வாடகை உலகம்!
தந்த வாழ்க்கையில்!
சொந்த வீடு கட்டத்தான்!
விருப்பமுண்டு எல்லோர்க்கும்!
ஆசைதான் துன்பமென்று!
புத்தனது வார்த்தையினை !
அறிந்திருந்தும் கூட!
என் அப்பாவுக்கும் - ஓர் ஆசை!!
குச்சு வீட்டில் ஆரம்பித்த!
தன் வாழ்க்கை பயணத்தை!
ஒரு மச்சு வீட்டில் முடித்திடவே!
அவருள் வைராக்ய ஒளி அலைகள்!
சில லகரம் தேற்றி!
இரண்டு அடுக்கு வீடொன்று!
கட்டி விட்டு கைப்பார்த்தால்!
தேய்ந்து போன ரேகைகள்...!
திருமணம் ஆகிட்ட!
திருநாள் முதல்தொட்டு!
சொந்த மனை கட்டிடவே - அவர்!
செல்லெல்லாம் கனவுகள்!
லட்சியம் எட்டிடவே!
சில லட்சம் வேண்டுமென!
உழைத்தே திரிந்ததால்!
ஓய்ந்துபோன உணர்வுகள்!!
தரையடுக்கு கட்டி!
பூஜை போட்டு முடிக்கையிலே!
கைக்காசு கரைந்து!
செலவு கையை கடிக்கையிலே...!
மாத வட்டிக்கு!
கைமாத்தாய் சிலகாசு...!
மாடிகட்டி முடிக்கையிலே!
அப்பா...கடனாளி ஆயாச்சு!!
இத்தனை கஷ்டத்தில்!
கட்டிய அவ்வீடு...!
அவர் வாழ்வை பேசும் - ஒரு!
சரித்திர பேரேடு!!
மண்ணோடு மண்ணாகி!
இடுகாடு போனாலும்!
மனிதர் விட்டு செல்லும்!
வீடு மட்டும் நம்மோடு!!
அப்பாவோட வீடு!
அடுக்குமாடி வீடு…!
அதை பங்கு போடுவதே - வீணான!
பிள்ளைங்க பாடு!!
அப்பாவின் உணர்வெல்லாம்!
நிதமும் இது சொல்லும்!!
அதற்கெல்லாம் காரணம் - இது!
அவர் கனவு இல்லம்!!!!
!
-ரஞ்சினிமைந்தன்,!
கணக்கம்பாளையம், திருப்பூர்

எப்படி மனிதர்களை அளப்பது?!
பல கருவிகளைப் பயன்படுத்தி!
அளக்க முடியும் என்று!
எனது மனைவி கூறுகிறாள்!
அந்தக் கருவிகள்!
அனைத்தையும் பயன்படுத்தி!
அவள் என்னையும்!
அளந்திருப்பாள்!
என்றே எண்ணுகின்றேன்!
அப்படியெனில்!
அவளால்!
எப்படி என்னோடு கூடவே!
வாழ முடிகின்றது!
மனங்களின் நெருக்குவாரத்தில்!
சிக்கியிருக்கும் கழிவுகளை!
அகற்றுவதற்கான!
துவாரங்கள்!
அடைபட்டுக் கிடக்கையில்!
அவற்றினை!
வாயு மூலக்கூறுகளாகக்!
கவர்ச்சிவிசை குறைந்த!
துணிக்கைகளாக!
மாற்றிவிடுவதற்கான!
பிரயத்தனத்தில்!
ஈடுபடுவதாகவே!
என் மீது எனக்கோர்!
சந்தேகம்!
ஆனாலும்!
எனது மனைவி!
என்னை அப்பளுக்கில்லாதவனாகக்!
கருதுவதாகவே!
உள்ளூர உருவகித்துப்!
புளகாங்கிதமடைந்து!
கொள்கின்றேன்!
பகற்பொழுதினில்!
ஐதாக அகண்டவெளிதனில்!
அலைந்து திரிந்த!
அந்தத் துணிக்கைகள்!
இரவானதும்!
தங்கள சுயத்தைக்!
காட்டுதற்காய்!
திமிரெடுத்து நிற்கின்றன!
அவை மனைவி!
மீதான தொந்தரவாக!
எழுந்து!
பின் அந்நியர்!
மீதான அத்துமீறலாக!
மாறி!
இரவின் இருள்!
இன்னுமோர் பயங்கரத்தைக்!
கட்டவிழ்த்துச்!
செல்கிறது

பேரூந்தில் - ரயிலில்!
முட்டிமோதிப் பயணிக்கையில்,!
பணப்பையினால்!
முச்சக்கரவண்டிக் கூலியைச்!
சுமக்க முடியாமல்!
போகும் வேளையில்,!
'அந்தோ, எங்களிடமும் இருக்குமெனில்!
சைக்கிள் அல்லாத!
ஏதாவதொரு வாகனம்'!
என்றெண்ணி!
பணிவுடன் வேண்டுகோள் எழுப்புவாயோ!
என் ப்ரியத்துக்குரிய பெண்ணே !
அப்பா....!
காரொன்று!
ஏன் எமக்கில்லை?!
மகன் வினவுகையில்...!
காரொன்று ஏனில்லையென்றால் மகனே...!
புத்தகக் குவியலொன்று எம்மிடம் இருப்பதால் என!
சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறேன் !
ஒவ்வொரு மாதச் சம்பளத்தின் போதும்!
வருடந்தோறும் வருகின்ற!
புத்தகக் கண்காட்சிகளில்!
சுற்றியலைந்தும்!
நூல்களை வாங்கி!
அடுக்குகளை நிரப்பி!
இரவுகள் முழுதும் உறக்கம் தவிர்த்து!
ஒவ்வொரு ஏடாக எடுத்து!
ஒவ்வொன்றாக வாசித்து!
சுற்றுகிறேன் இச் சிறு தீவு முழுதும்!
நூல்களின் துணையுடன் உலகம் முழுதும் !
பாதங்களினால் நடந்தோ!
அல்லது வாகனமொன்றிலோ!
பயணிக்க முடியாத் தொலைவுகளைப்!
புத்தகங்களினால் கடக்கிறேன்!
ஆனாலும்...!
என் ப்ரியத்துக்குரிய பெண்ணே!!
இனிய குழந்தைகளே!!
நான் அறிவேன்!
குற்றமிழைத்தவனொருவன் நானென்பதை

மே ஒன்று!
உலகெங்கும் முழக்கம் - ஆம்!
உழைப்பாளர் தினம்!
உள்ளத்தில் ஏனோ இலேசாக!
உரசுகின்ர உண்மைகளின்!
உறுத்தல் ஒசையற்று மெளனமாய்!
உண்மைத் தொழிலாளியைப் போல்...!
மேதினியின் ஓட்டம் ஏனோ!
மேதினத்தின் ஓட்டத்திலிருந்து!
மெதுவாக மாற்றம்!
கால்களில் விலங்கோடு!
கப்பலில் ஏற்றப்பட்டு !
கடல்கடந்து!
கடத்தி விடப்பட்ட குற்றவாளிகளால்!
கட்டப்பட்டதாம் அவுஸ்திரேலியா.....!
கேட்டிருக்கிறோம் சரித்திரத்தில் - ஆனால்!
கேட்கவில்லை ஆதிமனிதன் குரல்!
அவனியில் மேதினத்தில் !
இந்தியத் தோட்டத்தொழிலாளர்களினால்!
இலங்கையின் பொருளாதாரம் கட்டப்பட்டதாம்!
இழந்தபோது வாக்குரிமையை அத்தொழிலாளன்!
இயலாமை ஒன்றே கொண்டிருந்தான்!
இன்று ஏனோ !
!
-சக்தி சக்திதாசன்

இருபது ஆண்டுகளாக!
இந்த வீடும் என் அங்கம்.!
நிலத்தடி உப்பு!
நீரில் பெயர்ந்துவிடும் சில!
சுண்ணாம்பைப் பார்க்கும்போது!
சோகம் தொற்றிக்கொள்ளும்!
எனது கண்களில்.!
இந்த நிலத்தடி நீர்!
இப்படி உப்பாய்ப்போனது!
ஒரு வேளை நான்!
ஓயாமல் சிந்திய!
வியர்வைத் துளியாலிருக்கும்.!
செங்கலின் சிவப்புகளில்!
சின்னச் சின்னதாய்!
சிந்திய குருதி கலந்திருக்கும்.!
தோட்டத்தின் பச்சையில்!
தினம்தோறும் தவறாது!
நான் ஊற்றிய அடிகுழாய்!
நீர் கலந்தே இருக்கும்.!
மெத்தை சுகத்தை விட!
மெருகேறிய இந்தத்!
தரையில்தான் எனது!
தினசரித் தூக்கம்.!
அங்குலம் அங்குலமாக!
அங்கமெங்கும் கலந்துபோன!
வீட்டை விற்றுவிட்டு!
வீறுநடை போட்டுச்!
செல்கிறேன் எனது!
சொந்த ஊருக்கு.!
இந்த வீடும்!
இப்பொழுது புகுந்தவிட்டில்!
இருக்கும் என் ஒரே மகளும்!
இனி புதிய கைகளில்!
இன்பமாய் இருந்தாலே போதும்.!
- ஒளியவன்!
பாஸ்கர்

உயிர்த்து எழு.. அழைக்கும் அழகு.. அழகுச் சிலை!
01.!
உயிர்த்து எழு!
------------------!
சிறு நாடி ஓடாத!
சிலை தானே என்றாலும்!
குறை நாடி காணாத!
குறுங்காலன் என் மனதில்!
கொடி போல படர்ந்தாயே!
விளையாட விண்ணை நாடி!
விண்மீனில் உனைத் தேடி!
கனவுகளில் கரம் பிடித்து!
காலடியில் உன் நிழல் தேடும்!
காதலினால் சொல்கிறேன்!
நெடு வாயும் கொடு வாயும்!
கோமகளின் சிறு வாயில்!
குறை ஏதும் காணாது!
சிறு இடையில் குறை காண!
முயன்றும் முடியாது அடங்கியதால்!
உனைத் தேடும் கூட்டம்!
இல்லாது போனதா இங்கு!
கோல் நாடிய கரமும்!
குடை நாடிய சிகையும்!
ஒளி நாடிய முகமும்!
உனை நாடிய மனதை!
வா என்று சொல்லாது!
அசையாமல் நின்றாலும்!
அமைதியாய் போக!
என் மனம் மறுக்கிறது!
கோடையிலும்!
அந்தி மாலையிலும்!
யாருக்காய் நிற்கிறாய்!
ஆண்டாண்டு காலமாய்!
கோ மகன்கள் இன்று இல்லை!
கோ மகளே உனை மணக்க!
இரண்டு மணம் புரிந்து விட்ட!
திருமுருகன் பூவுலகில் இல்லை!
சிலையான செம்பொண்னே!
எனை உயிர்பிக்க!
நீ உயிர்த்து எழு!
!
02.!
அழைக்கும் அழகு!
------------------------!
மதிய நேரத்தில் - அவள்!
மயக்கும் விழிகள்!
நினைவு வர!
தயக்கம் தடுத்தாலும்!
மயக்கம் தொடுத்ததால்!
கைபேசி மூலம் - அவள்!
பொன்மொழி கேட்க!
கைபேசி அழைத்தேன்!
அவள் வாய்மொழி கேட்க!
வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லை!
அழைத்த அழைப்புக்கு!
அவள் விடையும் கிடைக்கவில்லை!
கோபத்தில் கொதிக்கும்!
வெறுத்த உள்ளம்!
மதிய வேளையில்!
மீதி வேளைக்கு!
விடுமுறை கொடுத்து!
இல்லம் ஓடினேன் .!
அவளை வாய்மொழி மூலம்!
வறுத்து எடுக்க!
இல்லம் புகுந்து!
அவள் முகம் தேடி!
உறங்கும் அவளை!
ஒற்றன் போல் நோக்கிட!
சாம்பல் நிற தாமரை!
உறங்கும் அழகுச் சிலை!
என் சத்தத்தில் எழுந்து!
இரு கை தூக்கி!
சோம்பல் முறிக்க!
கோபம் மறைந்து!
அவள் கோலம் அழைக்க!
விடியலில் துவங்கிய - அவள்!
உறங்கும் இரவை!
மதியத்தில் முடித்து!
உறக்கம் தொலைத்த!
நேற்றைய இரவின்!
இன்றைய தொடக்கத்தை!
துவங்கினேன்!
அவள் அழகில் மயங்கி !
!
03.!
அழகுச் சிலை!
---------------------!
அழகுச் சிலை ஒன்று!
அணிகள் பல கொண்டு!
ஒளியில் நிழல் கண்டு!
உலாவும் காட்சி கண்டீரோ!
இலக்கிய நடை அறிந்தோன்!
உரைக்கக் கேட்டு!
செதுக்கிய சிலையோ இது!
சித்திரைச் சாவடியில்!
சிலிர்க்கும் அழகியிணை!
காணக் குளிருதே கண்கள்!
இயக்கம் ஏதுமற்ற!
உலகம் இதுவென்று!
சொல்லத் துடிக்குதே மனம்!
தூறல் தொடங்கியதும்!
தென்றல் ஓடினால்!
நாட்டிய மண்டபம் இது!
நிழல் குடை கண்டவுடன்!
நின்று பார்க்கிறாள்!
அழகுச் சிலை தான் அவள்!
இந்திரனின் சுந்தரிகள்!
இயன்றவரை முயன்றாலும்!
அழகு என்றால் இது!
சுந்தரனின் சொப்பனத்தில் அவள்!
வந்தா செய்தான் இதை!
!
வான் கொண்ட மதி முகத்தை!
மனதில் கொண்டா செய்தான் இதை!
!
மனிதனின் கை படைத்த!
மன்மதச்சிற்பம் இது!
அன்னம் கொண்ட தோள்களில்!
ஆடை செய்யும் நாட்டியம்!
காணக் கண் போதுமோ!
கம்பில் வைத்த கரத்தின்!
அழகை முழுதாய்ச் சொல்ல!
என் ஆயுள் தான் போதுமா!
இயல் இசை நாட்டிய மேடை!
அவள் இடையினை சூழ்ந்துள்ள ஆடை!
தென்றல் பாட!
அசைந்திடும் அவள் மேலாடை!
அழகு என்றால் இது!
கங்கை கொண்டச் சோழபுர!
அழகுச் சிலை தான் இது

பள்ளிக்கூடத்தில்!
சிந்து சமவெளி நாகரீகத்தையும் !
ஹரப்பா, மொஹஞ்சதாரோக்களையும்!
வலுவிழந்த உடலோடும்!
வளம் குன்றாத வசீகர குரலோடும்!
வரலாற்றாசிரியர்கள்!
புரிந்துணர்த்திய போது புரியவேயில்லை!
வரலாற்றின் பழம்பெருமைகள்!!
!
மாடுகளோடு மாடாகி!
ஓடிக்கிடக்க வழிகோலிய!
பனைமரங்களடர்ந்த!
முட்கள்மிக்க ஓடையும்....!
!
உயிர் குடிக்கும் உச்சிக் கதிரவனின் உக்கிரத்தில் !
என்!
நா வறண்டிருப்பதை பொருட்படுத்தாமல் !
ஆவினங்களை அழைத்துச் சென்று!
அதன் தாகம் தீர்த்திட எத்தனிக்கையில்!
ஓரமாய் நீர் தேக்கி!
ஈரப் பார்வையுடன் தான் உயிர்த்திருப்பதை!
அறிவித்த குளமும்....!
!
'ம்மா ' என்ற ஒற்றைச் சொல் பாடலின்!
ராக சங்கமத்தில்!
இசையின் மூலத்தை கற்ப்பித்து!
தன் தேவை உணர்த்திய ஆவினங்களின்!
ஆதிக்க பூமியாகிய!
பச்சையாடை கட்டிய புற்சமவெளியும்... !
!
இன்று!
காணாமல் போய்!
நினைவுகளின் ஒவ்வொரு!
நியூரான்களையும்!
செரிக்க செரிக்க!
அரித்துக் கொண்டிருக்கும்!
என்!
இறந்தகால இன்பங்களின்!
நிகழ்கால நிஜங்களை காணும்வரை!!
!
-இளம்பூரணன் .அர!
31/10/2007

ஆடைகள் உரித்து நிர்வாணமாய் சருகுகள் உதிர்த்த மரங்கள்.!
மேடைகளிடா அலங்கார முருகு! அதுவும் வரங்கள். !
மூவாசை துறந்த மனங்களாக, முதிர் ஞானஒளி நிலையாக!
முகவரி காட்டி முக மயக்கி முகிழும் இயற்கை.!
கலையுளமிருந்தால் மரங்களை ரசிக்கலாம், அன்றேல் காத்திருக்கலாம்.!
விலையற்ற காத்திருத்தலில் பூமி தேவியைப் போல!
இலைதுளிர் காலவருகைக்கு, வலையென இலை விரிகைக்கு – தருக்கள்!
இயற்கை நியதியில் வாழும். இவற்றை மறந்த மனிதர்களாக அல்ல.!
பூமி தன்னைத் தானே சுற்றி பகலவனையும் சுற்றும் நியதி!
புரளும் நிலையானால் சர்வநாசம் உலகினில்.
மனைவி கணவனைச் சுற்ற, கணவன் மனைவியைச் சுற்றும்!
பிணைவில் நியதி தவறுவதேன்! இணைவில் தவறு நிகழ்வதேன்!!
செம்புலத்தில் பெய்த நீராக சேர்வதில்லை சிலர் அன்பினால்.!
எண் புலத்தில் வல்லவனாம் மனிதனில் இல்லையோ மரத்தின் நியதி!!
இலை துளிர் காலத்து இலக்கணம் கலைமிளிர் மனிதனிடம் இல்லையே!!
இம் மனிதன் இயற்கையிலும் கீழ் மகன் தானோ?.!

நியாயத்தின் திசையை!
அவள்!
எப்போதும் திரையிட்டு மறைக்கிறாள்!
தனக்கான திடீர்க் குறுக்குப் பாதையில்!
சுகமாய்ப் பயணிக்கிறாள்!
தன் பலவீனங்களை!
இரும்புக் கவசமிட்டுப் பாதுகாக்கிறாள்!
தன் தவறான முடிவுகளின் மேல்!
அவள்!
மறு பரிசீலனையை!
அனுமதிப்பதேயில்லை!
சங்கடங்களை விரும்பியே!
தோள் சுமந்து போகிறாள்!
பொய்களை அணிகலங்கலாய்!
அணிந்து அணிந்து!
அழகு பார்க்கிறாள்!
இழப்புகளின் முன்!
மௌனமாய் நிற்கிறாள்!
தான் கரைவது அறியாமல்...!
உறவினர்களின் முட்கரங்களோடு!
இனிதே!
கை குலுக்குகிறாள்!
அவள் நாட்கள்!
இப்படியே கழிகின்றன!
நியாயத்தின் திசையைத் திரையிட்ட படி...!

உன் இமைகள் வேகமாக படபடக்க !
காரணம் !
பிறர்க்குத் தெரியாமல் களவாடிய !
என் இதய துடிப்போடு !
நீ விளையாடும் விளையாட்டென !
எப்படிச் சொல்லுவாய்! !
எப்போது சொல்லுவாய்!! !
அன்புடன் !
மு.முத்துகுமரன்