுத்து பிரிகிறோம்!!
வளரும் பருவத்திலே!
மனதை விட்டு பிரிகிறது!
மழலை பருவ நினைவெல்லாம்!
பள்ளித் தோழரெல்லாம்!
சொல்லிப் பிரிகின்றனர்!
பத்தாவது படிப்புடனே!
கல்லூரி நட்பெல்லாம்!
கலர் கனவுகளாய் பிரிகிறது!
காதலியும் பிரிந்து விட்டாள்!
கல்யாண பத்திரிக்கை கொடுத்து!
திருமணம் முடிந்த பின்னே!
மனதாலே பிரிகிறோம்!
தாய்இ தந்தையை!
சில உயரங்கள் கண்டுவிட்டால்!
உறவுகளும் பிரிகிறது!
ஒன்றில் ஆரம்பித்து!
ஒடுங்கும் வரை!
ஒவ்வொன்றாய் பிரிகிறோம்!
ஒவ்வொரு வயதாய் பிரிகிறோம்!
இளமையை பிரிகிறோம்!
முதுமையில் அறிகிறோம்!
எல்லாம் இங்கே!
இரயில் சிநேகம் போலத்தான்!
பிரிக்க முடியாத பிரிவு!
பிறந்த மண்ணில் புதைவதுதான்!!
!
கவி ஆக்கம்: நீ தீ

மதியழகன் சுப்பையா.. !
மும்பை. !
ஒன்று !
இது முட்டாள்களின் உலகம் !
முட்டாள்களை பின்பற்ற !
அற முட்டாள்கள் உண்டு . !
முட்டாள் அல்லாதவனின் !
பேச்சும் செய்கையும் !
மூடத்தனம் என்கிறார்கள் !
முட்டாளும் அறமுட்டாளும். !
அறமுட்டாள்களால் !
தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட !
முட்டாள்கள் தான் ஆளுகின்றனர். !
முட்டாள்த்தனமாய் முடிவெடுத்து !
அறமுட்டாளை இன்னும் !
முட்டாளாக்கி விடுகின்றனர் !
அறமுட்டாள்கள் !
முட்டாள்களை !
அறிவாளிகள் என !
நம்புகின்றனர் !
முட்டாள்களோ எல்லோரையும் !
அறமுட்டாள் எனவே !
நம்புகின்றனர். !
முட்டாளை முட்டாளென !
அறமுட்டாளும் !
அறமுட்டாளை அறமுட்டாளென !
முட்டாளும், கண்டு புடித்து !
விடுகின்றனரே !
இதில் யார் முட்டாள்?. !
!
இரண்டு !
!
ஆண்களின் கம்பீரத்தை !
வெளிப்படுத்தும் !
பெண்களுக்கு அழகு சேர்க்கலாம் !
அல்லது !
என்னது எப்பப் பார்த்தாலும் !
என்று அவப்பெயராகலாம். !
குழந்தைகள் பெரும்பாலும் !
உதைக்கப் படு வார்கள் !
பொது இடத்தில் !
கௌரவம் அல்லது கவர்ச்சி !
கடன் வாங்கும் போதும் !
திருமணத்தின் போதும் கட்டாயம். !
பசுக்களுக்கும் பட்சிகளுக்கும் !
எப்படியோ தெரியவில்லை. !
ஒரே பால் என்றால் !
ஒன்றுமில்லை. !
எதிர்பாலர் என்றால் !
இடைஞ்சல்தான். !
ஆயுதமாய் அதையே பொளப்பாய் பலரும் !
தெரியமலேயே சிலரும் !
வகைவகையாவும் !
இளிக்கின்றவர்கள் !
இருக்கின்றார்கள். !
மூன்று !
அந்த கருத்துப்போன !
கழுத்து மணி !
அது மிரண்டபோது அலறி !
நடந்தபோது இசைத்து !
இருந்த போதும் !
இடையிடையே இயங்கி !
உயிராய் இருந்தாய் !
அது இல்லை !
நீ இருக்கிறாய் !
அது கறியாகிப் போனது !
நீ கருப்பாகி போனாய் !
அதன் உயிர் பிரிந்தது !
உன் உயர்வான ஓசையும்தான் !
உயிரோடு சேரும் போது !
ஜடமும் ஜீவன் பெறுகிறது !
மரிக்கிறது.. !
மீண்டும் !
உயிர் பெறலாம் !
இன்னொரு உயிர் வந்தால். !
நான்கு !
!
ஏதோ ஒரு காரணத்திற்காக !
காரணமே இல்லாமலும் !
ஆனால் !
காண்கின்ற ஒவ்வொருவரும் !
ஒரு காரணம் சொல்லிவிட்டு !
சரியான காரணம் எதுவென கேட்பர் !
காரணம் இதுவென சொன்னால் !
இருக்காது !
இப்படித்தான் இருக்குமென மறுப்பர் !
காரணத்தை வைத்துக் காரியம் !
செய்ய வேண்டியதில்லை !
செய்கின்ற காரியத்திற்கெல்லாம் !
காரணமும் அவசியமில்லை

முடி கொத்தாய் கையில் பிடித்து!
தலை ....!
அது...!
தலைக்கான மசாஜ்!
வேறொன்றும் இல்லை !!
!
கன்னத்தில் ...!
அது ...!
இரத்த ஓட்டத்தை அதிகரிப்பதற்கு!
வேறொன்றும் இல்லை !!
!
கண்ணில் ....!
இரத்தம் கட்டிக் கொள்ளும்!
காய் விற்கும் சீன மூதாட்டி!
கண்ணில் என்ன?... சோ ஸ்கேரி லா !!
அது...!
துணி உலர்த்துகையில்!
காளா கம்பு குத்திவிட்டது!
வேறொன்றுமில்லை !!
!
வாய்....!
வீட்டுக்காரம்மா... என்ன?!
உதடுக்கு என்ன ஆச்சு?!
அது ...!
இரவில்இ தண்ணீர் அருந்த எழுந்தேன்!
இடித்துக் கொண்டேன்!
வேறொன்றுமில்லை !!
கழுத்து .....!
அது ...!
உணவு தொண்டையை !
விட்டு இறங்கத்தான்!
வேறொன்றுமில்லை !!
!
கை ....!
அது ...!
வளையலை நெளிக்கத்தான்!
வேறொன்றுமில்லை !!
!
வயிற்றில் ....!
அது ...!
உணவு ஜீரணமாகத்தான்!
வேறொன்றுமில்லை !!
!
இடுப்பில் ....!
அது...!
இடுப்பின் பலத்தை சோதிக்கத்தான்!
வேறொன்றுமில்லை !!
காலில் ....!
அது ...!
கொலுசின் ஓசையை...!
சற்று வித்யாசமாய் கேட்கத்தான்!
வேறொன்றுமில்லை !!
இப்படி ...!
ஏதாவது ஒரு ...!
சமாளிப்பை...!
“மனைவியாய்”!
தினமும்...!
செய்வதில்...!
சந்தோஷமே !!
-அனாமிகா பிரித்திமா

பேசுவோம்!
!
01.!
வெளிக்குநகரும் மரங்கள்!
--------------------------------!
எந்த மரங்களும் எனது கையில்லை.!
நிழலுக்கான அதிகாரங்கள்!
பறிபோன நிலையில்!
தோப்பைவிட்டு!
நான் துரத்தப்பட்டுவிட்டேன்.!
எனினும் அந்த மரங்களிலேயே!
எனது இருப்பும் ஆவலும்!
மொய்த்துக்கொண்டிருக்கின்றது.!
நான் எதுவும் செய்யாதிருந்தேன்!
நிழலில்லாத!
வெம்மை வெளிகளில் காலை!
புதைத்தபடி நிற்கின்றேன்.!
தூரத்திலிருந்து தோப்பைப் பார்த்து!
மனதாறிவிட்டோ!
நிழலை ரசித்துவிட்டோ!
வாழமுடியாதிருக்கிறது.!
ஒவ்வொரு இரவிலும்!
ஒவ்வொரு மரமாக!
குறைந்துகொண்டு வருகிறது.!
!
எனது மரங்களின் உயிர் குடிக்கப்பட்டு!
கட்டைகளாகத் தகனம் செய்யப்படுகின்றன.!
நான் எந்த மரங்களையும்!
நாட்டாதவன்!
அந்த மரங்களுக்கும்!
நீர் ஊற்றாதவன்.!
எனக்காக வழங்கப்பட்ட மரங்களே!
பறிபோய் அழிகிறபொழுது!
கோடரிகளைத் தடுக்க இயலாதவன்.!
அப்படியாயின் எனக்கு!
வெம்மை தானே பரிசளிக்கப்படும்.!
நிழல்தீர்ந்த எரிந்த காட்டின்!
தணலில்தான்!
நடக்கவிடப்படுவேன்.!
நாளைக்கு எனது பிள்ளைகள்!
நிழலுக்காகத் துடிக்கிறபொழுது!
நான் எந்தத்தோப்பின் வாசலில் நிற்பேன்!
யாரிடம் நிழலுக்குக் கையேந்துவேன்.!
!
என்னால் அவர்கள் அலையப்போகிறார்கள்!
அவர்களின் தலை!
நிழல் இன்றி கருகிற பொழுது!
இந்த வெம்மையையா வைத்து!
குடைபிடிக்கப்போகின்றேன்!
கோடரிகளை மீறி!
என்னைக் கடந்து!
மரங்கள் வெளிக்கு நகர்கின்றன.!
02.!
நிலவிலே பேசுவோம்!
-----------------------------!
நிலவு உடைந்துவிடவில்லை!
உனது திசை கறுத்திருக்கிறது.!
!
பகிரவேன்டிய சமாச்சாரங்களுக்கு!
அப்பால் சுருங்கிய!
வழியின் இடைநடுவில்!
உனது பயணம் தள்ளாடுகிறது!
!
உனது புன்னகையின்!
கலவரம் புரியாது!
உதடுகளை கணக்கெடுத்த!
குழந்தைகள் முகங்களை!
பொத்திக்கொள்கின்றனர்.!
எங்களுக்கு ஒளிவீசும்!
நிலவுமீது!
கூரிய கத்தியை வீசிவிட்ட!
உனதுதிசை இருளாகிறது.!
உனது குரலில் யதார்த்தமும்!
செயல்களில் கருணையும்!
ஒரு போதும்இருக்கப்போவதில்லை!
இதுவரையிலும்!
உனது செயற்கைமழை!
பெரியளவில்!
அடித்து ஓய்ந்திருக்கிறது.!
எந்தவிதமான குளிச்சியும்!
அடங்கியிருக்காத!
நிரந்தரமும் உறுதியும் இல்லாத!
உனது அதிகாரத்தின்!
செயற்கை மழையில்!
எனது சிறகுகள்!
ஒடுங்கிவிடவிலை!
நான் நேசிக்கும் வழிகள்!
கரைந்து விடவில்லை!
எனது வேர்கள் அழிந்துவிடவில்லை.!
உனது மலைதான் சிதைகிறது.!
வெளிகளை தடைசெய்து!
முகங்களை சிறைப்பிடித்த!
உனது பாரியமலை!
அதிவேகமாக சிதைய!
மிகப் பெரும்கற்கள்!
உனது முகத்தை!
நோக்கியபடி வருகின்றன!
நீ உருவாக்கிய கிளர்ச்சியில்!
உனது இருப்பு வெடித்து சிதறுகிறது.!
எனது அடையாளம் ஒளிர்கிறது!
நம்பிக்கை சிவக்கிறது.!
எந்த பதற்றமுமின்றி!
மிக அமைதியாக இருகிறது!
எங்கள் நிலவு.!
!
இருப்புக்கான புரட்சியுடன்!
நாங்கள் போராடுவோம்!
எங்கள் அழகிய!
விடுதலை பற்றி!
எல்லோருமாக பேசுவோம்!
உரிமையுடன் செயற்படுவோம்!
குற்றமில்லாத நிலவின்!
மிக நீணடவெளி!
எல்லையற்று இருக்கிறது!
அவசியம்!
எங்களுக்கு தேவையான!
கருணைக்கும் விடுதலைக்குமாக.!
-தீபச்செல்வன்

ரசனையாலான !
உனது அறையில்!
உயிரான உன் !
ஒவியங்களுடன்!
நானும் நீயும்!
நீண்ட நாட்கள் !
பழகிய உணர்வுடன்!
உன் இர்ப்பில் !
அசைவற்ற என்னை!
ஒவியமாக்கி !
உயிராக்கினாய்!
உன்னை நான் !
கவியாக்கினேன்!
கனவில்!
கலையும் இலக்கியமும்!
கலந்து மகிழ்ந்தோம்!
உன்னால் உனது!
ஓவியம் அழகா!
ஓவியனானதால!
நீ அழகா!
பிரிக்கமுடியவில்லை!
இரண்டையுமே.!
-றஞ்சினி