தமிழ் கவிதைகள்
மீண்டுமொரு சந்தர்ப்பம்
மருதமுனை எஸ். ஏ. ஹப்பார்
இறுக்கத்தைத் தளர்த்தி!
கதிரவன் மெல்லமெல்ல!
கண்திறந்து பார்க்கிறான்.!
உலகம் இன்னும்!
உறங்கிக் கிடக்கிறது,!
பறவைகளும் மிருகங்களும்!
புல்-பூண்டுகளும் தவிர.!
பூச்சிகளும் தாவரங்களும்கூட!
புத்துயிர்பெற்று - தங்களை!
உயிர்ப்பித்துக் கொண்டு!
உற்சாகமாய் உறக்கம்கலைத்தன.!
மெல்ல மெல்ல!
வெளிச்சத்தைப் பரப்பி!
உலகம் முழுவதையும்!
ஆக்கிரமித்துக்கொண்டான் கதிரவன்.!
மாற்றமில்லை மாற்றமேயில்லை!
மனிதரில்மட்டும் மாற்றமில்லை!
கொலை பொய்-களவு!
கள்ளருந்தல் குருநிந்தை.!
பஞ்சமா பாதகங்கள்!
பரவிக் கிடக்கும்!
உலகைத்தான் காண்கிறான்!
உச்சிக்குயர்ந்துவிட்ட கதிரவன்.!
வெட்கித் தலைகுனிந்து!
விழிதாழ்த்தி மீண்டும்!
சிறை கொள்கிறான்!
சினங்கொண்ட இருளின்பிடிக்குள்.!
நாளையொரு சந்தர்ப்பம்!
காலை வருமென்று!
மாலைச் சூரியன் - தன்!
வாலைச் சுருட்டிக் கொண்டான்.!
!
மருதமுனை எஸ். ஏ. ஹப்பார்
எரிப்பேன் எள்ளு
த.சு.மணியம்
பொட்டரையும் கூப்பிட்டு போவதற்காய் காத்திருக்க!
எட்டரை மணி பஸ்சும் எஞ்சின் பிழை நின்றுவிட!
சட்டரைச் சாத்திவிட்டு சாது ஐயர் மாறிவிட்டார்.!
சனி தோசம் என்று சொல்லி சம்பந்தி நாளுரைக்க !
பனிக்காலம் எனத் தெரிந்தும் பாதை குளிர் புரிந்திருந்தும்!
இனிக் காலம் தாமதிக்கா இன்றைக்கே எரித்திடென்று!
முனிக்கோலம் அவள் போட முடிக்கவென நான் நடந்தேன்.!
என்னைச் சனி பகவான் எப்படித்தான் ஆட்டுதென்று!
முன்னை வினைப்பயனை முனகியுமே நான் நடக்க!
பின்னை சனி தொடருதெனும் பிரமையினால் தடுக்கி விழ!
பொன்னைப்போல் பொதியும் பொடிப்பொடியாய் சிதறியதே.!
வாற புரட்டாதி வாங்கி வைத்து எள்ளுடனே!
போற வழி கட்டையிலே போனாலும் கவலையின்றி!
மாற சனி தோசம் மறக்காமல் எள் எரிக்க!
தேற வழி நீ தந்தால் தெய்வம் என்று நான் விழுவேன்.!
நானே சனியனைப்போல் நாலு பேரைச் சேரவிடா!
மானே தேனே என்று மறைந்திருந்து குத்துறவன்!
வீணே எள்ளதனை விலை கொடுத்து வாங்கிவந்து!
ஏனோ அவன் பெயரில் என் தலையில் கொட்டுவமே.!
கண்ணான மனைவியுடன் கண் குளிரக் குஞ்சுகளும்!
விண்ணான புண்ணியத்தால் வீற்றிருக்க பதியினிலே!
மண்ணான என் குணத்தால் நாளும் சனி தேடிவரின்!
உன் ஆணைக் கேட்கிறேன் உருப்படியாய் ஏது செய்ய?!
-- த.சு.மணியம்
தவளை கத்தும் மழை!
எஸ்.நளீம்
கோடையின்றிக் கொட்டும் மழை!
மூழ்குவோர் மூழ்க!
நீந்துவோர் நீந்த!
கரைசேர்க்க யாருண்டு!
முகில் குவிந்த பவ்வல்!
வான்சிவந்து இடி!
தவளை கத்தி மழைஓயா!
நீரை ஏவி விட்ட பூமி!
முகிலாய் குவித்தவானம்!
யார் யார்!
ஊன்றுகோலற்ற கிழவன் வானம்!
தள்ளாடும் பூமிக்கிழவி தகராறா?!
புரிந்துணர்வு எங்குண்டு!
சீலைப்பேன் புளுத்து!
உடலெல்லாம் ஊரும் அவஸ்;தை!
சிந்தனைனயில் சீழ் கட்டி!
தெறிக்கும் வலி!
பழம்புண் ஆறா!
அனைத்துக்கும் வெயில் வேண்டும்.!
ஒற்றைச் சிலம்பு
மாதுமை
ஒற்றைச் சிலம்பு அணிந்திருக்கிறேன்!
தாகித்த போதெல்லாம்!
தவம் செய்கின்ற என் பெண்மையைத் தருவது!
பின்னொரு காலத்தில்!
ஊரை அழிப்பதற்கல்ல!
கற்புக்கும் எனக்கும்!
சம்மந்தமில்லையென கூறுபவர்களிடம் கூட!
என் ஒற்றைச் சிலம்பு!
கோபித்ததில்லை!
உறைகளின் உபயத்தால்!
மணிமேகலைகளும் பிறப்பதில்லை!
இருந்தும் நொந்து போகின்றேன்!
ஒவ்வொரு மாதவிடாயின் போதும்!
காவிரி நதிக்கரை!
பூம்புகார் பட்டினம்!
கொஞ்சுகின்ற கோவலன்!
எதுவும் என்னிடம் இல்லாத போதும்!
புதிய மாதவி நான்!
ஏனோ!
ஒற்றைச் சிலம்பு அணிந்திருக்கிறேன்!
ஆக்கம்:- மாதுமை
குறிப்பேட்டிலிருந்து
மன்னார் அமுதன்
அன்னையர் தினம், காதலர்தினம் போல!
அழுவதற்கும் சிரிப்பதற்கும் கூட!
தினங்களுக்கிடையில் !
சிக்கிக் கிடக்கிறோம்!
உறவினரின் மரணவீடொன்றில்!
குமுறிக் குமுறிக் அழுதாலும்!
கண்ணீர் வருவதில்லை !
அது அழுவதற்குரிய நாளாயிருப்பதில்லை!
நகைச்சுவையைக் கேட்டவுடன்!
சிரிக்க முடிவதில்லை...!
சிரிப்பதற்குரிய நாள்!
மாதத்தின் இறுதிச் சனிக்கிழமை!
சிரிப்புமன்றத்தில் குறிக்கப்பட்டிருக்கும்!
காணாமல் போன சகோதரனைத் தேடவும்!
காலம்போன கவிஞனுக்கு அஞ்சலி செய்யவும்!
ஒருநாள் ஒதுக்கியிருக்கிறோம்...!
உக்கிரமான கவிதைகளுக்கான நாளாகவும் !
அவற்றைக் குறித்துக்கொள்ளலாம்!
ஒதுக்கப்படாத நாட்களில் !
எதிர்பாராமல் வந்துவிடும் நாட்கள் கூட!
அன்றாடத்தைக் குலைத்துவிடுகிறது..!
எரிச்சலை அள்ளி எல்லாவற்றின் மேலும் கொட்டுகிறது...!
குறிப்பேட்டின் நாட்களெல்லாம் !
நிகழ்ச்சிகளின் பின்னால் ஓடிக்கொண்டிருக்கின்றன ....!
எல்லாவற்றுக்குமொரு நாளை நானும் குறித்துவைத்திருக்கிறேன்...!
எனக்கென்றொரு நாளையும் உங்களில் யாராவது குறித்து வைத்திருக்கலாம்!
கடல்.. நிலா.. மலை
சத்ய சுகன்யா சிவகுமார்
கடல்!
--------!
முத்துக்கு விளைநிலமே!!
உயிர்சத்துக்கு உறைவிடமே!!
முக்கால முணர்ந்தோன்!
உனக்களந்தது!
முக்கால் எனுமொதுக்கீடு!
உப்பிட்டவரை உள்ளவரை நினை!
இவ்வொப்பில்லா மொழிக்கேற்ப!
நினைக்கிறோம்!
எம்மை நனைக்கிறோம்!
எமக்கப்புறமும் நிலைக்கும் உன்னை.!
02.!
நிலா!
----------!
வானவெளி வீதியிலே!
பவனி வரும்!
வெண்மணியே!!
ஊரடங்கும் வேளையிலே!
விழித்திருக்கும் உன்!
கூர்விழியே!!
குறையிலும் அழகாக!
நிறையிலும் பொலிவாக!
ஒளிவீசும் தண்ணொளியே!!
முயற்சிக்கு உந்துதலாய்!
தளர்ச்சியை நீக்குவதாய்!
அமைவது உன்!
தனிச்சிறப்பே!!!
03.!
மலை!
---------!
மண்ணின் உயர்வே!!
மழைஉன் கொடையே!
நலமா? எனும்மேகத்தை!
நீஅளவளாவும் வேளையிலே!
மண்ணைச் சேரும்!
பொன்னாம் மழைநீர்!
உலகை உய்விக்கும்!
பூதங்கள் ஐந்தும்!
உன்னில் கொண்டு!
மேன்மை கண்டாய்!
மாந்தர் எமக்கு!
நீயோர் உவமை!
உனக்கோர் உவமை!
சொல்வாய் மலையே
நிகழ்தொன்மம்
ரவி (சுவிஸ்)
இந்தக் காகிதத் துண்டு இப்போதும் !
பச்சைப் புல்லிடை கிடக்கிறது. !
இல்லை வாழ்கிறது. !
ஒவ்வொரு முறையும். அது !
கண்ணில் எத்துப்படத் தவறுவதேயில்லை. !
காய்ந்து உலர்ந்து வரண்டு !
இந்தக் காகிதத் துண்டு வாழ்கிறது. !
முகில்களில் குரங்கேறி குதறி !
பனிப்பஞ்சை உதிர்த்துக் !
கொட்டிய பிரளயத்தில் இந்தக் காகிதத் துண்டும் !
அலங்கோலமானது, மூடுண்டது. !
திரள்திரளாய்க் கொட்டி !
பனிமண்டலக் கோளாய் இந்த மண்ணை !
மாற்றிய பனிக்காலம் உருவழிந்தது தற்காலிகமாய். !
மரங்கள் இலைசூடிக்கொள்ள முயற்சித்த !
மீள்பொழுதில் மீண்டும் பிழைத்திருந்தது !
காகிதத் துண்டு, பச்சைப் புல்லிடை. !
பழுத்துப்போய் !
தீயின் நா நக்கிய துண்டமாய் !
ஒவ்வொரு பிரளயத்தின் பின்னும் மீண்டும் மீண்டுமாய் !
காய்ந்து உலர்ந்து வரண்டு !
வாழ்ந்துகொண்டுதானிருக்கிறது, ஒரு தொன்மம்போல.!
குண்டுகளோடு வெடித்துச் சிதறுவதும் !
படுகொலைகளின் மொழிகளும் !
செய்திகளாய் !
நிகழ்காலத்திலேயே தொன்மங்களாய் மாறுகிறது. !
அவ்வளவு வேகம் துரிதம் வீச்சு போர்களுக்கு. !
காய்ந்து உலர்ந்து வரண்டு !
இந்தக் காகிதத் துண்டு வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறது. !
தாய்மார்கள் கண்ணீரால் சவப்பெட்டிகளை !
கழுவிக்கொண்டிருக்கிற காட்சிகளை !
கொலைநயமாய் நிறநிறமாய் !
வழுவழுப்பான தாள்கள் நிறைத்தபடிதான் !
நீள்கிறது...போ! !
- ரவி (09042006)
நிஜங்களின் சொரூபம்
சத்தி சக்திதாசன்
வியாபரிகளின் மந்தை!
இன்பத்தை வாங்கித்!
துன்பத்தை விற்றிட!
துடித்திடும் நெஞ்சங்கள்!
தொலைவினில் இருந்தே கவனி!
இல்லாதவைகளுக்காய் ஏங்கி!
இருப்பதை தாமாய் நீங்கி!
நிரந்தர மாயையில் தூங்கி!
நூற்றிடும் வேதனை ஓங்கி!
மாற்றிடும் வேஷங்கள் தாங்கி!
கற்றிடும் பாடங்கள் யாவும்!
கறிக்குதவா ஏட்டுச் சுரைக்காய்!
சுற்றிடும் பொழுதுகள் யாவும்!
சுரந்திடும் தெளிவிலா ஞானம்!
கலைந்திடும் நிரந்தர மோனம்!
காத்திடும் வேளைகள் யாவும்!
வற்றிடும் குளத்தின் மீதினில்!
ஒட்டிடும் கொக்குகள் உண்டோ ?!
நித்திய வாழ்க்கையில் கண்ட!
நிஜங்களின் உண்மைச் சொரூபம்!
நினவினில் நிறுத்தும் யாதார்த்தங்களை!
நெஞ்சத்தில் மிஞ்சிடும் அமைதி
இருந்தும் இல்லாமல்
புஸ்பா கிறிஸ்ரி
மனத்தில் சுமையும் இருந்தது. !
கை கால்களில் பதட்டம் இருந்தது. !
வயிற்றில் பசியும் இருந்தது.. !
கை ஏந்திக் கேட்க மனமும் இருந்தது.. !
தருவார்களோ என்ற ஏக்கம் இருந்தது.. !
தராவிட்டால் வெட்கம் என்ற !
அவமான எண்ணமும் இருந்தது.. !
வயிறும் அழுது வடித்துக் கொண்டிருந்தது. !
இத்தனை இருந்தும் கையில் !
பணமிருக்கவில்லை. !
மனத்தில் தைரியமிருக்கவில்லை !
இறைவா இந்தப் பசியை !
எதற்குப் படைத்தாய்? !
எத்தனை ஓலங்கள்? !
கேட்கவில்லையா உனக்கு? !
ஓ.. உனக்குப் பசித்ததில்லையா? !
ஏழைக்குப் பசிக்கிறதே! !
என்ன செய்வது? !
-புஷ்பா கிறிஸ்ரி
