தமிழ் கவிதைகள்

தமிழ் கவிதைகள்

என் கேள்வி இங்கே ! உன் பதில் எங்கே?

சத்தி சக்திதாசன்
என் கேள்வி இங்கே ! உன் பதில் எங்கே ?!
----------------------------------------------!
கேள்விகளை நான் கேட்பேன்!
அது என் கடமை!
பதில்களைத் தருவது!
உன் திறமை.!
பத்துநாளாய்ப் பட்டினி!
பாடிக் கொண்டே கையை நீட்டும்!
பாலகன் அவனையும் இறைவா!
பசியுடன் படைத்தது நீயா ?!
நோயினில் தவித்திடும் அத்தாய்!
பாயினில் உறங்கிடும் அவள் பதி!
கோலங்கள் பலவாய் மாற்றிக்!
கொடுத்ததும் நீயா சொல் ?!
பொழுது போக்க பள்ளிக்கு!
போகும் சில செல்வச் சிறார்!
பள்ளிவாசலில் கண்ணீரொடு!
பார்த்து நிற்கும் சின்னஞ் சிறுவன்!
பாரதன் ராஜ்ஜியத் தலைவனும் நீயா ?!
கண் மூடும் போதும், விழிக்கும் போதும்!
கடவுள் உன்னை கண்பதே பணியென!
கடமை தன்னை கடவுளாய்ப் புரியும்!
கர்மவீரன் கண்களில் கண்ணீர்!
காலத்தின் கோலத்தை வரைவது நீயா ?!
பெண்களாய்ப் பிறந்த காரணத்தால்!
பொன் கேட்கும் உலகின் பேராசையால்!
வாழ்வின்றித் தவிக்கும் கன்னியரின்!
வதைப்பைப் போக்கும் வகையில்லா!
வாழ்வை வகுத்த வள்ளலும் நீயோ ?!
உழைத்து, உழைத்து தம்முடலை!
உருக்குலைத்த மக்கள் வாழ்வினில்!
உயர்ச்சி என்பதே இல்லா நிலமை!
உனது உலகம் இதுவோ சொல் ?!
நீயில்லை என்பார் வரிசையில்!
நானில்லை என்று அறிவாய் இறைவா!
ஏனில்லை உலகில் நியாயம் என்றே!
ஏக்கம் நெஞ்சில் தோன்றுது அத்னால்!
எழுந்தன கேள்விகள் பதிலென்ன சொல்?!
-சக்தி சக்திதாசன்

கதவு .. கவிதை

கவிதா. நோர்வே
01.!
கதவு !
-----------!
கதவுகளை இறுகச்சாத்திவிட்டாய்!
நான் உள்ளே வருவதெப்படி?!
உடைத்து வந்தாலோ!
உடைந்த கதவுகள் பற்றியே!
சீற்றம் வருகிறது!
உன் கதவுகளுக்குரிய சாவி!
இப்போது என்னிடமில்லை!
சாவியில்லாமல் பூட்டுடைக்க!
எனக்கும் இஷ்டமில்லை!
சாவிகள் கிடைத்தாலும்!
உன் விருப்பின்றி!
ஒருக்காலும் திறவேன் நான்!
திறக்கும் என!
நிலவின் இராத்திரிகளிலும்!
நிலவை விடியல் தின்றபின்னும்!
உன் கதவருகில் !
காத்திருந்த நான்!
தற்போது!
எழும்பிப் போய்க்கொண்டிருக்கிறேன்!
என் வெறுமை இப்போது!
பரந்த வெளிகளால்!
நிரப்படுகிறது!
சிறு புள்ளியாகி!
மறைந்துகொண்டிருக்கிறது!
உனக்கும் எனக்குமிடையிலான!
மூடிய கதவு!
விதிகள் உடைபடும் சப்தம்!
காலின் கீழ்!
நீ கதவு திற!!
பொறுக்கிச் சேகரித்த!
பழைய சாவிகளெல்லாம்!
அந்த வாசலில்!
வைத்திருக்கிறேன் நான்!
காற்றாகிவிட்ட மனதிற்கு!
கதவுகள் இனி எதற்கு?!
மிக அழகு!
வெளி நிலவு!!
கதவற்ற பிரபஞ்சம்!!
திறந்த பூமி!!
நான் போய்க்கொண்டிருக்கிறேன்!
02.!
கவிதை!
----------------!
நான் ஒரு கவிதையை எடுத்துப்படிக்கத்!
தொடங்குகிறேன்!
கவிதையென்றால் எனக்குப் பிரியம்.!
காற்றாய் என்னை எப்போதும்!
அவை நிரப்பிக் கொண்டிருக்கின்றன.!
அதனால்!
எல்லாக் கவிதைகளுக்கும்!
என் மேல் பிரியம் என்று சொல்வதற்கில்லை!
சில கவிதைகள் அடிவானத்தின் அழகினை போல!
என்னுடன் பயணிக்கிறது!
சில கவிதைக்கு தொட்டாச்சுறுங்கி போல!
என்னை கண்டதுமே முகம் சுருங்கிவிடுகிறது!
சில கவிதைகள் கண்டும் காணமல்!
நழுவிவிடுகின்றன!
சில கவிதைகள் என்னைக் காதலிப்பதாக!
தீவிரம் காட்டுகின்றன!
எனக்கு தெரிகிறது சில கவிதைகள்!
அழகாய்ப் பொய் சொல்கின்றன!
இதமான பின்அந்திகளாய் சில கவிதைகள்!
என் வீடு வந்து போகின்றன!
முற்றத்தில் மட்டும் சுகம் கேட்டுப்போகிறது!
சில கவிதை!
ஒரு கவிதை எப்போதும் நினைவில் நிற்கிறது!
ஒரு கவிதையுடன் பேசாவிடில்!
ஒரு நாள் மரணித்துப்போகிறது.!
கைகளுள் சினுசினுத்துக்கொண்டு!
அழகானதொரு ஹைக்கு போல!
ஒரு கவிதை என்னையே சுற்றி வருகிறது !
எப்போதும் இரண்டு கவிதைகள்!
என்னோடே உறங்குகின்றன!
ஒன்று நெருக்கமாய்…!
இன்னொன்று எதிர்த்திசையுடன்.!
உறவாடிக்கொண்டிருக்கிறது!
சில கவிதைக்கு என்மேல்!
பெருமரியாதை!
சில கவிதைகளுக்கு என்னைத்!
தப்பாகவே புரிபடுகிறது!
சில கவிதை ஆர்வக்கோளாரில்!
அரித்துக்கொண்டிருக்கின்றன என்னை.!
கழுத்தறுத்த கவிதைகளும் உண்டு!
சில கவிதைகள்!
சாலையோரக் கானல் நீரைப்போல!
நெருங்கமுதலே கரைந்துவிடுகிறது!
போர்க்காலக் கவிதைகள்!
பரிதாப்பத்திற்குரியவை!
படிப்பதற்க்குக்கூட விரல்நடுக்கம் ஏற்படுகிறது!
இந்தக் கவிதைகளின் அழிவு!
ஏற்புடையதாயில்லை!
மூர்க்கமான கவிதைகளை!
என்னுள் நெருங்க விடுவதில்லை!
ஒரு கவிதை கனவுகளிலும்!
என் தலை கோதிக்கொண்டிருக்கிறது!
அன்பு செய்யும் கவிதைகள்!
எப்போதும் கண்மூடிய புத்தனைப்போல!
காட்சியளிக்கின்றன.!
கிழிந்துவிட்ட கவிதைகள் சிலவும்!
எரிந்து போன கவிதைகள் சிலவும்!
நினைவுகளாய் கனக்கிறது!
என்மீது கோபமான கவிதைகளை!
எனக்கு மிகவும் பிடிக்கும்!
அவை போலியாய் சிரிக்கும்போது மட்டும்!
முஞ்சியில் ஓங்கிக் குத்தத் தோன்றும்!
வன்முறைக் கவிதைகளுடன்!
எப்போதுமே வாக்குவாதம்!
சில அகிம்சைக் கவிதைகள்!
அர்ப்பத்தனமாக இருக்கின்றன!
மரபுக்கவிதைகளின் இம்சை சமயங்களில்!
எல்லை மீறுகிறது!
இவை புதுக்கவிதையைப் போல!
பாசாங்கு செய்வதில் அர்ப்பசந்தோசமடைகின்றன!
வயதேறிய கவிதைகள்!
நிதானமானவை, அனுபவமிக்கவை!
ஒருசில கவிதைக்குப்!
புறம்பேசுதல் பிடித்தமாயிருக்கிறது!
என்னில் பொறாமை எனும் கவிதைகண்டால்!
சிரிப்பு வருகிறது!
பக்கத்தில் இருந்தே சூழ்ச்சிசெய்யும்!
கவிதைகளையும் உடன் வைத்திருக்கிறேன்!
சில கவிதைகள் கலாரசனை கொண்டவை!
என்பதற்காகவே ஒத்துப் போகிறது!
சில கவிதைகள் கவிதைக்குரிய தகுதியை!
இழந்துவிட்டிருக்கின்றன!
நான் காதலித்த கவிதை ஒன்று!
தொலைந்துபோகத் துடித்துக்கொண்டிருக்கிறது!
எந்த சலனமுமற்று எல்லாக் கவிதைகளையும்!
ரசிக்கவே விரும்புகிறேன்;.!
சிலநேரங்களில் மட்டும்!
கவிதைகள் எல்லாம் மீண்டும்!
மனிதராகத் தெரிகின்றன!
அந்த நேரங்களில் ஒரு ரசிகனாக!
என்னைப் பாதுகாத்துக்கொள்ள!
உண்மையிலேயே!
நான் ஒரு கவிதையை எடுத்துப்படிக்கத்!
தொடங்குகிறேன்

நாம் நாமாக

றஞ்சினி
தயவு செய்து!
நாம் காதல் செய்வோம்!
என் உதடுகள் இரண்டும்!
உன் உதடுகளை முத்தமிட்டும்!
அடிவானம் கரைந்து மறையும் வரை!
நாம் திருப்தியுறாதவர்களாக!
எமக்காக!
இந்த உலகம் விரியட்டும்!
நீ!
என்னிடத்தில் இருக்கும்போது!
ஆணாக இராதே!
என்னை!
நீயாக மாற்ற முயலாதே!
நான் நானாகவும் நீ நீயாகவும்!
இருப்போம்!
எமக்கு இப்போது பலம்!
பற்றிய பிரச்சனை வேண்டாம்!
நான் பெண்!
ஆணின் பார்வையில்!
வெற்றிடங்களும் ஓட்டைகளும்!
நிறைந்தவள்!
நீ உன் ஆண்புத்தி ஜீவத்தால்!
என்னை நிரப்பி ஒட்டி சீர் செய்ய!
நினைக்காதே!
பின்!
எமது உதடுகள் இரண்டும் ஒட்டாது!
எமது காதல் இன்பம் பெறாது!
தயவுசெய்து நாம் காதல் செய்வோம்!
நாம் நாமாக இருந்து.!
!
நன்றி : இந்தியா டுடே

ஆதவன் வரவை

வல்வை சுஜேன்
பிறப்புக்குள் பிறப்பை வைத்து!
இறப்பில்லா ஈகை வளர்த்து!
ஊருக்கொரு வாசம் இன்றி!
உலகத் தமிழனுக்காய் உதித்தவனே!
நீ வாழி!
பரந்த உலகிற்கு விண்ணில் உதையவன்!
வருந்தும் தமிழர்க்கு நீயே சூரியன்!
உன் விழிகளிரண்டும் சிவக்கச் சிவக்க!
கதிரொளி கண்டோம் கானகத்தில் !
உன் வேழ்வி உபாச விரத நோண்பில்!
உலைக்களம் தணித்தோம் !
தமிழீழத்தில்!
புரட்ச்சிக் கனலின் ஊற்று நீ!
புதிய வார்ப்புகளின் சிறப்பி நீ!
எழுச்சி மலையின் உயர்ச்சி நீ!
தமிழீழ மலர்ச்சியின் !
தேசியத் தந்தை நீ !
நீ வாழும் காலமே எமது பொற்காலம்!
நீ தந்த வாகைகளே தமிழரின் !
முடி ஆட்ச்சி காலம்!
பிரபஞ்ச ஒளியே பிரபாகரா!
போற்றுகிறேன் உன்னை!
உனக்கு இன்று அகவை ஐம்பத்தாறு!
சுதந்திரச் சுடர் நீ நிரந்தர ஒளிகொடு!
வாகைகள் சூடி வாழ்வான் தமிழன்!
வையகத்தில் தனக்கொரு நாடெனும்!
தமிழீழத்தில்.!

திசைகளை அசைபோடுதல்

அ. விஜயபாரதி
நிழல்களை!
வெவ்வேறு பொழுதுகளில்!
எதிரெதிர்த்திசைகளில் வீழ்த்தும்!
கிழக்கும் மேற்கும்!
திசைகளைத் தொலைக்கும்!
உருமத்தின் சூரியன்!
சுயநிழல் சுமக்கச் செய்யும்!
தற்காலிகத்தின் கடிகாரத்தை!
கிழக்கு மேற்கை!
செங்கோணத்தின் திசையில் வெட்டிப் !
பறக்கும் பறவைகள் - அதிகாலை!
வடக்கின் கூடுகளிலிருந்து தெற்கிற்கு!
பெரும்பொழுதுகளில் முகில்களீனும்!
நிறமற்ற மழைத்துளிகள் !
அரிதாரம் பூசிக்கொள்ளும்!
தென்மேற்கையும் வடகிழக்கையும்!
இரவும் தன் முதுகில்!
பச்சை குத்தியிருக்கிறது!
பகலின் திசைகளை - இருப்பினும்!
திசைகள் எட்டல்ல இரண்டுதான்!
-அ. விஜயபாரதி!
அறை எண் - 53!
முதுநிலை மாணவர் இல்லம்!
வேளாண்மைக் கல்லூரி மற்றும் ஆராய்ச்சி நிலையம்!
மதுரை – 625 104

நீ வேண்டும்.. குறையாத‌ நேசம்

கா.ரமேஷ், பரமக்குடி
01.!
நீ வேண்டும்...!!
---------------------!
இரவு நேரத்து பவுர்ணமி போல்!
இதய தேசத்தில் நுழைந்தவளே...!
ஒற்றை அன்றில் பறவை என்னை!
உறவு கொடுத்து முழுமைபடுத்தியவளே...!
வேஷங்கள் நிறைந்த இவ்வுலகில் என‌க்கு!
வெளிச்ச புள்ளியாய் வ‌ந்த‌வ‌ளே.!
குழந்தையாய் மாறும் கடைசி காலங்களிலும்!
கூடி நீ என்னோடு தவள வேண்டும்!
உன் வாய் ஒழுகும் சிறு உண‌வெடுத்து!
உன்னோடு உண்டு நான் மகிழவேண்டும்...!
இருப்பதெல்லாம் ஒன்றும் வேண்டாம்!
இல்லையென்ற உன் அன்பு வேண்டும்.!
என் வாழ்க்கை முடியும் வரை!
என்னில் பாதியாய் இல்லை!
எனக்குள் முழுமையாகவே நீ வேண்டும்...!!
02.!
குறையாத‌ நேசம்....!
----------------------!
கையளவு உணவைகூட‌!
கைகள் ஒன்றுகூடி!
களிப்போடு உண்டு முடித்து!
பசியை!
அன்பால் நிரப்பிக் கொள்ளும்!
அற்புதம் நிறைந்ததுதான் நட்பு...!
சில்லரைகள் பெருகிபோனதால்!
சேர்த்து வைத்த‌ நேசங்கள்!
சிதறுகின்ற போதும்!
கல்லரை சேரும்வரை கூட‌!
கைகோர்த்து வரும்!
கள்ளமில்லா நேசம்தான் நட்பு.... !
இன்பத்தை இரட்டிப்பாக்குவதும்!
இதயத்தை தித்திப்பாக்குவதும்!
துன்பத்தை துடைத்து போடுவதும்!
துயரங்களை சருகாக்குவதும்தான்!
தூய்மை கொண்ட நட்பு...!
தேவைகள் நிறைந்த‌!
வியாபார உலகத்தில் புதியதாய் பல‌!
பொய்கள் சொன்னாலும் - நட்பெனும்போது!
உண்மையை மட்டுமே!
உரக்கச் சொல்வது நட்பு...!
காலங்களின் சூழ்ச்சியில்!
கண்பார்க்க முடியாவிட்டாலும்!
உறவுகளின் நேச‌ சுழ‌ற்ச்சியில்!
உற‌வாட‌ முடியாம‌ல் போனாலும்!
இதய க‌ருவ‌ரையில்‍ எப்போதுமே!
இருக்கும் குழ‌ந்தைதான் ந‌ட்பு...!
நேற்று இன்று நாளை என‌!
நெடுந்தூரம் சென்றாலும்!
காற்று வாங்கி களைத்திருக்கும்!
கருமைமிகு வானம் க‌ளைந்தாலும்!
சேர்த்து வைத்த‌ உற‌வுக‌ள்!
சித‌றியே போனாலும் நமக்கு!
குறையென்று தெரிந்தால்!
கூடவே வரும் கோடி ந‌ட்புக‌ள்தான்!
என்றுமே நமக்கு குறையாத நேசம்

பூனையின் நிழல்

கருணாகரன்
நான் நினைக்கவில்லை!
ஒரு போதும்!
ஒரு பூனை இத்தனை கவர்ச்சியான தென்றும்!
இவ்வளவு பயங்கரமானதென்றும்!
என் படுக்கையில்!
அதன் உறக்கம்!
பன்னெடுங்கால அமைதியின்!
ஊற்றைப் பிரவாகித்தபடி இருந்தது.!
திகிலூட்டும் படியாக!
பூனையின் உறக்கத்தைக்!
காவல் காத்தவாறு!
ஒரு போர்ப்படையாக!
அதன் நகங்கள்!
வேட்டையின் ருசியையும்!
வெற்றியின் நம்பிக்கையும்!
உறுதிப்படுத்தியபடி!
பூனையின் குரலுக்கும்!
அதன் கண்களுக்கும்!
அதன் நடைக்கும்!
அதன் உறக்கத்துக்கும்!
ஏதேனும் தொட்ர்பிருக்கிறதா?!
கவர்ச்சியாயும்!
மிகப்பயங்கரமாயும்!
பூனை சுழன்று கொண்டிருக்கும்!
நிழலில்!
பூனையின் குரல்!
வன்மத்துக்கும் சினேகத்துமாக!
ஒலிக்கிறது!
அதன்!
உடுருவும் கண்களில்!
இன்னும் தீராதிருக்கிறது!
பசி!
!
-கருணாகரன்

கனிமொழி கவிதை

கனிமொழி
அப்பா சொன்னாரென !
பள்ளிக்குச் சென்றேன் !
தலைசீவினேன், சில !
நண்பர்களைத் தவிர்த்தேன், !
சட்டைபோட்டுக்கொண்டேன், !
பல்துலக்கினேன், வழிபட்டேன், !
கல்யாணம் கட்டிக்கொண்டேன், !
காத்திருக்கிறேன் !
என்முறை வருமென்று. !
-கனிமொழி !
நன்றி: கருவறை வாசனை

வலி நிறைத்துப்போன வித்யா

அக்மல் ஜஹான்
வித்யா..!
நாங்கள் பார்த்து கொண்டிருந்தோம்..!!
ஆத்மார்த்தமாய்!
வலித்து செல்லும்!
ஒருபெரிய நெருடலின் பின்னான!
வலி..!
எப்போதும் இடித்து கொண்டிருக்கிறது..!
நீ அழுதிருக்கக் கூடும்..!
அது வலிகளின் கடைசி வலியாக!
இருந்திருக்கக் கூடும்..!
மனிதனை தின்னும்!
தியரியில்!
நீ சோதனைப் பொருளானாய்..!
பாதங்கள் இல்லை..!
பாதைகள் இல்லை..!
பாதுகாப்பும் இல்லை..!
யுத்தம் தின்று!
துப்பிய வாழ்கையின்!
எல்லா புலம்பலும் தாண்டி!
உன் சித்திரம் சிதைந்து விட்டது...!
பதினெட்டு வருடங்கள்!
பத்திரப்படுத்திய!
வாழ்வின் மெல்லிய பொழுதுகள்..!
உலகத்துக்கு சொல்லாத!
உனது கனவுகள்...!
வகுப்பறைகளுக்கு மட்டுமே!
சொந்தமான வரலாறுகள்...!
புத்தகத்துக்கும் புது செருப்புக்குமான!
உன் வாழ்வுப்போராட்டங்கள்..!
எங்கிருந்து தொடங்கியது!
உனது அழிவின்!
அகரம்..?!
கடைசி நிமிடங்களில்!
வாழ்வின் மீதான அதீத விருப்புக்களை!
எப்படி துடைத்தழித்தாய்!
கண்மணீ...?!
ஆத்மார்த்தமாய்!
வலித்து செல்லும்!
ஒருபெரிய நெருடலின் பின்னான!
வலி..!
எப்போதும் இடித்து கொண்டிருக்கிறது..!!!
கிருசாந்தி முதல்!
உன் கடைசி எழுத்து வரை!
நாங்கள் பார்த்து கொண்டிருக்கிறோம்!
சலனங்களேதுமற்று....!!!

(இலங்கையில் அண்மையில் (2015) கொடூரமாய் படுகொலை செய்யப்பட்ட பள்ளி மாணவி வித்யாவுக்காக....)!

காத்திருப்பு

அபூர்பக்கர்
ஒரு கமராக் காரனைப் போல்!
உன்னை பதிவு செய்து வைத்துள்ளேன்..!
என் சேமிப்பு பெட்டகம் முழுவதும்!
நீதானிருக்கிறாய்........!
ஒரு வாடகைக் கமராக்காரனைப் போல்!
ஒற்றைக் கண்ணால்!
உன் அழகை ரசிப்பதற்காய்!
வழி நெடுகிலும் விழி வைத்து காத்திருக்கிறேன்!
நீ தாமதிக்கும் அந்த பொழுதுகளில்!
என் விழிகள் விம்முகின்றன..!
உனக்காய் காத்திருந்த வழிகள் இருளாகிப் போகின்றன........!
என் இதய அறைகளுக்குள்!
குடியேறிய உன்னை!
தங்கத் தட்டில் தாலாட்டி மகிழ!
ஒரு நகைக் கடையை தேடித் திரிகிறேன்..!
அந்த தங்கக் கடை தூரத்தில் வாடகைக்காய் காத்திருக்கிறது..!
அந்த இட வெளிக்குள் என் மனக் கோட்டையை தகர்ப்பாயா..!
அல்லது என்னை மறந்து!
இன்னுமொருவரின் இல்லறத்தை!
உன் தங்க மனதால் அலங்கரிப்பாயா.....?!
என் பெட்டிகள் முழுவதும்!
பட்டுச் சேலைகளால் நிரம்பியுள்ளன!
பூவாய் இருக்கும் உன்னை!
போர்த்திக் கொள்ள வண்ண வண்ண சேலைகள் காத்திருக்கின்றன!
சோலை வனமாய் மணம் பரப்பும் உன்னை!
ரசிப்பதற்காய் நான் வண்டாய் காத்திருப்பேன்.!
இப்படியெல்லாம் காத்திருக்கும் என்னை!
நீ பாலை வனமாய் மாறி!
சில நேரம் சுட்டெரிப்பாயோ!
என மனம் பதை பதைப்பதுமுண்டு......!
உன்னை என் மனதுக்குள் பதிவு செய்து!
ஒரு வாடகை கமராக் காரனைப் போல் காத்திருக்கிறேன்..!
நீ தாமதிக்கும் அந்த பொழுதுகளில்!
என் விழிகள் விம்முகின்றன!
தற்காலிகமாய் வாடகைக் கமராக்காரனாய் மாறியுள்ள என்னை!
நிரந்தர வாடகை கமராக்காரனாய் !
வீதியெல்லாம் அலைய வைப்பாயோ.....?