ஆசை மழை! - வல்வை சுஜேன்

ஆசை மழை ஊர்கோலம் அழைக்க!
அனுதினமும் நனைந்தேன் !
அந்த மழையில்!
சாரல் அணைத்து வர்ணங்களை !
பூசிக்கொண்டது என் மேல்!
மின்னும் வைரங்களை நீரோடையில் கண்டு!
அந்த வைரங்களையும் அள்ளிக் கொண்டேன்!
அக்கணமே, என்னை நானே இழந்தேன்!
தடாகத்தில் நின்ற தாமரையாழும் !
கொடியிடை வளைந்து சிரித்து !
வானுயர்ந்த தன் காதலனோடு !
யாடையில் மெளன மொழி பேசி!
என்னை பார்த்து கேலி செய்தாள்!
வளைகொண்ட நீர்ரலைகளோ!
மின்னிய வைரங்களை !
அள்ளி எடுத்து!
ஒளி குன்றா கீற்றோடு!
அந்த ஆதவனிடமே !
திருப்பிக் கொடுத்துவிட்டது!
வழி மாறிப்போன மனசு உரு மாறி !
உண்மை உணர்ந்து வெக்கித்து குனிய!
வானவீதியில் போன மேகங்களும்!
மெளனம் கலைத்து இடியோடு !
இணை மின்னல் எழுப்பி!
கொடும் மழை வீசி கடும் கோபம் காட்டின!
பூவுலகை காணவந்து புழுதியிலே வீழ்ந்ததினால்!
குடைக்குள் புகுந்திட எண்ணம் இல்லை!
மழையில் மூழ்கி மாசுதனை கழுவுகிறேன்