சகியே..........!
ஏதோ ஒரு நினைவோடுதான்!
கவி எழுத துவங்குகிறேன்!
என்னையுமறியாமல்!
உன் பெயரை மட்டும்!
எழுதி முடித்து!
முற்றுப்புள்ளி !
வைத்துவிடுகிறேன்!
என் கவிதைக்கு.!
!
2.!
சகியே........!
உனைத்தவிர !
எல்லோருக்குமே!
புரிந்துபோனது!
எனது கவிதையும்!
காதலும்...!
3.!
சகியே........!
நீ !
இந்த ஒற்றை எழுத்து!
என்னவெல்லாம் !
செய்துவிட்டு போய்விட்டது!
என் இதயப்பரப்பின்!
எல்லா திசுக்களையும்..!
4.!
சகியே...........!
உன் நினைவுகளுடன்!
என் இரவுகள் விடிவதை!
நீ அறிவாயா......?

அகதிச்செடி.. செடி எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்!
01.!
அகதிச்செடி!
-------------------!
புறக்கடையில் அந்த மாஞ்செடியை!
இரண்டு நாளாய்தான் பார்க்கிறேன்!
சிறு கொழுந்துகள் துளிர்த்து!
அருகில் நின்ற வேம்பின் நிழலில்!
பணிந்து நின்றிருந்தது!
யாருக்கும் தெரியாமல்!
பூமியில் கொஞ்சம் நீருறிஞ்சியும்!
வெயிலுக்கு தன்னைத் !
தொட அனுமதித்தும்!
அச்செடி தன் துளிர்ப்பை!
வெளிச்சத்தில் வைத்திருந்தது!
யான் அறிய விரும்புவதெல்லாம்!
எந்த வனத்திலிருக்குமோ!
இச்செடிக்கான தாய் மரம்.!
02.!
செடி எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்!
---------------------------------------!
குழந்தையைச் செவிலியிடம் !
ஓப்படைப்பதைப் போல் !
பெயர்த்து வந்த புன்னைக் கன்றை !
பின் தோட்டத்தில் வைத்தேன்!
தொப்புள் கொடி மண்ணோடு !
கைக்கு வந்த புதுச்செடியை!
தன் கருவென சுமந்து கொண்டது தோட்டம்!
வேர் கொண்ட நிலத்தின் !
ருசியும் நாற்றமும் கொண்டு!
ஒரு தேவகன்னியின் செவ்விதழ்போல் அரும்பியது !
அதன் முதல் இலை!
மலர் கொண்ட காலத்தில்!
தாவரங்களின் தேவதையென!
தளும்பி நின்றது அதன் இளமை!
பெருங்காமத்தால் முறியும்!
தனித்திருப்பவளின் உடலைப்போல்!
காற்றுக்கு அதன் சிறு கிளை !
முறிந்த காலத்தில்!
அதன் விதை ஒன்று!
முட்டி முளைத்திருந்தது!
அதன் மடியில்!
இன்னொரு செவிலிக்கான!
குழந்தை அதுவென்று!
நினைத்துக் கொண்டேன்

1. நீ இரத்தம் சிந்திய தெருக்கள்!
நமது சந்திப்புக்கள் ஒவ்வொன்றும்!
ஆயுளை விட பெரியன!
இடங்களும் சொற்களும்!
காயாமல்!
தேனீர் கோப்பைகளை!
நிரப்பியிருக்கின்றன.!
உன்னிடம் தான்!
நான் நிறைய சொற்களை!
கவிதைகளாயும்!
பாடல்களாயும்!
வாங்கியிருக்கிறேன்.!
ஒவ்வொரு சொற்களிலும்!
உனது ஒளிபடர்ந்த முகமும்!
கருனை கலந்த குரலும்!
அடர்ந்திருந்தன.!
குறிப்பாக மாலை நேரங்களில்!
உனது முகத்தை!
மஞ்சள் வெயிலில் பரப்பி!
வீட்டுக்கு வருவாய்!
எனது வெள்ளை சீருடைகளில்!
எனது புத்தகங்களில்!
உன்னை மறைத்து வைப்பேன்!
உனக்கு ஆறுதலலித்த!
எனது வீடும் எனது முகமும்!
பாதுகாப்பளித்த விழிகளும்!
பெருமையில் அழுகின்றன.!
உன்னிடம் தான்!
கருனையின் புன்னகையை!
பார்த்திருக்கிறேன்!
உன்னால் தான்!
ஒரு தயைப்போல அணுகமுடியும்.!
யாரும் குறித்து வைக்காத!
நமது சந்திப்புக்களை!
இடங்களை சொற்களை!
தூரத்தில் விட்டு!
உனது வேளைகளுக்காக!
துடிக்கிறேன்.!
எல்லாம் தெருக்களில் மறைந்தன.!
நீ பகிர்ந்த தாய்மையை!
உனது இலட்சியத்தை!
துணிவை சாதனையை!
தோள்களின் பலத்தை!
இழந்து விடுவேனோ!
அச்சமடைந்திருக்க!
இருளின் கல்லறைக்குள்ளும்!
வெளியிலும்!
நடமாடுவதைப்போல!
உனது முகம் தெரிகிறது.!
கடைசிவரைக்கும்!
நாம் திரிந்த!
குறுக்குத் தெருக்களில்!
உனது சைக்கிள் எங்கேனும்!
நிறுத்தப்பட்டிருக்கிறதா என்று!
தேடியபடி இருப்பேன்.!
நீ விரும்பிய பிரதான தெருக்களில்!
திரியும் அங்கலாய்ப்பு!
நமது நகரின் வாசலுக்கு!
மடிந்து கொண்டு வருகிறது!
அந்த தெருக்களுக்காக!
மரங்களுக்காக!
நீ இரத்தம் சிந்தினாய்!
நான் வியர்வையேனும் சிந்துவேன்.!
என்றேனும் ஒருநாள்!
நமதுநகரின் பிரதானதெருவில்!
உனது சைக்கிள் நிறுத்தப்பட்டிருக்கம்.!
!
2.பதுங்குகுழியில் பிறந்தகுழந்தை!
01!
ஒருவேளை எனது குழந்தை!
அமெரிக்காவில்!
ஒரு மாளிகையில்!
பிறந்திருந்தால்!
எதை உணர்ந்திருக்கும.!
குழந்தைகளுக்கான!
சிறிய சவப்பெட்டிகள்!
நிரம்பிக் காணப்படும்!
எதுவுமற்ற!
நமது நகரத்தில் அல்லவா!
பிறந்திருக்கிறது!
!
02!
குழந்தைகளின் புன்னகைகளை!
நிலங்களின் அடியில்!
புதைத்து வைத்துவிட்டு!
நாம்!
நசுங்கிய எதிர்காலத்தோடு!
அமர்ந்திருக்கிறோம்!
பதுங்கு குழியினுள்!
அவர்களின் பள்ளிக்கூடங்கள்!
தொலைந்துவிட்டன.!
இசையின் நாதம்!
செத்துவிட!
குழந்தைகளின் பாடல்கள்!
சாம்பலாகிப் பறக்கின்றன!
மலர்கள்!
தறிக்கப்பட்ட தேசத்தில்!
இராணுவச் சப்பாத்துகளின்கீழ்!
வாழ்வைத் தொலைத்துவிட்டு!
இனத்தின் ஆதிப்புன்னகையை!
அறியாது வளர்கிறார்கள.!
நமது வாடிய முலைகளுடன்!
மெலிந்த குழந்தைகளை பெற்று!
புன்னகைப்பட்ட!
நாடு செய்கிறோம்.!
இந்தப் பதுங்கு குழியில்!
கிடக்கும்!
எனது குழந்தையின் தாலாட்டில்!
நான் எதை வனைந்து பாடுவது?!
!
03!
தாய்மார்களின் வற்றிய!
மடிகளின் ஆழத்தில்!
குழந்தைகளின் கால்கள்!
உடைந்துகிடக்க!
பாதணிகள்!
உக்கிக்கிடந்தன.!
அவர்களின் உதடுகள்!
உலர்ந்து கிடக்கின்றன!
நாவுகள் வரண்டு!
நீள மறுக்கின்றன!
நாங்களும்!
திறனியற்ற நாவால்!
இந்தக் குழந்தைகள்!
கருவூட்டப்பட்டிருக்கையில்!
எதைப் பேசினோம்?!
!
04!
குழந்தைகளின் விழிகளில்!
மரணம் நிரந்தரமாக!
குடிவாழ்கிறது!
அவர்களுடன் ஓட்டிப்பிறந்த!
கருணை வார்த்தைகளும்!
விடுதலைப் பாதங்களும்!
அவர்கள் அறியாமல்!
பறிக்கப்பட்டுள்ளன!
எதையும் அறியது கிடக்கும்!
எனது குழந்தை!
சதாமின் ஆட்சிக் காலத்தில்!
ஈராக்கில் பிறந்திருக்கலாம்!
!
05!
நான் கடும் யுத்தப்பேரழிவில்!
பிறந்ததாய்!
அம்மா சொன்னாள்!
எனது குழந்தையை!
நான் இந்த பதுங்குகுழியில்!
பிரசவித்திருக்கிறேன்!
அது நாளை என்னிடம்!
ஜனாதிபதியையும்!
இராணுவத் தளபதிகளையும்!
விசாரிக்கக்கூடும்!
நான் நிறையவற்றை!
சேமித்துவைக்க வேண்டும்.!
கண்ணாடிகளை உடைத்து!
தண்ணீரைக் கிறுக்கி!
எங்களை நாங்கள்!
காணாமல்!
இருட்டில் வாழ்ந்தோம் என்றும்!
அது பிறக்கையில்!
எரிந்த தொட்டிலின்!
தாழத்தில்!
தாலாட்டுப் பாடல்கள்!
கருத்திருந்தது என்றும்!
நான் கூறவேண்டும்.!
!
06!
நான் மலட்டுத் தன்மை அடைவதற்கு!
வேண்டியதற்காக!
அப்பொழுது வெட்கப்பட வேண்டியிருக்கும்!
ஏதாவது பேசுங்கள்!
ஏதாவது செய்யுங்கள்!
என்ற எனது உரையால்கள்!
தலைகுனிந்து கிடக்கும்!
!
07!
பதுங்குகுழிக்குள்!
எனது குழந்தையின் அழுகை!
உறைந்துவிடுகிறது!
!
08!
ஏன் இது!
ஒரு ஈழக்குழந்தையாக!
இங்குவந்து பிறந்திருக்கிறது?!
அதுவும் இந்தப் பதுங்குகுழியில்!
கண்ணை விழித்திருக்கிறது?!
எனது குழந்தையின் அழுகை!
நாளை இந்நாட்டின்!
தேசிய கீதமாய் மாறலாம்!
-தீபச்செல்வன்

வீரத்தின் சாடசியாய்!
வாழும் உயிருள்ள நடுகற்கள்!
வாதத்தை மட்டும் ஏற்று!
நீதிவழங்கும் நாட்டில்!
குற்றவாளிகள் !
க்டல் வற்றிய பூவிகோள் கண்கள்!
எலும்புகூட்டை போற்றிய தோல்கள்!
எதற்கு உண்கிறோம்!
ஏன் வாழ்கிறோம்!
என உணர்வற்ற உடல்கள்!
உலகெமெங்கும் தமிழ்தீயை மூட்டும்!
உருவங்கள் !
புதைத்த உறவு மீள வரும்!
எரித்த சாம்பலில் எழுந்து வருமென!
மீள குடியமர்த்தபடா!
விடுதலைக்கு உயிர் அளித்த உத்தமிகள் !
மேற்கு நோக்கிய பார்வை!
எதிர்நோக்கி நீளும் கைகள்!
காண மறுத்து!
குனிந்த எங்கள் தலைகள்!
தன்மக்களை காக்கவே !
மையத்துக்கு கடிதம் வரைந்து!
கொண்டிருக்கும் !
கடலில் கரைத்த சாம்பல்கள்!
முள்வேலி விடும் மூச்சு காற்றுகள்!
இக்கரை தொடும் நாளில்!
அக்கறை உள்ள ஒராயிரம் பிணங்கள்!
வீறு கொண்டு எழும்!
நம்பிக்கை தான் விடுதலை தரும்

என் குழந்தைகளுக்குள் வக்கிரங்களை !
விதைத்த போரே தொலைந்துபோ !
மாமனிதர்களைக் காவுகொண்ட போரே !
மறைந்துபோ !
சோலைகளுக்குள் உல்லாசமாய் !
பாடி மகிழ்வித்த குயிலையும் சோலையையும் !
அழித்துவிட்ட போரே ஓடிப்போ !
இன்பமாய் வாழ்ந்த என் மக்களின் முகங்களை !
கண்ணீரால் கழுவிய போரே காணாமற்போ !
வீட்டுக்கு வீடு வாசற்படிதான் வேண்டும் !
எங்களின் ஒவ்வொரு வீட்டிலும் !
சோகத்தைப் பொறித்துவிட்ட போரே !
அழிந்துபோ !
இன்று எங்களின் சுடுகாடுகளிலும் !
புல் முளைத்திருக்கிறது !
வீடுகளையே சுடுகாடாக்கிய போரே !
மரணித்துவிடு

மூட்டைச்சுமந்த முதுகுவலியில் !
வியர்வையொடு தந்தை............ !
சமையல்கட்ழல் !
சாம்பல்புகையில் !
வியர்வையோடு தாய்........ !
புதுப்படக்கூட்டத்தின் !
புழுக்கம் தாங்காமல் !
வியர்வையோடு மகன்.......... !
ஆம் !
வியர்வைக்கும் நிறமுண்டு

புதிதாக நான் எதை பற்றி!
எழுதப் போகிறேன்!
எல்லாமே பழகிப் போய்விட்டது!
என் கனவுகளையோ!
மகிழ்வுகளையோ!
ரணங்களையோ...!
கண் நிறைத்த இடங்களையோ!
கவர்ந்த பெண்களையோ!
ரசித்த கவிதை ஒன்றை பற்றி சிலாகித்தோ!
வேறு என்ன இருக்க போகிறது!
என் கவிதைகளில்....!
என் தவறுகளை மறைத்து!
எழுதும் இவற்றில் என்ன உண்மை!
இருக்கப் போகிறது!
நெருப்பால் சுட்டால் எரிவது போல‌!
என் நிதர்சனமும் தினமும் !
சுட்டு பொசுக்குகிறது என்னை...!
என் கேவலங்கள், காம வக்கிரங்கள்!
சுயனலம், பொறாமை மறைத்து!
காதலையும்,மலர்களையும்!
தென்றலயும் மட்டுமே!
எழுதுவதால் நான் என்னில் !
யோக்கியமாகி விட முடியாது..!
இங்குள்ள அனைவரையும் விட‌!
நான் கேவலமானவனே

முறைக்கிறதா என்னைப் பார்த்து!
சிரிக்கிறதா என்னைப்பார்த்து!
ஒன்றுமே புரியவில்லை!
அதன் மாறுமுகத்தைத் துழாவிப் பார்த்தும்!
பிடிபடவில்லை ஒன்றுமே.!
நான் பார்க்கும் எல்லாமே!
விரோதமாய்ப் பார்க்கின்றன!
என்னை மட்டுமே.!
என் கண்ணில் எப்போதும்!
ஒட்டியிருப்பது பயந்தானோ?!
பார்ப்பது எல்லாமே பயங்கரந்தானோ?!
என்னுள் துடிப்பு ஏறிக்!
குலைகிறது தாறுமாறாய்.!
என்னுயிரைக் கொய்துவிடும்!
கனவுகள் நெருக்குகின்றன.!
கறுப்பாய்க் குந்தியருக்கும் அண்டங்காகமும்!
அருட்டிப்பார்க்கிறது என்னை.!
ஊசியாய்த் துளைக்கும் பார்வையும்!
உடல் வறட்டக் கத்தும் சத்தமும்!
மூச்சழிக்க வைக்கும் என்னை.!
கொப்பில் குதிக்கும் தாட்டானும்!
தேடித் திரிவது என்னைத்தான்.!
ஊத்தை இளிப்புடன்!
ஊடுருவிப் பார்க்குமது என்னை.!
பார்வைகளிலெல்லாம்!
உயிர் கொழுவித் தவிக்கும்.!
நான் போகுமிடமெல்லாம்!
நாயாய்த் தேடிப் பயந் தழைக்க வருமெல்லாம்.!
என்னைவிட எல்லோரும் நண்பர்களே.!
காகமும் தாட்டானும் கூடத்தான்.!
அடிக்கடி செத்துப்போகும் உணர்வுகளுடன்!
நான் மட்டும் தனியே

உள்ளத்தைக் கேள் - அது!
உள்ளதைச் சொல்லும்!
எண்ணத்தின் சாரங்கள்!
ஏக்கத்தின் பிறப்புக்கள்!
ஏழ்மையின் இலக்கணம்!
எதிர்பார்ப்பின் எடுத்துக்காட்டு!
மனதினில் கருவாகி!
மிதந்தது உருவாகி!
அருகினில் நெருங்கிடவே!
அறிந்ததோ கானல் நீர்!
ஆமாம் ... தயங்காதே ...!
உள்ளத்தைக் கேள் .... அது!
உள்ளதைச் சொல்லும்!
வண்ணமுடைத்த கனவுகள்!
வானுலாவும் நினைவுகள்!
காண்பதற்கும் நினைப்பதற்கும்!
கடைசிவரை போராட்டம்!
முரசறையும் முழக்கங்கள்!
மூச்சுவிடா முயற்சிகள்!
வெற்று வேட்டு வாடிக்கை!
வாழ்வெல்லாம் வேடிக்கை!
கொள்கைகள் காகிதத்தில்!
கொண்டாட்டம் அவர் வியர்வைதனில்!
அனவரின் உடல்களிலும்!
ஓடுவது செந்நீரே!
யார் யாரோ வந்தார்கள்!
ஏதேதோ சொன்னார்கள்!
காற்றடித்த திசைவழியே!
காணாமல் போனதம்மா!
முடியாமல் பிதற்றுகிறேன்!
முடிவென்ன கதறுகிறேன்!
மூடியிருப்பது விழிகள் மட்டுமல்ல!
மூடர்களின் இதயங்களும் தான்!
உள்ளத்தைக் கேள் - அது!
உள்ளதைச் சொல்லும்

மௌனத்தையும் குற்றம்!
சாட்டியே பழக்கப்பட்டதடா!
நான் கண்ட!
பந்தம்...!
எமது செவிகேட்கவே!
மட்டம்தட்டுதடா!
சில சொந்தம் !!
இவர்களின்!
கார்த்திகைமாத விரதம் போலே!
மௌனம் காத்தவனை!
தூண்டிவிட்டு என்னதொரு!
வேடிக்கை சல்லாபம்!
அர்ப்பமான இன்பமயம்...!
மௌனமென்மை!
குலைந்தால்!
அர்ப்பமயம் பந்தத்திற்கு!
காதுக்கினிய!
இனிமைகளாகுமா?!
நம்பிய போதெல்லாம்!
ஏமாளி,!
கோமாளியானேன்...!
வெம்பிய நாழிகையாவும்!
தன்னந்தனிமையில்!
கண்ணீரானேன்...!
சிலர் வேசங்களின்!
ஒத்திகை கண்டுக்கழிக்க!
விசமத் தனமாய்!
பெத்தவக்கூட்டுக்குள்ளே நஞ்சை!
கக்கியது சொந்தம்...!
விளைவு ! பெத்தவள்!
ஓலமாய் கடுங்கூறும்!
வார்த்தை வழியே என்!
செவியுணர சொன்னாள்!
நீயெல்லாம் கவித!
எழுதறனு தமிழு!
தமிழுனு தெருத்!
தெருவா சோத்துக்கு!
பிச்சயெடுக்க போற...!
தாயே !!
நீயும் படைப்பவள்!
நானும் படைப்பவன்!
ஈரெய்ந்து மாசம்!
தாமதமாயிற்று!
என்னை படைக்க...!
அம்மா !!
பூலோக பிம்பத்தில்!
நான் ஒளிர!
நீ காரணம்...!
பிரசவ வலியில்!
உமக்கு அனுபவமுண்டு!
கலைஞனின் கைவலி!
உணர்ந்ததுண்டா !!
உன் கருவறையில் ததும்பி!
இருளில் குடியிருந்த!
உன் மகன்!
உணர்கிறேன் !!
படைப்பாளியாய்...!
நானும் முதல்வனாய்!
உன் புதல்வனும்!
மிளிர்வேன்!
தேம்பாதே அம்மா