தாயகத் தாகம் - வல்வை சுஜேன்

விழியில் இருந்து குருதி வழிந்து!
விடியல் தொலைத்த உறவே!
உள்ளொன்று வைத்து புறம் ஒன்று எரிக்கும்!
பொல்லாங்கு உலகை வெறுத்துவிடு !
இல்லாதோர் இவரென்றே!
நலிந்தோரை வதை செய்து!
நலன் கெட புழுதியில் வீசிவிட்டு!
ஜனநாயக நிலையாளர் !
இலங்கை அரசென்றே!
பொன் முடி சூடி கொடுக்கிறது !
இராணுவ வதைகளின் கெடுபிடி அதனுள்!
நாம் உதிரம் சொரிவதை இகழ்ந்தாரே!
காமுகர் வதைகளில் கற்பினை இழந்து!
மடிந்திடும் மலர்களை மறந்தாரே!
முடமாய் யடமாய் முள் கம்பி சிறைக்குள் !
உழலும் வாழ்வையும் உளம் கனிந்தே!
உயர் காப்பு வளையமென்றே உரைத்தாரே !
புத்தன் பிறந்தான் பூமியில் ஓர் நாள்!
அது அன்பின் அடையாளம் !
எம் பூமியில் புத்தன் !
புதிதாய் முளைப்பதெல்லாம்!
சிங்கள எத்தரின் வெறியாட்டம்!
அமைதிப் பேச்சு அகிலம் நகைக்க !
ஆயிரம் பொய்யாச்சு !
அகதி வாழ்வு நியதி அல்லவே தமிழா!
அடிமை கூண்டை உடைத்துவிடு!
உயிரினும் மேலாம் உன் தேசம் உயர்ந்திட!
உன் உயிரை திருப்பிக் கொடுத்துவிடு !
வேட்டொலி கிடந்த யாழிசை நரம்பில்!
பாட்டொலி பிறக்கலையா!
எம்மை வாட்டிய கோட்டையில்!
புலிக்கொடி பறந்து பட்டொலி வீசலையா!
ஆனை இறகிலே ஆற்றிய போரினில் !
ஆயிரம் தலை பறித்தோம்!
ஆளும் அரசுக்கே சன்மான பேளையில்!
அனைத்தும் கொடுத்து வைத்தோம் !
கோட்டை கோட்டையாய் இனி நாம் பிடிப்போம்!
எங்கள் கோணமாமலையிலும் கொடி வைப்போம்!
விண்ணையும் மண்ணையும் கடலையும் ஆண்ட!
நிலவே நீயும் வந்துவிடு!
சத்திய சோதனை எதுவானாலும்!
வெல்வோம் வெல்வோம் தமிழீழம்!
அன்றே தணியும் எங்கள் தாயகத் தாகம்