தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

நொருங்கிக் கிடக்கும் கடதாசிச் சைக்கிள்கள்

தீபச்செல்வன்
மரங்கள் பிடுங்கி!
எரிக்கப்பட்டிருக்கும்!
சாம்பல்மேட்டில்!
நான் குந்தியிருக்கிறேன்.!
வாயில் சிகரட்!
ஓரு பாம்பாய் வழிகிறது!
அதன் சாம்பலில்!
கால்கள் புதைகின்றன.!
சாலையில் நொருங்கிக் கிடக்கும்!
கடதாசிச் சைக்கிள்களுக்கிடையில்!
காணாமல் போன!
காதலியை தேடி!
துருப்பிடித்த!
எனது சைக்கிள் அலைகிறது.!
நொருங்கிய தேனீர்சாலையின்மீது!
வழியும்!
வெறுமைக்கோப்பை துண்டுகளை!
நக்கிய நமது பூனைக்குட்டி!
கால்களுக்கிடையில்!
சோர்ந்து படுத்திருக்கிறது.!
இப்பொழுது பியர்போத்தலினுள்!
பாம்பு அடைக்கப்பட்டிருக்கிறது!
கோப்பையில்!
கரித்துண்டுகள் வைக்கப்பட்டிருக்கிறது.!
கோழி சாம்பலை சாப்பிடுகிறது.!
இலைகள் வாடிக்கொட்டின!
கிளைகள் வெட்டி!
மொட்டையடிக்கப்பட்ட!
மெலிந்த தடிகளாய்!
நிற்கும் மரங்களாலான!
வேலியின் கீழ்!
படுத்திருக்கும் ஆடு!
பற்களை அசை போடுகிறது.!
துருப்பிடித்து உக்கிய!
சைக்கிள்கள்!
பொது மண்டபத்தில் அடுக்கப்பட்டிருந்தன.!
கரும்பேன்கள்!
ஆடைகளை தின்றன!
உக்கிய புத்தகங்களும்!
ஆடைகளும்!
தெருவின் குப்பைத் தொட்டியில் போடப்பட்டிருக்கிறது.!
அவள் கருகிய பூவையே!
சூடியிருந்தாள்!
அவள் ஓட்டிச்சென்ற!
சைக்கிள் நொருங்கிக்கிடந்தது!
நாம் அமர்ந்து பேசிய!
புல் வெளிமீதில்!
சூரியன் உருண்டு துடிக்கிறது.!
தடிகாளாய்ப் போன!
மரங்களுக்கிடையில்!
நிழல் தவித்துத் திரிகிறது.!
பேரூந்தின் ரயரும் ரீப்பும்!
மடிந்து பிய்ந்து கிடந்தது!
காற்று வெளியேறியிருந்தது!
கண்ணாடிகள் உடைய!
துருப்பிடித்து கொட்டியது!
உருக்குலைந்த!
ஜன்னலின் ஊடாய்!
நகரம் உள்நுழைந்து!
ஒளித்திருக்கிறது.!
ஒரு தாய் அதில் பயணம்போக!
ஏறியிருக்கிறாள்!
வீதி அறுந்து கிடக்கிறது.!
காணாமல் போன இளைஞர்களின்!
செருப்புகளும் குடைகளும்!
கெல்மட்டுக்களும்!
தாய்மார்களிடம் வழங்கப்பட்டன.!
துடித்தபடி நானும் அவளும்!
ஒருவரை ஒருவர் அணைத்தோம்!
சாம்பலாய் உதிர்கிறது.!
!
-தீபச்செல்வன்!
------------------------------------------!
அர்ஜென்றீனாவில் காணாமல் போன இளைஞர்களின் அன்னையர்கள் சைக்கிளில் சென்ற தமது!
பிள்ளைகளை மீட்க கடதாசிச் சைக்கிள்களை செய்து காட்சிக்கு வைத்தபடி!
போராடினார்கள். பின்னர் அந்த அன்னையர்களில் பலரும் காணாமல் போயிருந்தார்கள்

கனவுகள் நோக்கி நகரும் குருதி

கிருத்திகன்
என்புகள் நொருங்கிச்சிதைந்திருந்த!
நினைவு கனத்த பறவையின் நாட்களை!
புனைவுகளற்ற சொற்களால் நாம்!
கூறிக்கொள்வதற்க்காய் நீ!
விலங்குகளை பரிசளித்திருந்தாய்!
நாம் சபிக்கப்பட்ட கடவுளின்!
நகரத்திலிருந்து வந்திருந்தவர்களால்!
பணிந்துபோக மீளவும் பிரார்த்திக்கப்பட்டிருந்தோம்!
புதைந்த ஆன்மாக்களின்!
குருதி பிசுபிசுத்த கனவுகளை கிளறியபடி வந்திருந்த!
உருவம் தாங்கிய கோரங்களின்!
சுயபுராணங்களால் எம்!
புருவங்கள் வியர்த்துக்கொண்டிருந்தன!
தீய்ந்துபோன கனவுகளின்!
வெறுமை இரவுக்குள்!
கிளிக்கப்பட்ட நிர்வானப்பிண்டங்களோடு!
புணர்ந்து கொள்வதற்க்காய்!
அலைந்துகொண்டிருந்தவர்களின்!
கறைபடிந்த பற்களுள்!
உன் பொழுதுகளும் தேய்கிறது!
கனவுகள் பற்றி கூறும்போதெல்லாம்!
வியந்துபோக மட்டுமே முடிந்தது!
வலி நெருக்கிய மரணங்கள் பற்றி அறிந்திராத!
கடவுளின் நகரத்திலிருந்து வந்தவர்களால்!
வியந்துபோக மட்டுமே முடிகிற!
பிறிதொரு ஆத்மாவின் ஆரம்பமாய்,!
உன் இரவுகள் பூசியிருந்த கனவின்!
வர்ணங்களை சுரண்டிக்கொண்டிருந்தவர்களையும்!
தாண்டி நகர்கிறது குருதி

உழைப்பாளர்.. தாயென்பேன்.. எப்படி?

முனைவென்றி நா சுரேஷ்குமார்
01.!
உழைப்பாளர் தினம்!
-------------------------!
உழைப்பாளர் தினமென்று உயர்வாகச் சொல்வோமே!
களைப்பிங்கு வந்தாலும் கவனமெலாம் உழைப்பில்தான்!
தொழிலெங்கள் இறையென்று தொழில்செய்து வெல்வோம்!
உழைப்பெங்கள் மூச்சென்று உழைக்கத்தான் செல்வோம்!
அயராது உழைத்திட்டால் அடைந்திடலாம் இலக்கினையே!
துயரமிங்கு வந்தாலும் தூள்தூள்தான் நம்முன்னே!
உயரத்தில் போனாலும் உணர்வெல்லாம் உழைப்பிலேதான்!
முயலாத மனிதர்காள் முன்னேற்றம் உழைப்பில்காண்!
எதுவந்த போதினிலும் எடுப்போமே முதலடியை!
பொதுவென்று வைப்போமே பொருளைத்தான் இங்கேயே!
விதியின்வழி செல்கின்ற வாழ்வுமிங்கு வசப்படுமே!
மதியிங்கு கூரானால் மகத்துவம் வாழ்வினிலே!
02.!
தாயென்பேன்!
------------------!
எல்லோரா சிற்பம்போல்!
எழிலான உனைக்கண்டு!
துள்ளாத மனமுந்தான்!
தரணிதனில் உண்டோடி?!
எல்லோரும் உனைப்போல!
எழிலென்று நான்சொல்ல!
என்னால்தான் முடியாது!
ஏனென்று நீகேட்டால்!
என்னவள்தான் நீயென்பேன் – என்!
இரண்டாவது தாயென்பேன்!
!
03.!
எப்படி?!
-------------!
என்னம்மா !
ஆடு வளர்க்கச் !
சொல்லிக்கொடுத்தாள்! !
மாடு வளர்க்கச் !
சொல்லிக்கொடுத்தாள்! !
நாய் வளர்க்கச் !
சொல்லிக்கொடுத்தாள்! !
கோழி வளர்க்கச் !
சொல்லிக் கொடுத்தாள்! !
கிளி வளர்க்கச் !
சொல்லிக்கொடுத்தாள்! !
பூனை வளர்க்கச் !
சொல்லிக்கொடுத்தாள்! !
இப்படி !
எல்லா உயிர்களின்மேலும் !
அன்பை வளர்க்கச் !
சொல்லிக் கொடுத்தவள் !
உன்மேல் மட்டும் !
காதலை வளர்க்கச் !
சொல்லிக் கொடுக்கவில்லையே! !
பிறகெப்படிடி !
உன்மீது என்மனதில் !
வளர்ந்தது காதல்?

சிலேடை வெண்பா

சிங்கைத் தமிழ்க்கிறுக்கன்
சிட்டுக்குருவியும் சிக்கனத்தார் வாழ்க்கையும் !
சிக்கனமாய் வீடுகட்டி சித்திரமாய் வாழ்ந்து கொண்டு !
பக்குவமாய் விண்ணேறிப் பாய்வதனால்- இக்கணமே !
சிட்டுக் குருவியாகும் சிக்கனத்து வாழ்க்கையரும் !
ஒட்டி உறவென்றாய் ஓது !
!
கேழ்வரகின் நெய்யும் கஞ்கரின் கையும் !
எடுக்கத்தான் பார்க்கத்தான் எந்நாளும் காணோம் !
வடிக்கத்தான் வைக்கத்தான் வந்தால் - தடுக்கித்தான் !
காணாது போனதுபோ கஞ்சரின்கை கேழ்வரகின் !
தேனான நெய்யென்றே தேடு !
எறும்பும் உழைப்பாளியும் !
தன்னெடைக்கு பல்மடங்கை தான்சுமையாய் து£க்குதலால் !
உன்னதமாய் ஓயாமல் ஓடுதலால் - நன்னயமாய் !
நள்ளிரவில் தூங்காரோ! நாளும் எறும்பாரே! !
வல்லள் உழைப்பவராம் வாழ்த்து !
வெளவாலும் பெருங்குடீகாரரும் !
கண்ணற்றக் காரணத்தால் கால்மேலாய் நிற்பதுவாய் !
புண்ணறவே போய்மோதும் போக்கினிலும் - மண்ணுலகில் !
வெளவாலை போலாகி வாட்டும் குடிகாரர் !
ஓவ்வாமல் ஒன்றென்றே ஓப்பு !
!
ஆக்கம்: சிங்கைத் தமிழ்க்கிறுக்கன் !
006594866439

இருப்பு

நளாயினி
பூக்கள் என்றான் !
அலங்கரிக்க முடிந்தது. !
மலர்கள் என்றான் !
இறைவனை அர்ச்சிக்க முடிந்தது !
பூவையர் என்றான் !
மலர்களை சூட முடிந்தது. !
மயில் என்றான் !
தோகை விரித்து ஆடும் தகுதி !
ஆண் மயிலுக்கானாலும் !
மழையை ரசித்து ஆடுவதை !
பார்க்க முடிந்தது. !
குயில் என்றான் !
கூவும் தகுதி ஆண் குயிலுக்கானாலும் !
அந்த இசையை ரசிக்க முடிந்தது. !
பெண்ணாக பிறந்ததனால் !
வெறும் !
ஏற்றுமதிப்பண்டமாகி !
வரவேற்பறையை அலங்கரிக்கும் !
காகிதப்பூக்களாக !
கண்களற்ற மயில்களாக !
காதற்ற குயில்களாக !
பூச்சாடியுள் !
வளர்க்கப்படும் செடிகளாக !
ஓ ! எம் வேர்கள் கிளைகள் கூட !
அப்பப்போ வெட்டப்படும். !
மண் தனதியல்பிழக்க !
புதிதாய் மாற்றப்படும். !
அப்போ கூட !
பல வேர்கள் அறுக்கப்படும். !
பன்னிரண்டு சென்ரிமீற்றர் !
இருபத்து நான்கு சென்ரிமீற்றர் என !
மாறுபட்ட சாடிகளில் வளர்க்கப்படுகிறோம். !
எம் வேர்கள் அதற்குள் உள்ள !
வளங்களை மட்டுமே உறிஞ்சி. !
சூரிய ஒளி இல்லைத்தான் !
ஆனாலும் கண்ணாடிகளுக் கூடாக !
வரும் சொற்ப ஒளி கொண்டு !
பச்சயத்தை தயாரித்து !
வாழத்தான் துடிக்கிறோம். !
ஆனாலும் பல பூச்சாடி மரங்கள் !
நீர் இன்றி மண்மாற்ற ஆள் இன்றி !
பச்சையம் தயாரிக்க வலுவின்றி !
பட்டுத்தான் போகின்றன. !
எங்கோ இரண்டொரு செடிகள் !
மட்டுமே உயர்ந்து வழர்வதற்காய் !
பனியிலும் !
வெய்யிலிலும் !
பூத்து காய்த்து !
கனிந்து !
இலையுதிர்த்து !
அத்தனை கால மாற்றத்திற்கும் !
ஈடு கொடுத்து !
தனதிருப்பை இழக்காது !
வாழ்ந்துகொண்டு தான் இருக்கின்றன. !
-- நளாயினி தாமரைச்செல்வன் !
9-12-2002

வசந்தம்

தேவஅபிரா
பூமியின் ஆழத்தில் இருந்து காதல் !
நெடுமரங்களின் வேர்களுள் புகுந்து மேலெழுந்து !
வசந்தத் துளிர்களின் நடுவில் மலர்களாகிறது. !
வேனிலின் அசைவற்ற மௌனத்தில், !
வெம்மையில் !
ஒவ்வொன்றாக விழுகின்றன மலர்கள் !
நிலம் மறைகிறது. !
ஏக்கம் கடலில் ஆவியாகி !
விசும்பின் உயரத்தில் திரண்டு !
விம்மி வெடிக்கிறது. !
நெடுமூச்செறிந்து ஆவிபடரும் மண்ணின் !
ஆன்மா அடங்குமோ! !
துளிகள் சொட்டும் காலையில் !
ஒற்றைக் குயிலின் !
தீராக் குரலிலும் சிதைகிறது !
வசந்தம். !
சித்திரை - 1995 !
தேவஅபிரா puvanendran@home.nl !
!
***** !
வெளிவர இருக்கும் இருண்ட காலத்தில் தொடங்கிய என் கனவுகளும் எஞ்சி இருப்பவைகளும் தொகுப்பிலிருந்து . !
இத் தொகுப்பை இலங்கையில் இருக்கும் நிகரி வெளியீட்டகம் வெளியிடவுள்ளது. எனது கவிதைகள் ஏற்கனவே சரிநிகர், மூன்றாவது மனிதன், திண்ணை, விளக்கு, ழகரம், ஒளி, திசை போன்ற இதழ்களில் வெளிவந்துள்ளன

பேரினவாதத்தின் முகங்கள்

கவிமதி
பேரினவாததிற்கென முகங்களுண்டு!
தாக்கப்படுவோரின்!
குரல்வளைக் குருதியில்!
மிளிருமது.!
பேரினவாதத்திற்கென!
பேச்சுமுண்டு!
அறுக்கப்படுவோரின்!
அலறில் எதிரொலிக்குமது.!
பேரினவாததிற்கென!
கைகளுமுண்டு!
கொடு£ரங்கள் நிகழ்த்துகையில்!
வாளேந்தி வருமது!
இப்படி!
பேரினவாதத்தின் முகங்கள்!
நீழுகின்றன!
அடக்கு முறையின்!
உருவங்களாக!
--கவிமதி

இன்னும் கொஞ்சம்!.. இன்னொரு

செல்வராஜ் ஜெகதீசன் - அபுதாபி
01.!
இன்னும் கொஞ்சம்...!!
----------------------------!
இன்னும் கொஞ்சம்!
அன்போடு!
இருந்திருக்கலாம்!
இவள்.!
இன்னும் கொஞ்சம்!
இயல்போடு!
இருந்திருக்கலாம்!
இந்த உறவுகள்.!
இன்னும் கொஞ்சம்!
இசைவாய்!
இருந்திருக்கலாம்!
இந்த நண்பர்கள்.!
இன்னும் கொஞ்சம்!
இலவம்பஞ்சாய்!
இருந்திருக்கலாம்!
இந்த மனசு.!
இதுபோல் இன்னும்!
இன்னும் கொஞ்சங்களில்!
இந்த வாழ்வு.!
02.!
இன்னொரு!
--------------!
வண்ணத்துப் பூச்சி!
வேடமணிந்து!
வாங்கிவந்த பரிசுக்கோப்பையை!
ஏந்தியபடி,!
முதல் மழலைப் பேச்சில்!
'அப்பா' என்றழைத்த!
இளையவனிடம்!
'அப்பா' இல்லடா 'டாடி'!
என்று சொல்லிக்கொண்டிருந்த!
மூத்தவனிடம்,!
இன்னமும்!
சொல்லிக்கொண்டிருக்கிறேன்!
பட்டர்பிளை என்பதற்கு!
இன்னொரு பெயருண்டு!
வண்ணத்துப் பூச்சியென்று

காற்று

நீதீ
கவிஞர்: நீ “தீ”!
ஐம் பூதங்களில்!
நீ ஒன்று!
நீயில்லையேல்!
நான் இல்லை!
இன்று.!
நீ!
என் காதலி!
ஆம், நீ!
என் காதலி!
உச்சி முதல்!
பாதம் வரை!
சரசமாடி சங்கமிக்கும்!
என்னவளே!
தவமிருந்தே!
பிறந்திருக்க வேண்டும்!
மனிதன்!!
உன் தீண்டலுக்காக!!
கருவானபோது!
கலந்துவிட்ட உன்னை!
உருவாக கொணர்ந்தேன்!
இங்கே!
என் உறவாக.!
உலகத்தின் உயிர்நாடி!
உருவாக்கத்தின் முதல்நாடி!
புயல்!
தென்றல்!
சூறாவளி என ஆடி!
எங்கிருந்து வருகிறாய்!
என் கைகளுக்குள் சிக்காமல்!
என் கண்களுக்கும் காணாமல்!
கொஞ்சி கொஞ்சி பேசும்!
என்னவளே!
வாடையாக வந்து!
நிர்வாண உணர்வுதந்து!
செல்லெலாம் செயலிழக்க!
மீண்டும் செயல்படவே!
அனலாக வந்து!
அருபமாக தந்து!
நடனக்கலைக்கு!
நளினம் சேர்த்து!
மூங்கிலோடு முட்டும் போதும்!
முன் ஜாமத்தில் தொட்ட போதும்!
குழந்தையாக பிறந்து!
இசை குழந்தையாக தவழ்ந்து!
மௌனமாக இருந்த என்னை!
மனம் விட்டு பேசவைத்த!
(சு)வாசமிகு காதலியே!
எப்போதும் கட்டித்தழுவி!
முட்டிமோதி முத்தம் இட்டு!
இதழ் சத்தம் விட்டு செல்லும்!
காதல் பிசாசே!!
தாய் தந்தையை பிரிந்து - இங்கே!
தனிமையிலே துவழும்போது!
அலையாக வந்து!
அலை அலையாக வந்து!
தாய் தந்தையரின் அருகாமையை தந்த!
பிரபஞ்சத்தின் ஊடகமே!
பிரிக்கமுடியா!
என் பெட்டகமே!
திகட்டாத!
உன் தீண்டலலே நீ!
என்னை மறப்பதில்லை!
என்னுள்ளே!
வந்து செல்கிறாய்!
சீராகவே நடக்கின்றன!
ஊடலும் கூடலும்!
நான் உனை நினைப்பதுண்டா?!
நீயின்றி!
இங்கு நான் இல்லை!
நீ கொண்ட காதலை!
சில நொடிபொழுதேனும்!
நிறுத்திவிட்டால்?!
நீயின்றி!
இங்கு நான் இல்லை!
நீரிலே மூழ்கிட ஆசையில்லை எனக்கு!
நெருப்பிலே தீய்திடவும் ஆசையில்லை!
மண்ணிலே புதைந்திடவும் ஆசையில்லை!
வானத்தின் வசபடவும் ஆசையில்லை!
உன்னிலே கலந்திட வேண்டும்!
உன்னிலே கரைந்திட வேண்டும்!
ஆம் காற்றே நீ!
நான் ஆக!
நான் நீ ஆக வேண்டும்.!
கவிஞர்: நீ “தீ”!
தொடர்புக்கு: 006598870725

கடுங்கோடை... எதிர் முகம்

கருணாகரன்
1.கடுங்கோடை !
தேனெடுக்கத் தவிக்கும் ஊரில்!
கோடை விளைந்த வயலிடைக்கண்டேன்!
பசியுமிழும் கண்களோடு!
இரண்டு சிறுவர்களை!
கன்னங்களில்!
இருள்குவிந்த போதிலும்!
நெருப்பாயிருந்த கண்களில்!
தகித்தது!
தீரா வெக்கை!
பெருகிய கோடையை!
மேயும் மாடுகள்!
முலுட்டுப் பூவரசம் மரங்களில்!
எல்லா மகிழ்ச்சியோடும்!
எல்லாத் துக்கத்தோடும் புலுனிகள்!
காற்றள்ளி வந்த கோடையின் குரலை !
வாங்கியதா வெளி!
ஏந்தியதா பனை!
இரைச்சல்!
கோடையின் பேயிரைச்சல்!
வெக்கையில் அனுங்கும்!
வயல்வெளியில் பெருவிசமாய்!
அனல்மேயும் !
அப்பொழுதில் !
வடலிகளில் தாவும் !
அணில்களும்!
அந்தச்சிறுவர்களும்!
வானத்தின் கீழே !
பிரமாண்டமாயினர்!
புலுனிச்சத்தத்தின் பின்னணியில்!
தாமரைக்குளத்தில் இறந்த மனிதனும் !
பூத்த தாமரைகளும் !
தாமப்பா குளிக்கப்போனபோதும்!
தாமரைக்குளம் !
பூத்திருந்தது!
மருத மரநிழலில்!
தண்ணீரும் படு குளிராக இருந்தது!
பகல் முழுதும் !
தாங்கொணாச் சூரியன் !
நெருப்பையவிழ்த்தபோதும்!
தாமரைக்குளத்தில்!
தண்ணீர் குளிராகத்தானிருந்தது.!
தாமப்பாவுக்கும்!
தாமரைக்குளத்துக்கும்!
கோடி சம்மந்தம்!
எந்த ரகசியங்களையும்!
தாமரைக்குளத்திடம் !
மறைத்ததில்லை!
அவர்!
முப்பது வருசமாய்!
காலைக்குளியல்!
மாலை நீராடல்!
கண்ணன் கோயில் தீர்த்தத்தில்!
கரையெல்லாம் தாமரைகள் !
பூக்களும் மொட்டுகளுமாய்!
தாமப்பாவோடு!
ஒரு பின்னேரம்!
தாமப்பா மட்டும்!
தாமரைக்குளத்தில் !
குளம் அவரைக் கொன்று விட்டதா!
தாமப்பா குளத்தில் மூழ்கி இறந்தாரா!
2.எதிர் முகம் நேர் முகம்!
!
தாகத்தின் ஒளியும் நிழலுமாய்!
என்னிடம் வந்தாய் அன்று!
நிழலுமில்லாத !
வெயிலுமில்லாத!
ஒரு பின்னேரம்!
ஒழுங்கையில் நாம் சந்தித்தோம்!
யாருக்கும் தெரியாமல் !
நினைவுகளையும் ரகசியங்களையும் !
எடுத்துவந்திருந்தாய்!
என்னிடமிருக்கவில்லை!
துக்கத்துக்கும் மகிழ்ச்சிக்கு மிடையிலான பாலம்!
நம்பிக்கைக்கும் !
நம்பிக்கையின்மைக்கு மிடையிலான !
தொடுப்புகள்.!
பூவரசம் மரங்கள் காற்றில் அசைந்தன!
தூரத்தில்!
பனைகளின் பின்னே !
நம் உணர்வுகளைப் பிரதிபலிக்கிறது!
மாலைச் சூரியன்!
நான் இன்னும் சிறுவனா!
இல்லை!
நீதான் இன்னும் சிறுமியாக இருக்கிறாயா!
அல்லது !
இருவருமே சின்னஞ்சிறுசுகளாகத் தானிருக்கிறோமா!
காலம் எங்கே !
மறைந்தது.!
காற்றுக் குதூகலித்து முத்தமிடுகிறது!
பூரசமரங்களை !
நீ தவிக்கிறாய்!
பனைகளின் பின்னே!
வானத்தை நிறம் மாற்றுகிறது!
சூரியன்!
இந்த ஒழுங்கையில்!
மணலின் மேலே !
இரண்டு குருவிகள் தீயில் எரிந்து கொண்டிருந்தன!
அந்த மாலையில்!
தாகத்தின் ஒளியும் நிழலுமாய்!
நீ வந்தாய்!
ஒரு மைம்மற் பின்னேரம் !
என் தலையைச் சீவியெறிந்தது !
எதற்கான பரிசாக!
எதற்கான தண்டனையாக!
- கருணாகரன்