தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

விடையற்ற வியப்புக் குறிகள்

ராமலக்ஷ்மி
'உன் வயிற்றில்!
உதித்த நான்-!
உத்தமனாய் வாழ்ந்து காட்டி-!
உன் பெயரை!
ஊர் உலகம்-!
உயர்வாகப் போற்றிடச்!
செய்வேனம்மா!'!
**!
மரித்திட்ட!
தன் தாய்க்கு-!
தந்திட்ட வாக்குதனை-!
வேதமெனக் கொண்டு;!
வேலை தேடி-!
வீதி வழி நடந்தானே!!
**!
நெஞ்செல்லாம்!
இலட்சியக் கனவோடு-!
அஞ்சாது செய்திட்ட!
சத்தியத்தின் நினைவோடு-!
சென்றவனின்!
கண்ணிலே பட்டவன்தான்-!
பிக்பாக்கெட் தொழிலினிலே!
பிரபலக்கேடி!!
**!
விழிமுன்னே மற்றவரின்!
பர்சு ஒன்று-!
பரிதாபமாய்!
பறி போவதைப்!
பார்த்திட்ட அவனுமே;!
'எவன் சொத்தோ போகுதடா!
எனக்கென்ன கவலையடா?'!
என்று-!
இன்று இப்!
புனிதப்!
பூமியிலே-!
போற்றிக் காக்கப்படும்!
பொன்னான கொள்கை-!
புரியாதவனாய்-!
பாய்ந்தோடிக்!
கேடியினைப் பிடித்தானே!!
**!
கேடியெனும்!
பட்டமெல்லாம் சும்மாவா ?!
கில்லாடியான அவன்-!
கிட்டத்தில் ஓடிவந்த!
காவலரின்!
கரத்தினையே-!
தேடிப் பற்றி!
சம்திங் தந்தானே!!
**!
நீதி!
காக்க வேண்டிய!
காவலரோ-!
கரன்சி செய்த வேலையினால்-!
கமுக்கமாகச் சிரித்தபடி-!
கயவனவன் முதுகினிலே-!
'செல் 'லுமாறு!
செல்லமாகத்!
தட்டி விட்டு;!
அப்பாவியான இவன்!
கழுத்தினிலே கை போட்டு-!
'அட!
நடடா, இது புது கேசு '!
என்றாரே!!
****!
மலர வேண்டிய பருவத்திலே!
மடிய நேரும்!
மொட்டுக்கள்!!!!
**!
கலர் கலராய்!
கண்ட கனவுகள்!
கருகிப் போகும்!
சோகங்கள்!!!!
**!
பழி ஓரிடம்!
பாவம் ஓரிடம்-!
பரிதாபப் பட!
யாருமின்றி!
பரிதவிக்கும்!
பலியாடுகள்!!!!
**!
'அவரவர் விதி'யென்றும்!
'அவன் தலைச் சுழி'யென்றும்-!
ஆராய அவகாசமின்றி!
அவசர கதியில்!
அள்ளித் தெளிக்கப் படும்!
ஆழமற்ற!
அனுதாபங்கள்!!!!
**!
ஆங்கோர் பக்கம்-!
சி.பி.ஐ!
ஆதாரங்களுடன்!
கைதாகும்!
கனவான்கள்-!
சில மணியில்-!
சிரித்தபடி!
சிறை விட்டு!
விடுதலையாகி!
வெளியேறும்!
விநோதங்கள்!!!!
**!
அவருக்காக!
குரல் கொடுத்துக்!
கவலைப் படக்!
கணக்கற்றக்!
கூட்டங்கள்!!!!
**!
இப்படி!
ஏராளமாய்!
இருக்கின்றன-!
விடையற்ற!
வியப்புக் குறிகள்!!!!

அன்பின் தாழ்

இரவி கோகுலநாதன்
சுட்டெறிக்கும்!
சூரியனையே!
சுட்டெறித்தது - அந்த!
று மணிநேர !
அக்னி விவாதம்!
அவை நடுவே...!!
நீயும் நானுமாகிய !
செம்புலப்பெயல் நீர்!
அன்பும் அறனுமாக!
நீதிமன்றத்தின் !
கூண்டுகளில்...!!
சபை நடுவே !
அன்பின் தாழ்திறந்த!
அற்புத நேரங்கள்...!
சிலகேள்விகளுக்கு நீயும் !
பல கேள்விகளுக்கு நானும்!
உள்ளும் புறமும்!
அழுத தருணங்கள்...!!
அப்போது தான் !
புரிந்தது...!
“நாம்” என்பதை மறந்து!
நீயும் நானுமாகி நின்று !
அன்பின் தாழை !
அடைத்துவிட்டோம் என்று...!!
வள்ளுவம் பொய்த்ததும்!
வாழ்வியல் பொய்த்ததும்!
அன்பின் தாழ்!
அடைபட்டதாலா?!
- இரவி கோகுலநாதன்

என் உயிர் நீதானே!

வரதப்பிரியை
எனக்கெனப் பிறந்தவனே என்னுள்ளே கலந்தவனே!
எல்லையில்லா இன்பங்கள் எனக்களித்து நின்றவனே!
எனைப் பிரிந்து ஏன் சென்றாய்- உன்னுடனே!
என் உயிரையும் பிரித்து ஏன் சென்றாய்!
காதல் விதை விதைத்தாய் பாச நீரூற்றினாய்!
கதைகள் பல பேசிப்பேசி களிப்பூட்டினாய்!
இரவெல்லாம் விழித்திருந்து காதல் விருந்தளித்தாய்!
விடிவெள்ளி காலிக்க விரைந்து விடை பெற்றாய்!
விதை வளர்ந்து மரமாகி, மொட்டாகி, பூவாகி,!
பிஞ்சாகி, காயாகி, கனிந்து வரும் வேளையிலே!
விதியது வந்ததோ வேரினைக் களைந்திட!
அறுவடைக்கு முன்னரே அழிந்தன அத்தனையும்!!!
பாதைகள் தடம் மாறி, பயணங்கள் வேறாகி,!
வாழ்க்கையும் தனித்தனி என்றாகி- இன்றோ!
நீ எனது சொந்தமில்லை; நான் உனது உரிமையில்லை;!
உயிர் மட்டும் உன்னுடைய உயிலாக இருக்கின்றது!
நீ வளர்த்த காதல் மரம் என்னுள்ளே- சொந்தமாய்!
சுகமாய், உரிமையாய் வியாபித்திருக்க!
அந்நிழலில் தேடுகிறேன் அமைதியினை நான் இன்று !
என்னுயிரை எந்நாளும் உன் காதல் வாழ வைக்கும்!!!!!

பூமிப்பிளவு

காவிரிக்கரையோன்
கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் பிளந்தது !
பூமி, பூங்காவை வெறித்து பார்த்த என்னையும் !
என் பக்கத்தில் அமர்ந்திருந்த சிறுமியையும்!
பார்க்காமல்,!
பிளந்த பூமியின் அடித்தளம் எப்படியிருக்கும்!
என்ற சிறுமியின் கேள்விக்கு என்ன விடை!
சொல்வதென்றே தெரியாமல் பயணப்பட்டிருந்தேன்!
பூமியின் பிளவுக்குள்,!
பன்னெடுங்காலமாய் கூட்டல் கழித்தலில் தேர்ந்த!
ஆசிரியர் ஒருவரும், நிலத்தை நம்பியே வேலை !
கொடுத்தும் கெடுத்தும் வந்த பெரிய நிலத்தரகர்!
ஒருவரும் எங்களுக்கு பக்கத்தில் வந்து கொண்டிருந்தனர்,!
பூமிக்கடியில் ஆழ்துளை கிணறு ஒன்று வைத்தால் நல்ல !
லாபமென்று அவரும், பூமியின் கடைசி நிறுத்தத்திற்கு செல்ல!
இன்னும் எவ்வளவு நாட்கள் ஆகும் என்று ஆசிரியரும் !
கணக்கு போட்ட படியே வந்தனர்,!
சிறுமிக்கு விடை என்ன சொல்வது என்று விழித்துக் !
கொண்டே இருள் படர்ந்த பூமிப் பிளவில் சென்று!
கொண்டிருந்தேன் நான், அட ஏதாவது ஓர் இடத்தில் நிற்க!
வேண்டுமே என்ற ஐயம் வேறு என்னை சூழ்ந்தது,!
சட்டென்று சிறுமி கேட்டாள் பூமிக்கடியில் எனக்கு வைத்து!
விளையாட ஒரு நாய்குட்டியும், ஒரு குரங்கு பொம்மையும்,!
ஒரே ஒரு தட்டும் வேண்டும் என்று கண்களில் நீர் !
பனிக்க கூறினாள்,!
வாங்கிக் கொடுக்கிறேன் என்று திரும்புகையில் ஒருவரையும்!
காணவில்லை, பூமியின் பிளவும் இல்லை, மின்விசிறி சத்தமும்!
இருளும் என் போர்வையும் கூட இருந்தன,!
என் மனதில் இருள் சூழ்ந்தது, சிறுமிக்கு என்னவாகியிருக்கும்!
நிலத்தரகர் கிணறு வெட்டியிருப்பாரா? ஆசிரியரின் விடையில் !
சிறுமிக்கு விடை சொல்லியிருப்பேனே, பொம்மைகள் இருக்குமா?!
மீண்டும் அதே பூங்காவை நோக்கி பயணித்தேன்!
விட்டு வந்த வேலைகள் பார்க்க

அன்னை.. பால்யகால சினேகிதி

க. பழனிவேல், ஜெயங்கொண்ட சோழபுரம்
01.!
அன்னை!
---------------!
நான் கண் விழிக்க!
உன் முகம் வேண்டும்!
நான் படுத்துறங்க!
உன் மடி வேண்டும்!
என் அதிகாலைச் சூரியன்!
உனக்கான விடியல்கள்!
என்னுடைய பொழுதுகள்!
உன்னில் கரைய வேண்டும்!
உன் சுவாசம்!
என் நுகர்ச்சிக்காக!
என் நுகர்ச்சி!
உன் இதயத்திற்காக!
நான் பசித்திருக்கையில்!
நீ விழித்திருப்பாய்!
நான் விழித்திருக்கையில்!
நீ பசித்திருப்பாய்!
உன் பாசம்!
வார்த்தைகளில் வெளிப்படுவதில்லை!
வார்த்தைகளில் வெளிப்பட அது!
பாசம் மட்டுமல்ல!
02.!
பால்யகால சினேகிதி!
------------------------------!
பதிந்துவிட்ட சுவடாய்!
உனது முகம்!!
பாச வலை பின்னும்!
உனது கண்கள்!!
மலரினும் மெல்லிய!
உனது இதழ்கள்!!
என் கண்ணீர்த் துளிகளில்!
கரைந்த உனது விரல்கள்!!
என் இதையம் திருடும்!
உனது இளமை!!
உதயமாகிய என் சூரியனை!
உருக வைத்த உனது நினைவுகள்!
மௌனத்தில் தொலைந்த!
நம் காதல்!!
இவையனைத்தும்!
பகற்கனவாய் போனாலும்!
நீ மட்டும் என்றும்!
பசுமை நினைவுகளாய்

மழை அரசி

வெளிவாசல்பாலன்
ஆடலி ஆடலி என்றேன்!
கோபுரத்தில் ஒலித்த குரல்!
திசைகளில் பெயர்ந்து காற்றாயிற்று. !
வானத்தில் மிஞ்சிய கிளையில் !
நடனமிடும் சிட்டைக் காணுந்தோறும் !
கண்கள் பனிக்கிறது ,!
நீ வருகிறாய் நினைவாய்.!
ஆடலி என்றேன்!
பூக்கள் மலர்ந்தன!
நிறங்களாய் ஆனதிவ் வுலகம்!
நெய்த கனவில் !
நீ கரையும் ஓவியமாய் ...!
ஆடலி ஆடலி என்றழைக்குமென் குரல்!
தாகம் பெயர்க்கும் கோடையாயிற்றா ? !
ஆடலி ஆடலி !
நீ மழையல்லவா !
நடனமிடும் மழையல்லவா!
ஆயினுமே னிந்தக் கோடை இன்னும் ?

சொல்லி மாள்வதில்லை

மு. பழனியப்பன்
மு. பழனியப்பன்!
தாத்தா இறந்து!
பல நாள்கள் ஆகின்றன!
அவர் இறப்பின்!
துக்கத்தின்!
கடைசி நிமிடங்கள்!
சந்திக்க இயலாதாயின!
அதனால்!
அவர் இன்னும்!
இருப்பதாக!
மனம் எண்ணுகிறது!
அவர்!
சொல்லித்தந்தது!
பல!
நல்ல விசயங்கள்!
விருந்துக்கு!
அழைத்துப்போவார்!
வேண்டுவன!
குறைவன!
பார்த்து!
விருந்தை ருசிக்கக்!
கற்றுத் தந்தார்!
இலையில்!
மிச்சம் மீதி!
குறைவின்றி!
முழுமையாக்கும்!
பழக்கம் அவரிடம்!
இருந்து பெற்றதே!
இன்னும் பல!
நினைவு கூர்வார்!
என் அப்பா!
அவருக்கு!
மச்சினன் முறை!
அதனால்!
அவரின் சிறு வயதுக்!
கன்னங்களைக்!
கடித்து மகிழ்ந்தது கூறுவார்.!
என் அப்பா!
அவரின் மருமகன் ஆனது!
அடுத்த நிகழ்வு!
தபால் நிலையத்தில்!
சண்டை போட்ட விசயம் சொல்வார்.!
வங்கியில்!
வேலை பார்த்தவர்!
இப்போதைய வங்கிப் பணியாளர்களின்!
மீது!
நம்பிக்கை கொள்ளாதவர்!
சேர்த்து வைக்கப் பழகியவர்!
அது தனக்கல்ல!
என தன்னைச் சுருக்கிக் கொண்டவர்!
மகன்கள் இப்போது பெருக்கிக் கொண்டிருக்கிறhர்கள்!
மகளுக்கு ஒன்றும் சேர்க்கவில்லை!
என்ற நினைப்பில் உறுதியாய் நின்றவர்!
கடைசி காலணுகளில்!
தன் துணை இழந்து!
உணவிற்கு!
பிறர் கரம் நோக்க வேண்டிய!
துயரம் ஆறாது!
மனைவியின் அருமை!
அப்போது மட்டுமே உணர்ந்தவர்!
இறப்பின்!
மிச்சங்கள்!
அவரின் கைப்பிடி!
அறுந்துபோன பெட்டியில்¢!
இருந்ததாய் அம்மா சொன்னாள்!
வங்கியின் நிரந்தர வைப்புகள்!
மகன்கள் பெயரில்!
கெட்டியாய்!
சாகும் வரை காப்பாற்றியது அதுமட்டுமே!
இன்னும் இருக்கிறார்!
இருபது வருடங்களுக்கு!
நிரந்தர வைப்பின்!
கால அளவு அது வரை!
உள்ளதே!

!
palaniappan

காதலை யாசிக்கின்றேன்

வீ.இளவழுதி
கல்லூரி வந்த புதிதில்!
களங்கமில்லா மனிதர்கள் மத்தியில் - உன்!
சிநேக புன்னகையில் சிநேகிதனானேன் ...!
கிடைத்த தருணங்களில் ...!
பரிமாறிக்கொண்ட தகவல்களில்...!
ஒருவருக்குள் ஒருவர் ஒட்டிக்கொன்டோம்!
ஏதோ ஒரு தருணத்தில்!
ஏதோ ஒரு கணத்தில் ...!
நீ எனக்குள் காதலியாக!
எனக்கே தெரியாமல் மாறிப்போனாய்..!
இத்தனை நாளாக சொல்லாத!
காதலை கல்லூரியின்!
கடைசி நாளிலும் சொல்லாமல்!
செல்லலாம் தான் - ஆனால்!
பின்னாளில் ஒரு நாள் - நீ!
என் முன்னால் வந்து!
அன்றே சொல்லி இருந்தால்!
உன்னை ஆராதித்திருப்பேனே!
என சொன்னால் ....!
தூண்டிலிட்ட புழுவாய்!
துடித்தல்லவா போகுமேன்மனம்!
எனவே தான்!
உன்னை தொலைத்து விடாமலிருக்க!
உனக்குளிருக்கும் காதலையும் யாசிக்கிறேனடி

காதல் செய்வாயா ?

ந.பரணீதரன்
சிறுத்த இடையும் !
சின்ன விழியுமாய் !
என்னை தினம் தினம் !
சித்திரவதை செய்கின்றாய் !
எனக்குள்ளே உன்னைப்பற்றி !
கற்பனை ஓவியம் தீட்டி வைத்தேன் !
நேரில்கண்டால் சிலவேளை மாற்றமடையலாம் !
எனினும் வானவில் என்றுமே !
வண்ணம் இழந்தது இல்லை !
தொலைவிலேயே இருந்துகொள் !
உன்னை நான் ரசித்துக்கொள்கின்றேன் !
இது பருவக்காதல் இல்லை !
பழகிய காதல் இல்லை !
புரிந்த காதல் !
என்மனதை நீயும் !
உன் மனதை நானும் !
புரிந்துகொண்ட காதல் !
உனக்காக நான் வாழும்போது !
எனக்காக நீ வாழும் காதல் !
உறவாய் இருந்தவள்தான் !
என்தன் உயிராக இன்று இருக்கின்றாய் !
உன்பெயர் உச்சரிக்கமுன்பே !
எனக்குள் ஓராயிரம் மின்னல்கள் பரவும் உணா¢வு !
உன் படம் கண்டுகொண்டால் !
சொல்லத்தேவையில்லை சொர்க்கத்தில் !
நான் வாழும் எண்ணம் !
எனக்குள்ளே உன்னைப்பற்றி வரைந்த !
ஓவியத்தை தினம் தினம் !
கனவில் மீட்டி கண்டுகொள்கின்றேன் !
நிழல்படம் சிலநொடி நேர்த்தியற்றதாக இருக்கலாம் !
நிஜம் நீ என்றென்றும் மாறமாட்டாய் !
வேண்டுமடி நீ எனக்கு !
கொலுசொலிபோல் சினுங்கிக்கொள்ளவும் !
வெறுப்பதுபோல் விரும்பியழைக்கவும் !
ஒருநொடி உச்சுக்கொட்டி !
என்னை வெறுப்பேத்தவும் !
செல்லமாய் சீறிவிழவும் !
வேண்டும் நீ எனக்கு !
எப்போது சொல்லிக்கொள்வாய் !
என்னை நீ காதலிப்பதாய் !
காத்திருப்பேன் உன் பூவிதழ் வரைந்திடும் !
அந்த பொன்மொழிக்காய் !
என்றென்றும் காத்திருப்பேன் !
காலமெல்லாம் உன் நினைவுடனேயே வாழமுடியும் !
காதல் என்று ஒரு வா£¢த்தை !
எனக்குள் நீ விதைத்தால் !
கறுப்புநிலவினை காதல் செய்யும் கனவுக்காதலன் ந.பரணீதரன் !
30-07-2003

யார் நீ?

எம்.ஏ.சலாம்
பாதையில் பெருங்கல் ஒன்று !
விழுந்திருக்கக் கண்டேன் !
அதை அப்புறப்படுத்தியது என் தவறோ? !
கல் என்னைப் பார்த்து !
கனி மொழியில் கூறியது !
யார் நீ? !
எங்கிருந்து வருகிறாய்? !
நீ இந்நாட்டுக்குரியவனாகத் தெரியவில்லையே! !
இந்நகருக்குப் புதியவனா நீ? !
இங்குள்ள பழக்க வழக்கங்களை !
அறிய மாட்டாயா நீ? !
உன் சிந்தனை வேறுபட்டு நிற்கிறதே! !
யார் நீ? !
எங்கிருந்து வருகிறாய்? !
நேற்று ஆவேசமாக வந்த கூட்டத்திலிருந்து !
ஒருவன் என் மீது தடுக்கி விழுந்து விட்டான் !
அவன் தோழர்களின் காலடியிலேயே !
அவன் மிதிபட்டான், உதைபட்டான், !
நசுக்கி எறியப்பட்டான் !
யாருமே அவனை கண்டு கொள்ளவில்லை !
யாருமே அவனுக்கு ஆதரவு தரவில்லை !
ஓடோடி சென்று விட்டார்கள் !
ஆனால் நீ ..... !
தடைபட்ட கல்லை அப்புறப்படுத்துகின்ற நீ ..... !
இல்லை, நீ இந்நகரவாசியே அல்ல! !
எங்கிருந்து வருகிறாய் நீ? !
- எம்.ஏ.சலாம்