சக்தி சக்திதாசன்!
!
நின்னைத் துதித்தேன் - நின்!
நினைவில் கலந்தேன்!
என்னை மறந்தேன்!
எழுத்தாய்ச் சுரந்தேன்!
ஆயின நூற்றோடு ஒரு!
அகவைகள் இருபத்திஜந்து!
அவனியில் நீ பிறந்து!
அன்னைத்தமிழின் மைந்தனாய்!
தமிழைப் போற்றினாய்!
தமிழாய் வீசினாய் - ஜயா!
தமிழாய் மணந்தாய்!
தமிழைச் சுமந்தாய்!
கார் முகிலாய் நீயும்!
கவிதை பொழிந்தாய்!
கவிதை செய்தே பார்கவி!
கர்ஜனை புரிந்தாய்!
சுதந்திரக் காற்றாய்!
சுந்தரத் தமிழில்!
சொரிந்த கவிதைகள்!
சிலுப்பின உணர்வினை!
கனவாய் நீ கண்ட!
கற்பனைச் சுதந்திரம்!
நினைவாய் ஆனதொரு!
நிகழ்வாய் நீயானாய்!
ஆணுக்குப் பெண் உலகில்!
அடிமையில்லை என்னும்!
அழியாத உண்மையை!
அடித்துச் சொன்னவனே!
பிறப்பால் வந்ததல்ல!
பிழைதான் ஜாதிபேதமென!
பகன்றாய் துணிவுடனே!
பழித்தார் பித்தனென உன்னை!
என்னருமைப் பாரதியே!
என்னெஞ்சின் ஒளி நீயே!
என்றென்றும் அகிலத்திலே!
எரியும் ஞானச்சுவாலை நீயே!
பிறந்த தினம் உனக்கு!
மறந்ததில்லை உனை ஒரு கணமும்!
திறந்த இதயத்தோடு உனை!
தியானிக்கிறேன் எந்தையே!
வணக்கத்துடன்!
சக்தி

இயற்கை மூடி வைத்த!
மொட்டுக்கள் ஒவ்வொன்றும்!
சிறுசத்தம்போட்டு உலகை!
எட்டிப் பார்க்கின்றன!
பூக்களாக…!
பூவுலகின்!
சிறுதூண்டலால்!
அழகழகாய்!
மலர்கின்றன!
எழில் பூக்கள் - தம்!
புறவிதழால்!
புதுக் காற்றை!
பிடிபிடித்தும்!
பார்க்கின்றன…!
வளிபோன போக்கில்!
அசைந்தாடவும்!
வாயின்றி சில வார்த்தை!
இசை போடவும்!
வான் போடும் மழை நீரில்!
விளையாடவும்!
வையத்தில் தேன் பூக்கள்!
பூக்கின்றன.!
ஒரு மொட்டு!
மலரும் போது…!
மெல்லப் பேசுகின்றது…!
பேசும் விழிகளால்!
புன்னகை பூக்கின்றது…!
பூமிக்கு!
வளையோசை கேளாமல்!
காற்றிலே நடனம் ஆடுகின்றது…!

தலைவனின் மதம்.. சாபத்துக்குரியவனின் வாழ்வு!.. பாதுகாப்பற்ற உலகத்தில் வசிப்பவள்!!
01.!
தலைவனின் மதம்!
---------------------------!
மக்களுக்காக தலைவர்கள்!
வாழ்ந்த காலம் போய்!
தலைவர்களுக்காக!
மக்கள் வாழ வேண்டிய!
கலி காலம் இது..!
இங்கும் எனக்கு தெரிந்த!
ஒரு கோண் கோலோச்சுகிறான்!
திசைகள் நாற்புறமும் மந்திரித்து!
பூதங்கள் நிறுத்தியிருகிறான்!
ஏவல்,விலக்கல் இரண்டும்!
அவனது ஆணையின் படியே!
ஆகுமானதாகிறது...!
வாக்கையும்,வசதியையும் வழங்கியவன்!
கஞ்சிக்கும் வழியற்று !
கல்வெட்டு கனவுகளில்...,!
வாக்கையும்,வசதியையும் வாங்கியவன்!
வெல்வெட்டு விரிப்புகளின் !
வீராப்பு இருக்கைகளில்!
தலைவனின்!
இருப்பின் சௌகரியத்தை!
மேல் நாட்டு நாய் கம்பிரமாய்!
குரைத்து சொல்கிறது “வாவ்” வென..!
அந்த தெருவே குலை நடுங்கும் அளவு!
வசதியின் அனைத்து படித்தரங்களும்!
அரண்மணையின் தட்டுகளை!
நிறைத்து இருக்கின்றன!
இறக்குமதி மதுபான புட்டிகள்!
குவளைகளுக்குள் குதிக்க!
தயாராகி நிற்கின்றன!
கண்ணாடி மேசியில்!
தடாகத்தில் நீந்துகின்றன!
தலைவன் விரும்பி உண்ணும்!
செதிலற்ற மீன்கள்!
இப்போதும் அவனது கல்லையில்!
இரண்டு துண்டுகள் வலதும்,இடதுமாய்!
“செகுருட்டி கமரா” என்னும்!
தெய்வங்களை வழிபட்டபடி!
தலை நகரில் தரித்திருக்க!
தலைவனின் மதம் படர்ந்து!
வேர் பிடிக்கிறது என் மண் பற்றி!!
!
02.!
சாபத்துக்குரியவனின் வாழ்வு!!
------------------------------------------!
வேறொருவரை!
வலிந்து தினிப்பதர்க்கென!
அரசின் பட்டியலிலிருந்து நீக்கப்படுகிறது!
கண்களில் தேக்கி வைத்திருந்த!
வீடெனும் கனவு!
பின்புலம் அற்றவனின் வாழ்வு!
அக்கணமே சாபத்துக்குரியதாகிறது!
இன்றைய குடில் புற்றில்!
நீர்ப் பாம்புகள் சீறியபடி!
சூரியனை நோக்கி படமெடுக்க!
குடும்ப அரங்கில் வசை வசூல்!
களை கட்டுகின்றன பேச்சு வாக்கில்!
கல்லா கையாலாகத்தனத்தை கௌரவித்து!
விளை நிலங்களில் தத்துப்புழு தாவி!
அறக்கொட்டியென மேய!
தூற்றி விடப்படுகின்றது!
நம்பிக்கையின் கடைசி மணியும் பதரென!
எஞ்சிய மூட்டைகளாலாகும் நிவாரணம்!
இடைத்தரகர்களின் விலை நிர்ணயமாக!
எதிர் பார்ப்பின் கால்கள் இடர!
உடைந்த வக்கடைகளில்!
இடிந்து விழுகிறது முகம் குப்புற மனசு!
பரண் திடலில் நாட்டிய!
ஆள் விரட்டி பொம்மையென!
வரப்பில் வரிசையாய்!
கொடுப்பனவு பாக்கியுள்ள கூலிகள்!
“வேலையற்றவனின் வேலையென்று”!
மனைவி போனமுறை!
சொன்ன சொற்கள்!
கன்னத்தில் அறைந்து விட்டு போக!
துரத்திய யானைகளின் பிளிறல்!
ஒலிக்கின்றன செவியின் சுவரில்!
மரணத்தை தோற்றுவிக்க தக்கதாய்!!
03.!
பாதுகாப்பற்ற உலகத்தில் வசிப்பவள்!!
------------------------------------------!
புண்ணிய பூமி என்ற!
கன்னி கழிந்த!
மனிதம் தொலைந்த மண்ணின்!
வனாந்திரத்தில் வாழ்வது!
எத்தனை கடினம் என்பது!
இருள் சூழ்ந்த இன்றைய!
விஷமப் பொழுதுகளிலிருந்து!
விளங்க முடிகிறது..!
திரும்பும் திசையெங்கும் திகில் முகங்கள்!
பூக்கூடைகள் வைத்திருக்கும் என்மேல்!
சாக்கடையினை வாரியிறைக்க!
சமயம் பார்த்தபடி காலம்!
வழி நெடுகிலும் பின் தொடர்ந்து!
நிலவுவரை சென்று திரும்பி!
வாசல் வரை வர்ணிக்கிரவன்!
சந்தடிகளற்ற சமயம் ஒன்றிற்கே!
சாதகம் பார்க்கிறான்!
நெரிசலில் உரசியபடி தினமும்!
அருவருப்பின் உச்சத்தில் மேய்ந்து!
நெளிகின்றன மண் புழுக்கள்!
என் ஏற்ற இறக்கங்களை!
கொத்திப் பறக்கின்றன!
பெயர் தெரியாத கழுகுகள்!
முள்ளம் பன்றிகளின் ஆக்கிரமிப்பில்!
எனது சேனை நிர்மூலமாக!
இன பந்தங்களை தொலைத்த மண்ணில்!
இன்றைய என் இருப்பின்!
இருபத்து நான்காவது!
இறுதி மணித்துளியும்!
பாதுகாப்பு அற்றதாகவே ஆயிற்று!
எனவேதான் நான்!
வாழ்வின் கடைசி பாடலை!
கடலிடமே சொல்லி கரைகிறேன்

தானிய‌ங்கி குழாய்க‌ளும் நானும்.. அமைதியை விளைவித்த‌ல்!
01.!
தானிய‌ங்கி குழாய்க‌ளும் நானும்!
-----------------------------------------!
கை நீட்டினால் !
த‌ண்ணீர் கொட்டும்!
தானிய‌ங்கி நீர்க் குழாய்க‌ளும்!
த‌லையைத் த‌ட்டினால்!
நீர் த‌ந்து பின் தானே !
நிற்கும் குழாய்க‌ளும்!
ஏனோ பிடிப்ப‌தில்லை!
என‌க்கு !
முத‌ன் முத‌ல்!
தானிய‌ங்கி குழாயில்!
எப்ப‌டி கைய‌லம்புவ‌தென்று!
குழ‌ம்பி அவ‌மான‌ம்!
அடைந்த‌தாலோ!
குழாயை நிறுத்தாமல்!
வீட்டில் ப‌ழ‌க்க‌ தோச‌த்தில்!
இருந்து விடுவாதாலோ!
சோம்ப‌லை வ‌ள‌ர்ப்ப‌தாலோ!
கார‌ண‌ம் எதுவாயினும்!
தண்ணீர் தேவைய‌ற்று!
வீணாகிற‌தே இந்த‌ தானிய‌ங்கி!
குழாய்க‌ளில் என்ப‌து!
ம‌ட்டும் கார‌ண‌மில்லை.!
!
02.!
அமைதியை விளைவித்த‌ல்!
--------------------------------!
என் நுழைவின் பின்!
தானே அடைத்துக் கொள்ளும்!
தானியங்கிக் க‌த‌வுக‌ள் !
என்னை ப‌ய‌ங்கொள்ள‌ச்!
செய்கின்ற‌ன‌.!
திறந்து வெளியேற‌வோ!
சிறு ஆசுவாச‌ம் செய்து!
கொள்ள‌வோ தேவைப்ப‌டும்!
அடையாள இல‌ச்சினை!
எந்த‌ நேர‌மும் தொலைத்துவிடும்!
ப‌ய‌த்தோடே இய‌ங்குகிறேன்.!
பொருட்க‌ளை இட‌ம்மாற்றி !
வைக்கிறேன்!
புறப்படும் முன் !
எடுக்க‌ வேண்டிய‌வ‌ற்றை!
ப‌ட்டிய‌லிட்டு எழுதியும் வைக்கிறேன்!
நேர்த்தியாக‌ திட்ட‌மிடுகிறேன்!
பின்னும் தீர்வதில்லை ச‌ந்தேக‌ங்க‌ள்!
எல்லாம் முடிந்த பின்!
இங்கிருந்து செல்ல‌ முடியுமா?!
செல்லும் முன் எல்லாம் !
ச‌ரியாக‌ முடிந்துவிடுமா!
க‌த‌வுக‌ளோ அடையாள‌ இல‌ச்சிக‌ளோ!
அத‌ன் நியாய‌ங்க‌ளை செய்த‌!
வ‌ண்ண‌மே இருக்கின்ற‌ன‌!
என்றாலும் ச‌ந்தேக‌ங்க‌ள்!
என்னோடே ப‌ய‌ணிக்கின்ற‌ன‌!
அனிச்சையாய் சுழலும் சுவாச‌ம் போல‌.!
ச‌ரி..!
தானியங்கிக் க‌த‌வுக‌ளோ!
இருப்பை ப‌திவிக்கும் !
அடையாள‌ இல‌ச்சினைக‌ளோ !
இல்லாத‌ ஓரிட‌த்தில்!
ம‌ட்டும் அமைதியின் நெற்பயிர்க‌ள்!
தானே விளைந்திடுமா என்ன‌

கணக்குப் பதிவியலும் கவிதையும்..தன்னம்பிக்கை!
01.!
கணக்குப் பதிவியலும் கவிதையும்!
-------------------------------------------------!
’எண்ணும் எழுத்தும்!
கண்ணெனத் தகும்”!
எனக்குக்!
கணக்குப் பதிவியல்!
எண்ணாகும்!
எழுத்தென்பது செய்யுளாகும்!
இரண்டிற்கும் வேண்டும்!
இலக்கணம்!
கணக்குப் பதிவியலின் விதிகள்!
அறியாமல்!
கணக்குப் பதியவே முடியாது;!
யாப்பின் இலக்கணம் அறியாமல்!
யாத்திட இயலாது செய்யுள்!
பற்று, வரவு விதிகளைப்!
பற்றிப் பிடித்தால் கணக்குச் சரியாகும் !
அசை, சீர், தளை, தொடை, எதுகை, மோனை!
இசை பாட வைக்கும் யாப்பின் சேனை!
ஒன்றோ, ஒரு கோடியோ!
ஒன்றாகப் பற்றும் வரவும் நேராகாமல்!
இடம், வலம் மாறினால்!
கடனீந்தோர் கடனாளியாவார்;!
கடனாளி கடனீந்தோராவார்!!!!
இசை பாடும் இலக்கணச் செய்யுளில்!
அசை மாறினால்; தளை தட்டினால்!
வசை பாடும்!!!!
“எமக்குத் தொழில் கவிதை” என்றான் பாரதி!
கவிதை எனக்குத் தொழில் அல்ல;!
கவிதை எனது உயிர்!!!!
“கணக்கு எனக்குப் பிணக்கு” என்றான் பாரதி!
கணக்குப் பதிவியலே எனக்குத் தொழில்!
எனது வாழ்வில் எழில்!
02.!
தன்னம்பிக்கை

துவாரகன்-!
ஒரு நாள் மதியம்!
எல்லாக் காகங்களும் கூடிக் கரைந்தன. !
வீட்டின் முன்புற மாமரத்திலும்!
பின் வளவு முருங்கையிலும்!
வேலியோரக் கதியால்களிலும்!
கூடியிருந்த காகங்கள்!
பலமாகக் கரைந்தன.!
தேடலில் இறங்கினேன்.!
வீட்டிலேதும் மீன் வெட்டவுமில்லை.!
அதன் உறவுக் காகம் இறந்த !
அடையாளமும் இல்லை. !
வீட்டாரைக் கேட்டேன். !
யார்க்கும் ஏதென்று தெரியாதாம்.!
அப்போதுதான்,!
என் வீட்டு மஞ்சள் பூப்பந்தற் காலருகே!
பிடுங்கி எறியப்பட்ட !
நான்கைந்து !
வெள்ளை சாம்பல் கலந்த கோழி இறகுகள்.!
கோழி தானாக இறகு உதிர்க்குமா?!
காகங்கள் இன்னமும் கரைந்தபடி!
இறகுகள் மட்டும் அடையாளமாக

பெருமூச்சு சப்தங்கள்!
பெரியவள் ஆனபின்பு!
ஒன்றும் தெரியாது!!
போகுமிடத்தில்!
வாங்கிக் கட்டிக்க என்று!
ஏச்சுக்களும்!
பேச்சுக்களும்!
எதிர்மறையாய்!
எல்லாம் முடிந்தது!
மூன்று முடிச்சில்!
கொஞ்சம் கொஞ்சமாய்!
என்னின் ஆழுகை!
எதிர் கூடாரத்தில்!
ஒன்றும் தெரியாதவளாய்!
ஒதுங்கிச் செல்லாமல்!
ஆழுமை!
அரவணைப்பு!
என!
ஒவ்வொன்றாய்!
தொட்டுச் செல்ல!
தாய்மையடையும்!
தருணத்தில்!
முழுமையடைகிறேன்!!
!
ஆக்கம்: பாண்டித்துரை

சோத்தைக்காணாத வவுறு!
சோவமாய் சுருங்கிப்போய்க்கெடக்க!
வவுத்துப்பிரச்சனையைச்சொல்லி!
வழிகாட்ட வேணுமாய்!
சாமிகிட்டெ சொல்லி!
சப்பரந்தூக்கினேன்.!
பொணமாட்டம் கணக்குறான்!
பொங்கச்சோத்து ஐயர்பய!!
வெண்ணிலாப்ரியன்

பல வருடக்காதல்!
நிறைவேறிய அறிகுறியாய்த்!
‘திருமணச் சடங்கு’!
மேளம் முழங்கவில்லை!
நாதஸ்வரம் ஒலிக்கவில்லை!
பிராமணிகள் இங்கே!
மந்திரங்கள் ஓதவில்லை!
அம்மி மிதிக்காமல்!
அருந்ததியும் பார்க்காமல்!
இனிதாகப் பூண்டோம்!
திருமணக்கோலம்!
இல்லறம் இன்பமாய்!
தொடங்குகையில்!
கனடிய வாழ்க்கை வட்டத்துள்!
நுளைந்துகொண்டது – நம்!
இல்லறமும்!
ஆசைகளைப் புதைத்தும்!
உணர்வுகளை கொய்தெறிந்தும்!
நள்ளிரா வேளையில்!
ஊரடங்கிப்போகையிலே!
துணையேதுமின்றி தனியே!
விட்டு!
இரவுவேலை செல்லும்!
‘துணைவன்’!
மார்தட்டி வீரம் முழங்கும்!
வாய்ப்பேச்சுகள் அடங்கிக்போக!
நாலு சுவருக்குள்!
பீதிபெருக்கெடுக்க!
பெண்மை இங்கே மெதுவாக!
நிழலாட!
விழித்திருக்கும் என் இரவுகள்!
- எதிக்கா

சங்கத் தமிழின் சால்பு”எனுந் தலைப்பில்!
இங்குவந் தெங்கள் இன்னவை தன்னில்!
நன்கொரு பாட்டினை நல்குவிர் என்றே!
அன்பொடு “பொதும்பர்” அமைப்பினர் கேட்க!
அவ்வவை தந்ததைத் துவ்வுற ‘வார்ப்பு’ச்!
செவ்வையர்க் கென்றே இவ்விடந் தீட்டினேன்!!
அன்பும் மதிப்பும் அணிசெயுந் தலைவ!!
நன்புரைப் பாவலீர்! நல்லவை அமர்ந்த!
அறிஞரீர்! பெரியீர்! அன்புசால் தாய்க்குலச்!
செறிதமிழ் உணர்வீர்! செயல்வல் இளமையீர்!!
தோழமை சான்ற தூயநல் லுளத்தீர்!!
ஆழன் போடே அவையினை வணங்கினேன்!!
‘சங்க’த் தமிழின் சால்புறு காலம்!
மங்காத் தமிழின் மதிப்பொளிர் காலம்!
முக்கழ கத்தே முற்றறி வோடே!
எக்கா லத்தும் ஈடில் சிறப்பொளிர்!
செந்தமிழ்ச் செவ்வியல் செப்பிடு மிலக்கியம்!
எந்தமிழ் மொழியில் இயற்றிய காலம்!!
தொன்மை செம்மை தூய்மை யதனுடன்!
தன்தனித் தன்மையும் தகைசால் பொதுமையும்!
செம்மொழிக் கிலக்கணம் செப்பினர் அறிவர்!!
எம்மொழி யேஅவ் எல்லாச் சிறப்பையும்!
உயர்வுறக் கொண்டதென் றுலகம் உரைக்கும்!!
மயர்வற ஆய்ந்தே மாட்சியை விளக்கும்!!
பொதுமை உணர்வைப் போற்றிய மொழிதமிழ்!!
இதுமிகைக் கூற்றிலை; இன்றமிழ் இலக்கியம்!
‘உலகம் உவப்ப’, ‘உலகம் யாவையும்’,!
‘உலகெலாம் உணர்ந்து ஓதற்கு’ என்றும்,!
‘வையகம் பனிப்ப’ வாழ்த்தித் தொடங்கலும்,!
பொய்யில் புலவர் ‘முதற்றே உலகு’!
எனக்குறிப் பிடலும் இனும்பிறி தொன்று!
‘நனந்தலை உலகு’என நனிதொடங் கிடலும்!
பொதுமை உணர்வுப் பொதிந்துள துரைக்கும்!!
இதுதவிர்த் தின்னும் சான்றுக ளுண்டே!!
உலக இலக்கியம் உரைப்பதோ மாந்தரின்!
இலகிடும் இயற்பெயர்! எந்தமிழ் மொழியிலோ!
“மக்கள் நுதலிய அகன்ஐந் திணையும்!
சுட்டி ஒருவர் பெயர்கொளப் பெறார்”!
என்ற நெறியினில் இயற்பெயர் தவிர்த்தே!
நன்றாம் பொதுப்பெயர் நாடிக் குறிக்கும்!!
இயற்கையை விளக்கும் இனியநற் பாக்கள்!
வியப்பி லாழ்த்தும் நாடகக் காட்சிகள்!!
“ஆடமைக் குயின்ற...” அகநா னூற்றுப்!
பாடல் காட்டும் ஆடரங் கழகே!!
பிரிவால் வருந்தும் பேதைத் தலைவி!
அருந்துயர் தன்னில் அரற்றலைக் கேளீர்!!
“முட்டு வேன்கொல்? தாக்கு வேன்கொல்?!
‘ஆஅ! ஒல்’எனக் கூவு வேன்கொல்?!
அலமரல் அசைவழி அலைப்ப என்!
உயவுநோய் அறியாது துஞ்சும் ஊர்க்கே!”!
ஒப்பிலா துரைத்தயிவ் ஓங்கிய அவலம்!
செப்பிய திறத்தின் சீர்சிறப் பறிக!!
“அகவன் மகளே, அகவன் மகளே!!
மனவுக்கோப் பன்ன நன்னெடுங் கூந்தல்!
அகவன் மகளே பாடுக பாட்டே!”!
இன்றரு கிருந்து இயம்பிடற் போன்றே!
என்றும் ஒளிர்ந்திடும் எழிற்றமிழ்ப் பாடல்!!
மாபெருஞ் செல்வன், மருத நிலத்தான்!
தாவும் அலையுறு தாழ்நிலப் பரதவர்!
பெண்ணை விரும்பினன்; பேரறி வோடே!
எண்ணிடுந் தோழி இயம்பிடும் பாடலே!
“செம்மீன்” தகழியார் தீட்டிடச் செய்ததோ?!
அம்மம் மா,ஓ! அகத்தினிக் கின்ற!
செந்தமிழ்ச் சீருறைச் செவ்வியல் பாக்கள்!!
எந்தநாட் டறிஞரும் ஏற்றிடும் இலக்கியம்! !
உலகத் திற்கே ஒப்பிலாக் காதல்!
இலக்கணம் இலங்கிட இயம்பிய பாடல்!
“யாயும் ஞாயும் யாரா கியரோ!
எந்தையும் நுந்தையும் எம்முறை கேளிர்!
யானும் நீயும் எவ்வழி அறிதும்!
செம்புலப் பெயல்நீர் போல!
அன்புடை நெஞ்சம் தாம்கலந் தனவே!”!
வாடிய பயிர்கண்டு வாடிய தாக!
ஈடிலா வள்ளலார் இயம்பிய தறிவோம்!!
பயிர்களும் மரஞ்செடி படர்கொடி வகைகளும்!
உயிருடை யனவே உணர்ந்துளோம், உண்மை.!
தன்தாய் வித்தித் தழைத்த மரத்தை!
இன்தமக் கையிவள் என்றே நாணி!
காதலற் சேரவோர் கரவிடம் தேடிய!
காதலி கூற்றைக் கனித்தமிழ்க் கழக!
‘நற்றிணை’ப் பாடல் நமக்குக் கூறிடும்!!
எற்றைக் கும்இது ஈடிலாப் பாடல்!!
அன்புதோய் காதலை அகத்திணை நூல்கள்!
என்பும் ஈர்க்கும் இனிமையிற் கூற!
மறமும் கொடையும் மற்றுமெய் யறிவின்!
திறமும் உரைக்கும் புறநா னூறு!!
செந்நா அவ்வை அந்நா ளதியமான்!
மன்னன் மறத்தைச் சொன்ன திறமிது:!
“களம்புகல் ஓம்புமின், தெவ்விர்! போரெதிர்ந்து!
எம்முளும் உளனொரு பொருநன்; வைகல்!
எண்தேர் செய்யும் தச்சன்!
திங்கள் வலித்த காலன் னோனே!”!
மங்கையர் மறவுர மாட்சி விளக்கும்!
பொங்கிடு முணர்வு பொற்பா பலவே!!
“சிற்றில் நற்றூண் பற்றி நின்மகன்...”!
எற்றைக்கும் மறக்க இயலாப் பாடல்!!
காரி பாரியோ டோரி குமணன்!
வாரி வழங்கிய வண்மை விளக்கும்!
சீருறு பாக்கள் செழிப்புறக் காண்கிறோம்!!
ஒருதலை யாக உலகிற் குரைக்கும்!
ஒருவரி கணியன் உளத்தெழுந் துரைத்தது!
“யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்”!
தீதெலாம் அறுக்கும் தேர்வுரை இதற்கிணை!
எங்குள தென்றே யாவரும் வியப்பர்!!
மங்காப் பெரும்புகழ் தங்கிடும் தமிழ்ப்பா!!
“ஓர்இல் நெய்தல் கறங்க ஓர்இல்!
ஈர்ந்தண் முழவின் பாணி த்தும்ப...”!
தண்டமிழ்ப் புறப்பா கண்டுகேட் டிருப்பீர்!!
“உண்டா லம்மயிவ் வுலகம்” எனும்பா!
‘புகழெனின் உயிருங் கொடுக்குவர் பழியெனின்!
உலகுடன் பெறினும் கொள்ளலர்’ என்னும்!!
இன்னொரு பாடல் இயம்பிடும் இன்னெறி!
பொன்றா உலகிற் பின்றிடாப் பொன்னெறி!!
“நல்லது செய்தல் ஆற்றீ ராயினும்!
அல்லது செய்தல் ஓம்புமின்” என்பதே!!
எடுத்தெடுத் துரைப்பின் எல்லாப் பாவையும்!
அடுத்தடுத் திங்கே அடுக்கிட நேரும்!!
கழக இலக்கியக் கவினுறு சால்பு!
பழகிப் படித்துப் பயனுற வேண்டும்!!
நம்மிருப் பென்ன? நாம்யார்? அறிந்தே!
செம்மாப்பு உணர்வில் செறிவுற வேண்டும்!!
செழுந்தமிழ்ச் சிறப்பில் அழுந்த மூழ்கி!
எழுச்சியும் உணர்ச்சியும் எய்திட!
இனிக்கும் கழக இலக்கியம் பயில்வோம்