தான் (Ego).. மாற்றான் தோட்டத்து காந்த மல்லிகை!
01.!
தான் !
-----------!
உன்னை மாற்றிகொள் எனும் சொல்!
உனது தான் விழிக்க செய்துவிட்டது!
நம்மிடையே அமைதி பள்ளத்தாக்கு!
உன் மனதில் வெறுப்பு மண்டியது!
விரோத கொடி ஆக்டபஸ் கையாய் பரவுகிறது!
உனக்கும் எனக்கும் உள்ள பகைவர்கள்!
சந்தர்ப்பத்தை சாதகமாக்க வளையவருகிறார்கள்!
வெறுப்பு அவர்களை விரட்ட மறுக்கிறது!
தூபங்கள் நம்மை அந்நியபடுத்துகின்றன!
எனக்கெதிராய் கனைகளை ஏவுகிறாய்!
எனது தற்காப்பு கேடயத்தை தாக்கும் ஆயுதம் என்கிறாய்!
சூரியனின் அண்மையினால் நிலவே!
புளுட்டோவின் கோள் அந்தஸ்தை நீக்கிறாய்!
இன்றைய வெற்றி உனதாக இருக்கலாம்!
நாளைய வெற்றி நான் அடையலாம்!
பேசினால் பிரச்சனை தீர்ந்துவிடும்!
யார்வந்து முதலில் பேசுவதென்பது!
அலை நின்றபின் நீந்த கரையில் காத்திருக்கிறது!
நமது நட்பு உதிர்ந்த மலர்களா!
உடைந்த கிளைகளா காலத்தின் கையில்!
02.!
மாற்றான் தோட்டத்து காந்த மல்லிகை!
---------------------------------------------------------!
தொடர்வண்டியில் எதிர் இருக்கை!
பெண்ணின்அப்பழுக்கற்ற பழுப்பு நிற கண்கள்!
மது உண்ட மந்தி போல் மயங்கிபோக வைக்க!
ஏற்றி சீவிய முன்தலையில் நீளம் குறைந்த மயிர்கள் நின்று ஆடிகொண்டிருந்தன!
பின்தலையில் இருக்கை கட்டிய சின்ன குதிரை வால் கொஞ்சம் உயரமாயிருக்க!
சிவந்த நெற்றியில் வைத்த குங்குமம் நீண்ட பயணத்தில் கலைந்து இருந்தாலும்!
புருவங்களில் இடையே சிவப்பு ஒட்டுபொட்டு உதித்து கொண்டேயிருந்தது!
முகத்திறகேற்ற அளவான மூக்கில் சின்ன வெள்ளை மூக்குத்தி!
அடுக்கு முக்கோண கம்மல் அதற்கு மேல் பாந்தமாய்சின்ன சிகப்பு கம்மல்!
நீல வண்ண புட்டா வைத்த சேலை அவளை சுற்றி வளர்ந்திருந்தது!
சட்டை எப்போ இருந்த பெருங்காய பாத்திரம் போல்!
அவளுடைய ஒரு பையன் ஒரு பொன்னும் செய்த குறும்புகளை!
பொய் கோபம் காட்டி அடக்கிய போது ஒர் அழகு மின்னல் ஓடியது!
குளிர் பானத்தில் குளித்த போதும் மேல் உதடைவிட கீழ் உதடு இளம் ரோஜா வண்ணத்தில்பளபளப்பாய் காய்ந்து மின்னின!
நடுவில் அவள் வைத்த ஒரு விரல் இருபக்கமும் இதழ்கள் சமம் என பறைசாற்றியது!
அவள் வயிற்றில் ஆடிய தாலியில் இருந்த கருமணிகள்!
தமிழமகள் இல்லை என்று சொன்னாலும் அவள் பேச்சு செந்தமிழாள் என்றுரைத்து!
புறவழிச்சாலையில் செல்லும் மகிழ்உந்து போல் மெல்லிதாக சிரிப்பு!
ஏறி அமர்ந்ததிலிருந்து அவளையே நோக்கிய உணர்வில் கண்களை திருப்ப எத்தனித்து தோற்று போனேன்!
என்பார்வைகள் அவளிடம் செல்லாத காசாய் திரும்பவந்தன!
அவள் முந்தி பிறந்திருக்கலாம் நானாவது பிந்தி பிறந்திருக்கலாம்!
திருமணங்களுக்கு முன் சந்திக்க வைத்திருக்கலாம்!
இப்படி காலம் கடந்தபின் வந்த தேவதை நான் வாழும் ஊரில் இறங்க!
என்றாவது அவளை ச்ந்திக்கும் சந்தோஷம் மனதில் என்னுடன் இறங்கி வந்தது
வி. பிச்சுமணி
01.!
தான் !
-----------!
உன்னை மாற்றிகொள் எனும் சொல்!
உனது தான் விழிக்க செய்துவிட்டது!
நம்மிடையே அமைதி பள்ளத்தாக்கு!
உன் மனதில் வெறுப்பு மண்டியது!
விரோத கொடி ஆக்டபஸ் கையாய் பரவுகிறது!
உனக்கும் எனக்கும் உள்ள பகைவர்கள்!
சந்தர்ப்பத்தை சாதகமாக்க வளையவருகிறார்கள்!
வெறுப்பு அவர்களை விரட்ட மறுக்கிறது!
தூபங்கள் நம்மை அந்நியபடுத்துகின்றன!
எனக்கெதிராய் கனைகளை ஏவுகிறாய்!
எனது தற்காப்பு கேடயத்தை தாக்கும் ஆயுதம் என்கிறாய்!
சூரியனின் அண்மையினால் நிலவே!
புளுட்டோவின் கோள் அந்தஸ்தை நீக்கிறாய்!
இன்றைய வெற்றி உனதாக இருக்கலாம்!
நாளைய வெற்றி நான் அடையலாம்!
பேசினால் பிரச்சனை தீர்ந்துவிடும்!
யார்வந்து முதலில் பேசுவதென்பது!
அலை நின்றபின் நீந்த கரையில் காத்திருக்கிறது!
நமது நட்பு உதிர்ந்த மலர்களா!
உடைந்த கிளைகளா காலத்தின் கையில்!
02.!
மாற்றான் தோட்டத்து காந்த மல்லிகை!
---------------------------------------------------------!
தொடர்வண்டியில் எதிர் இருக்கை!
பெண்ணின்அப்பழுக்கற்ற பழுப்பு நிற கண்கள்!
மது உண்ட மந்தி போல் மயங்கிபோக வைக்க!
ஏற்றி சீவிய முன்தலையில் நீளம் குறைந்த மயிர்கள் நின்று ஆடிகொண்டிருந்தன!
பின்தலையில் இருக்கை கட்டிய சின்ன குதிரை வால் கொஞ்சம் உயரமாயிருக்க!
சிவந்த நெற்றியில் வைத்த குங்குமம் நீண்ட பயணத்தில் கலைந்து இருந்தாலும்!
புருவங்களில் இடையே சிவப்பு ஒட்டுபொட்டு உதித்து கொண்டேயிருந்தது!
முகத்திறகேற்ற அளவான மூக்கில் சின்ன வெள்ளை மூக்குத்தி!
அடுக்கு முக்கோண கம்மல் அதற்கு மேல் பாந்தமாய்சின்ன சிகப்பு கம்மல்!
நீல வண்ண புட்டா வைத்த சேலை அவளை சுற்றி வளர்ந்திருந்தது!
சட்டை எப்போ இருந்த பெருங்காய பாத்திரம் போல்!
அவளுடைய ஒரு பையன் ஒரு பொன்னும் செய்த குறும்புகளை!
பொய் கோபம் காட்டி அடக்கிய போது ஒர் அழகு மின்னல் ஓடியது!
குளிர் பானத்தில் குளித்த போதும் மேல் உதடைவிட கீழ் உதடு இளம் ரோஜா வண்ணத்தில்பளபளப்பாய் காய்ந்து மின்னின!
நடுவில் அவள் வைத்த ஒரு விரல் இருபக்கமும் இதழ்கள் சமம் என பறைசாற்றியது!
அவள் வயிற்றில் ஆடிய தாலியில் இருந்த கருமணிகள்!
தமிழமகள் இல்லை என்று சொன்னாலும் அவள் பேச்சு செந்தமிழாள் என்றுரைத்து!
புறவழிச்சாலையில் செல்லும் மகிழ்உந்து போல் மெல்லிதாக சிரிப்பு!
ஏறி அமர்ந்ததிலிருந்து அவளையே நோக்கிய உணர்வில் கண்களை திருப்ப எத்தனித்து தோற்று போனேன்!
என்பார்வைகள் அவளிடம் செல்லாத காசாய் திரும்பவந்தன!
அவள் முந்தி பிறந்திருக்கலாம் நானாவது பிந்தி பிறந்திருக்கலாம்!
திருமணங்களுக்கு முன் சந்திக்க வைத்திருக்கலாம்!
இப்படி காலம் கடந்தபின் வந்த தேவதை நான் வாழும் ஊரில் இறங்க!
என்றாவது அவளை ச்ந்திக்கும் சந்தோஷம் மனதில் என்னுடன் இறங்கி வந்தது
வி. பிச்சுமணி
