மனசுக்குள் வண்டு - வல்வை சுஜேன்

ஆசை எனும் அனலுக்குள்!
ஆதி மனிதன் வீழ்ந்தான், என்று!
பாதி வழியில் ஒருவன் !
பகுத்தறி வாளனாய்!
பகல் விளக்கை தந்தான்!
இரவின் விளக்கெடுத்து!
இவனடி நான் தொடர்ந்தேன்!
இவனுக்குள் வாழும் !
அந்த மீதி மனிதன் !
மாம் பூவுக்குள்ளும்!
மண், உயிராய் நுழைந்து !
தேகம் காட்டாமல்!
தேன்கனி உண்டு!
தெவிட்டிக் கிடக்கிறான்!
வெய்யிலே இவனை நீ!
சுட்டுப் போட்டாலும்!
விருந்துண்ணும் விழிகளினால்!
மின்மினிக் கருவறைகள் கட்டி!
ஆசை எனும் அருவியிலே!
அந்தியிலே தினம் நனைந்து!
மனசுக்குள் வண்டோடு!
மாந்தரை ஏய்க்கிறான்இவன்.!