எறிகல்லோடு சேர்ந்து வீழ்ந்த தாரகையொன்று!
வர்ணத் திரைச்சீலைக்கப்பால்!
சமையலறையில் உறைகிறது!
வரவேற்பறையிலிருந்து எழும்புகின்றன படிக்கட்டுக்கள்!
யன்னலால் எட்டிப் பார்க்கும் வெயிலுக்கு!
ஏறிச் செல்லப் பாதங்களில்லை!
கூடத்தில்!
வீட்டின் பச்சையைக் கூட்டுகிறது!
பூக்கள் பூக்காச் சிறு செடியொன்று!
காலணி தாங்கும் தட்டு!
தடயங்களைக் காக்கிறது!
ஒரு தண்ணீர்க் குவளை!
தோலுரித்த தோடம்பழச் சுளைகள் நிறைந்த பாத்திரமொன்று!
வாடாத ஒற்றை ரோசாப்பூவைத் தாங்கி நிற்கும் சாடி!
வெண்முத்துக்கள் சிதறிய மேசை விரிப்புக்கு!
என்னவோர் எழில் சேர்க்கின்றன இவை!
பிரகாசிக்கும் கண்கள்!
செவ்வர்ணம் மிகைத்த ஓவியமொன்றென!
ஆகாயம் எண்ணும்படியாக!
பலகை வேலிக்கப்பால் துள்ளிக் குதித்திடும்!
கறுப்பு முயல்களுக்குத்தான் எவ்வளவு ஆனந்தம்!
எந்த விருந்தினரின் வருகையையோ!
எதிரொலிக்கிறது காகம்!
அவர் முன்னால் அரங்கேற்றிடவென!
வீட்டைத் தாங்கும் தூண்களிரண்டின் இதயங்களுக்குள்!
ஒத்திசைவான நாடகமொன்று ஒத்திகை பார்க்கப்படுகிறது!
இரவின் அந்தகாரத்துக்குள் ஒளிந்துபோன!
காதலின் பெருந்தீபம்!
சொல்லித் தீராத சங்கிலியொன்றோடு!
மௌனத்தைப் பிணைத்திருக்கிறது!
என்னிலும் உன்னிலும்

குடையெடுத்துப் போகாததற்காய்!
திட்டிக் கொண்டே!
முந்தானையில் தலைதுவட்டி!
வெதுவெதுப்பாய்த் தருவாள்!
ஒரு கோப்பைத் தேநீர்!
பின்னிரவில் நடுக்கமேறி!
தகிக்கும் உடலை!
கனத்த போர்வையால் மூடி!
அரைத் தூக்கத்துடன்!
விடியலுக்காய் காத்திருந்தாள்!
உழுது கொண்டிருந்த!
நிலத்திருந்து வெளியேறும்!
புழு பூச்சிகளை!
அங்குமிங்கும் பறந்தபடி!
மைனாக்களும் காக்கைகளும்!
மேய்ந்து கொண்டிருக்க!
மரத்திலிருந்த கரிச்சான் குருவிகளோ!
அவ்வப்போது பறந்து பறந்து!
தாழப் பறக்கும் தட்டான்களை!
இலாவகமாய்ப் பிடித்துண்பதையும்!
கண்கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டே!
சுணக்கத்தோடு நடப்பேன்!
அம்மாவுடன் அரசு மருத்துவமனைக்கு

கனவுகள்!
--------------------------------------------------------!
01!
போராளிகள் மடுவைவிட்டு!
பின் வாங்கினர்.!
நஞ்சூறிய உணவை!
தின்ற!
குழந்தைகளின் கனவில்!
நிரம்பியிருந்த!
இராணுவ நடவடிக்கைகளிலிருந்து!
போர் தொடங்குகிறது.!
நகர முடியாத இடைஞ்சலில்!
நிகழ்ந்து!
வருகிற!
எண்ணிக்கையற்ற!
இடப்பெயர்வுகளில்!
கைதவறிய!
உடுப்புப்பெட்டிகளை விட்டு!
மரங்களுடன்!
ஒதுங்கியிருக்கின்றன சனங்கள்.!
போர் இன்னும் தொடங்கவில்லை.!
02!
போராளிகள் இலுப்பைக்கடவையைவிட்டு!
பின் வாங்கினர்.!
பயங்கரவாதிகளை!
துரத்திக்கொண்டு வருகிறது!
அரச யுத்தம்.!
மரத்தின் கீழ்!
தடிக்கூரைகளில்!
வழிந்த!
மழையின் இரவுடன்!
சில பிள்ளைகள்!
போர்க்களம் சென்றனர்.!
யுத்தம் திணிக்கப்பட்டதை!
பிள்ளைகள்!
அறிந்தபோது!
பரீட்சைத்தாள்கள்!
கைதவறிப் பறந்தன.!
ஓவ்வொரு தெருக்கரை!
மரத்தடியிலும்!
காய்ந்த!
உணவுக்கோப்பைகளையும்!
சுற்றிக்கட்டியிருந்த!
சீலைகளையும்!
இழந்த போது!
ஜனாதிபதியின்!
வெற்றி அறிக்கை!
வெளியிடப்பட்டிருந்தது.!
03!
போராளிகள் விடத்தல்தீவை விட்டு!
பின்வாங்கினர்.!
யுத்த விமானங்களிடமிருந்து!
துண்டுப்பிரசுரங்கள்!
வீசப்பட்ட பொழுது!
வறுத்த!
கச்சான்களை தின்கிற!
கனவிலிருந்த சிறுவர்கள்!
திடுக்கிட்டு எழும்பினர்.!
எல்லோரும் போர்பற்றி!
அறியவேண்டி இருந்தது.!
04!
போராளிகள் முழங்காவிலை விட்டு!
பின்வாங்கினர்.!
கைப்பற்றப்பட்ட கிராமங்களை!
சிதைத்து எடுத்த!
புகைப்பபடங்களை!
வெளியிடும்!
அரச பாதுகாப்பு இணையதளத்தில்!
சிதைந்த!
தென்னைமரங்களைக் கண்டோம்!
உடைந்த!
சமையல் பாத்திரங்களைக் கண்டோம்!
தனியே கிடக்கும்!
கல்லறைகளை கண்டோம்.!
யுத்தம் எல்லாவற்றையும்!
துரத்தியும்!
எல்லாவற்றிலும் புகுந்துமிருந்தது.!
05!
மல்லாவியையும்!
துணுக்காயையும் விட்டு!
சனங்கள் துரத்தப்பட்டனர்.!
ஒரு கோயிலை கைப்பற்ற!
யுத்தம் தொடங்கியபோது!
வணங்குவதற்கு!
கைகளையும்!
பிரார்த்தனைகளையும்!
இழந்தோம்.!
அரசு அகதிமுகாங்களை திறந்தது.!
இனி!
மழைபெய்யத்தொடங்க!
தடிகளின் கீழே!
நனையக் காத்திருக்கிறோம்!
தடிகளும் நாங்களும்!
வெள்ளத்தில்!
மிதக்கக் காத்திருக்கிறோம்.!
வவுனிக்குளத்தின் கட்டுகள்!
சிதைந்து போனது.!
கிளிநொச்சி!
அகதி நகரமாகிறது!
இனி!
பாலியாறு!
பெருக்கெடுத்து பாயத்தொடங்கும்.!
நஞ்சூறிய உணவை!
தின்ற!
குழந்தைகளின் கனவில்!
நிரம்பியிருந்த!
இராணுவ நடவடிக்கைகளிலிருந்து!
போர் தொடங்குகிறது.!
-தீபச்செல்வன்!
20.08.2008

11.03.1995 கல்லூரி விடுதி & வணிகவியல் துறை பிரிவு உபச்சார விழாவில் :!
--------------------------------!
கவி எழுதச்சொல்லி!
கண்ணடித்துக் கட்டாயப்படுத்திய!
என் காதலர்கள்!
உறவா! பிரிவா!என!
வழி சொல்லாமல்!
வழி மாறியதால்!
இரண்டைப்பற்றியும்!
எனக்குப் பழக்கமான!
எளிய தமிழில்!
எழுதி வந்திருக்கிறேன்!!
ஏற்ப்பீர் என்ற நம்பிக்கையிலே.....!
எத்தனையோ!
கவி எழுதக் காத்திருக்கும்!
என் எழுதுகோலுக்கு!
என்ன வந்ததோ!!
உங்களுக்காக !
எழுத ஏடெடுத்தவுடன்!
கண்ணீரையல்லவா!
காணிக்கை கேட்கிறது..!
உறவு...!
இனிமையானதுதான் !
பிரிவு - நமக்கு!
புலப்படாத நாள்வரை!
நட்பு...!
நல்ல சொல்தான்!
நாம்- இந்த!
கல்லூரி இறுதிநாளை!
கடக்காதவரை!
சீசனுக்கு வந்துபோகும்!
பறவைகளைப்போல!
படிப்புக்கு வந்துபோகும்!
நமக்கு!
இந்த கல்லூரியும்!
ஒரு வேடந்தாங்கல்தான்...!
சீசன் முடிந்துவிட்டது!
சல்லாபித்த நாம்!
சிறகு விரித்துத்தான்!
ஆக வேண்டும்.!
சிந்துவது கண்ணீரானாலும்!
உன்மேல் விலுவதெல்லாம்!
பன்னீராகட்டும்...!
பிரிவை எண்ணி!
ஏன் வருந்துகிறாய்!
பிரிவு உனக்கொன்றும்!
புதியதல்லவே...!!
பிரிவுக்குப் பிறகுதானே !
ஓர் உறவும் இருக்கிறது...!
ஓர் உயர்வும் இருக்கிறது...!
தகப்பனிடமிருந்து பிரிந்து!
தாய் வயிற்றில் உறவு கொண்டாய்!
தண்ணீர் வடிவத்திலே!
அங்கே- உனக்கு!
உறவும் கிடைத்தது!
கரு என்ற !
உயர்வும் கிடைத்தது...!
தாய் வயிற்றிலிருந்து பிரிந்து!
தரையோடு உறவு கொண்டாய்!
சிசுவின் வடிவத்திலே!
அங்கே- உனக்கு !
உலகோடு உறவும் கிடைத்தது!
குழந்தை என்ற !
உயர்வும் கிடைத்தது...!
இப்படி!
உன் ஆரம்பமே பிரிவில்தானே !
அரங்கேறியிருக்கிறது!
அப்புறம் ஏன் வருந்துகிறாய்!
இப்பிரிவிற்க்காக...!
சந்தோசப்படு!
மூன்றாண்டுகளுக்குள்!
எத்துனை நல்ல உள்ளங்களை!
நட்பாக்கிக்கொண்டோம் என!
சந்தோஸப்படு...!
வருத்தப்படு!
மூன்றாண்டாய்!
இன்னும் இத்துனை!
உள்ளங்களை!
அறிய முடியவில்லையேவென!
வருத்தப்படு...!
இப்படியெல்லாம் எழுதி!
எனக்கே நான்!
ஆறுதல் சொன்னாலும்!
என் அடிமனம் மட்டும்!
அழுகையை நிறுத்த மறுத்து!
அடம்பிடிக்கிறது!
ஆம்!
கையடிந்த பின்னாலே!
கை வளை கேட்பவளாய்!!
பிரிவை வெளியே !
நிறுத்திவிட்டு!
உறவோடு இங்கே!
புலம்பிக்கொண்டிருக்கிறேன்...!
!
விரல்போன நேரத்தில்!
வீனை வாசிக்க !
ஆசை வந்தவனாய்!!
பிரிவு வரும் வேளையிலே!
உறவுக்காக ஏங்குகிறேன்...!
விடுதி நாள் !
எனச்சொன்னபோது!
என் விலாஎலும்புகளும்!
விழாக்கோலம் பூண்டது!
அதுவே நமக்கு!
பிரிவுரை நாள்!
என நினைக்கும்போது!
நெஞ்சத்தில் !
நேறிஞ்சி முள்ளல்லவா!
நிமிடத்திற்கொருமுறை!
மோதிச்செல்கிறது...!
இரயில் சிநேகமாய்!
நம் உறவு இருந்திருந்தால்!
நயமோடு சொல்லியிருப்பேன்!
நட்பின் அடையாளங்களை..!
இங்கே நம் இதயங்கள்!
சிநேகமானதால்!
என்னவென்று எடுத்துரைப்பேன்...!
மூன்றுநாள் !
கல்யாணவீட்டு நட்பென்றால்!
நட்பை நளினப்படுத்தி!
பாட்டெழுதலாம்!
ஆனால் மூன்றாண்டு!
கல்லூரி நட்பானதால்!
வெட்க்கத்தோடு !
ஒப்புக்கொள்கிறேன்!
நம் காதலைச் சொல்லி!
கவி எழுத - எனக்குத்!
தெரியவில்லையென்பதை...!
என் உள்ளங்களே !!
மரங்களுக்கு மரணம்!
இலையுதிர்க்காலமல்ல...!
உரசுவதால் அவமானம்!
தங்கத்திற்கல்ல...!
ஆம்...!
வீழ்ச்சியுற்ற அருவிதானே !
நதிகளானது...!
விதை விழுந்துவிட்ட பிறகுதானே!
செடிகளானது...!
காய்ச்சப்பட்ட இரும்புதானே !
ஈட்டியானது...!
கரும்பு கசக்கப்பட்ட பிறகுதானே!
வெல்லமானது...!
!
அப்படித்தான்!
நம் உறவுக்கு மரணம்!
இந்த பிரிவுமல்ல...!
இந்த சின்னப் பிரிவுக்குப்பின்னே!
நமக்கு உயர்வும் வந்து சேரும்..!
நம் உறவும் தொடர்ந்து வரும்...!
என !
என் வார்த்தைகளை!
முடிக்கும்முன்!
இன்னுமொருமுறை!
உரக்க உரைத்துக்கொள்கிறேன்!
மரங்களுக்கு மரணம்!
இலையுதிர்க்காலமல்ல...!
நம் உறவுக்கு மரணம்!
இந்தப் பிரிவுமல்ல

முளை கட்டிய விதை மண்ணில் விழுந்து!
மஞ்சள் முளையாகி, மண்ணை நிறைத்து!
பச்சை நிறமெடுத்து பச்சை ஆடை கட்டிட!
நிலமகளும், நலமுடனே நிறம் காட்டிட!
துள்ளித் திரிந்த அந்த நாட்கள்...!
வாயக்கால் தண்ணீரில் காகிதப் படகு விட்டு!
காலாலே தண்ணீர் அடித்து விளையாடி,!
மாமரத்து அணில் போட்ட, மாங்காய் கடித்து!
மாலை வெய்யில் மஞ்சள் நிறம் ரசித்து,!
நாளை விடியலுக்கு காத்திருந்த அந்த நாட்கள்...!
குளத்து நீரில் ஓடி ஆடி விளையாடிக் குளித்து,!
களத்து மேட்டில் ஆட்டம் போட்டு,!
நினைத்ததைச் செய்து, நிம்மதி கண்ட!
அந்த நாட்கள் என்று வருமோ ?!
வண்ணக் கனவுகளில் எண்ணம் மறந்து,!
சின்னக் குழந்தைகளாய் ஆடிக் கழித்த!
அந்த வாழ்க்கை இனி வருமா?

“அறிவுநிதி”!
புதுப் புது அவதரிப்புகளாக!
ஓவ்வொரு பயணமும்!
கையசைக்கத் தாமதித்து!
கலங்கிய கண்களைத் திருட்டுத்தனமாக!
துடைத்துக் கொண்டும்!
சிரிக்க முடிகிறதே சில சமயங்களில்!
அழுகையை அடிமனதில்!
அடக்கிக்கொண்டு வார்த்தை வராமல்!
முகம் கோணி தலையசைத்து!
விடைபெறும்போது!
விருட்டெனச் சிந்தும்!
சில கண்ணீர்த் துளிகள்!
கவலையில் முகம் சோர்ந்து!
கவலைபடாதே எனச் சொல்லும்!
தோரணையில் ஒவ்வொன்றும்!
உறவுக்குள்ளும் நட்புக்குள்ளும்!
மனதை விட்டுவிட்டு!
வாழ்வை கோபிக்க முடியா!
பட்சமாய!
தொலைவாய் சென்று!
திரும்பிப் பார்க்கும் கணங்கள்!
ஈரம் படாத இதழ்கள்!
வறட்டுப் புன்னகையில்!
கை குலுக்கி!
விடை கொடுத்த முகங்கள்!
அதே இடத்தில் எல்லாம்!
புள்ளியாய்க் கண்ணில் கரைய!
விசும்பும் இதயத்தோடு!
பயண நடுவில் இமை மூடி!
தூங்கும் பாவனையில்!
பின் நோக்கி உருளும் நினைவுகள்!
எல்லாம்!
சிறு பிரிவாய் சமாதானம்!
கவி: “அறிவுநிதி”

கஜல் -2-!
!
மழலைப் பருவத்தில் நாளும் தனித்திருந்தேன்!
மனதின் முடுக்கில் மட்டுமே விளையாடித் திரிந்தேன்!
ஒருபுறம் இமைகளின் பாதுகாப்பு போராட்டம்!
மறுபுறம் வழியும் கண்ணீரின் நீரோட்டம்!
வாழ்க்கை சந்தை மாறுபட்ட மருட்கையானது!
அங்காடியில் ஆசைகள் அடுக்கப்பட்ட அலங்காரமானது!
வலிகளுக்கு நிவாரணம் கொடுப்பது தற்கொலையாகுமா!
மரணத்தின் பேரிடரும் பெருங்குழப்பமும் நீங்குமா!
வலியையும் பிணியையும் உணர்ந்திருக்கிறோம்!
மனமும் இதயமும் சாகிறது இன்று பசியால்!
!
தமிழில்:!
மதியழகன் சுப்பையா

01.!
மாயக் கயிறு!
----------------------!
பூண்டு மணமும் குக்கர் விசிலொலியும் தாண்டி!
கனவுகளால் மட்டுமே பயணப்பட முடியும். !
இரைச்சலும் எதிர் கூற்றுகளும் மட்டுமே!
இரைந்து கிடக்கும் செவிப்பறைகள்!
ஒரு மென்மையான பாடலை ரசிப்பதும் !
நீளமான கூர் நகங்கள் பூவாகித் தேன் சொரிவதும் !
கனவுகளுக்குள் மாத்திரமே சாத்தியமாதல் கூடும். !
சதாவும் புழங்கப்படும் கூடமொன்று !
தேய்ந்த கால்தடம் தவிர வேறதைத்தான் பார்த்திருக்கும். !
பறக்கவிட்டிருக்கிறேன் கனவுகளை !
பிரபஞ்சத்தின் எல்லை வரை!
ஒரு காற்றாடி போலே !
பயமேது எரிமலை சாக்கடை பற்றியெல்லாம் !
ஏனெனில்!
தெய்வீகமே நுண்ணிழைகளாகித் திரிந்திருக்குமென்!
காற்றாடியின் மாயக்கயிறு !
வலிமையானதும் உன்னதமானதுங்கூட..!
02.!
பாறாங்கல்!
----------------!
தென்றலின் தொடர்வரவு!
சடாரென நிறுத்தப் படுகையில் !
முற்றம் வெற்றிடத்தாலே நிறைக்கப் படுகிறது.!
புழுக்கமே மிக அடர்வாய் பூத்திருக்க !
ஒரு பூத்தானும் அசையேனென அடம் பிடிக்கிறது.!
வலிய பாறாங்கல்லாய் அடைத்துப் போட்டிருக்கிறாய் வாசற்கதவை!
உன் நீடித்த மௌனங்களால்!
எந்தக் கோலால் புரட்ட எத்தனிக்கலாம் !
எதற்கெனப் புரியாத இப்பாறாங்கல்லை

வெற்றிடமல்ல!
புரட்சி!
தனிமையின் பலன்!
ரகசியங்களின்!
தடுப்புச் சுவர்!
தவத்தின் நிலை!
மனதின் பக்குவம்!
சப்தங்களின்!
எதிர்ச் சொல்!
பேச்சுக்களின்!
படுக்கையறை!
காதலில் பிழை!
இயற்கையின் மொழி!
விழிகளின் படிமம்!
சில நேரங்களில்!
சம்மதங்களாகவும்!
சமாதனங்களாகவும்!
கேள்விகளாகவும்!
இறைவனுக்கும்!
மனிதனுகும் இருக்கும்!
தொடர்பு!
கவிஆக்கம்: அறிவுநிதி

அவர்கள் தூரமாக நின்று அழைத்தார்கள்!
செவியுற்றேன்.!
சிரிக்கவும, அழவும் சொன்னார்கள்!
சிரித்துக் கொண்டே அழுதேன்!
பின்!
கண்களை திறந்து கொண்டு !
உறங்கச் சொன்னார்கள்!
உறங்கிக் கொண்டேன்.!
தங்களது ஆறு கால்களைக் கொண்டு !
என் கழுத்தில் மிதித்து விளையாட !
ஆசையென்று மொழிந்து,!
அழுத்தி அழுத்தி ஒருவொருக்கொருவர்!
குழந்தையாகி மகிழ்வுற்றதையும்!
நான் ரசித்துக் கொள்கிறேன்.!
மீதம் வைக்க மனசு இல்லாத!
பனிக்காலத்து த்ரீ ரோஷஸ் தேநீர் போல...!