என் நேசத்துக்குரிய எதிரிக்கு - எம்.ரிஷான் ஷெரீப்

ஒரு கோதுக்குள்!
என் மௌனத்தைக் கருக்கொண்டுள்ளேன்!
அதனை ஓட்டையிட்டு!
வார்த்தைகளை உறிஞ்சத் துடிக்கிறாய் !
மூங்கிலைத் துளையிட்டாய்!
புல்லாங்குழலாகினேன்!
வேரினைக் குழிதோண்டிப் புதைத்தாய்!
பெருவிருட்சமானேன்!
கையிலேந்திய மழைத்துளிகளை விசிறியடித்தாய்!
ஓடையாய் நதியாய்க் கடலாய்ப் பெருக்கெடுத்தேன்!
இவ்வாறாக!
எனக்கெதிரான உனதொவ்வொரு அசைவிற்கும்!
விஸ்வரூபம் எடுத்துத் தொலைக்கிறேன்!
அதிர்ச்சியில் அகலத்திறந்தவுன் வாயினை !
முதலில் மூடுவாயாக !!
இந்த வெற்றிகளை எனக்குச் சூடத் தந்தது!
என் நேசத்துக்குரிய எதிரியான !
நீயன்றி வேறெவர் ?!
ஆனாலும் எனை என்ன செய்யச் சொல்கிறாய் ?!
அமைதி தவழும் ஒரு மரணத்தைப்போல!
அழகிய மௌனத்துடன் நானிருக்கிறேன்!
பூச்சொறிவதாய்ச் சொல்லி!
எதையெதையோ வாரியிறைக்கிறாய்!
நான் தவம் கலைக்கவேண்டுமா என்ன ?!
-எம்.ரிஷான் ஷெரீப்,!
இலங்கை