குரங்கின் வழித்தோன்றி!
யுகங்கள் பல கடந்தும்!
இன்னும் ஏன் உங்களுக்குள்!
அதன் புத்திமட்டும்!
மனிதன்!
பலவேறு மனங்களை நன்றாக!
அறிந்து ஆசைகள் பலகாட்டி!
மோசம் செய்பவன் அல்ல!
வரண்டுபோன இதயத்தை!
கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் செப்பனிட்டு!
பசுமையை படரவைத்து!
வாழ்க்கையை மெதுவாய்!
வாழக்கற்றுத் தரும்!
உந்துசக்தியே அவன்.!
!
24.08.02

எறி!!
காயோ? பழமோ?!
ஏதோவொன்று விழுமேயென்றான்!
எறிந்தேன்!
மறுபடி எறிய!
கல்லாவது விழுந்ததே!..!
-சூர்யா கண்ணன்

ஒரு கல்லிடைக்குறிச்சிக்காரனின்!
கல் பொருது இறங்கும்!
ப‌ஃறுளி யாறு!
இந்த தாமிரபரணி ஆறு!!
இந்த தாமிரபரணித்தாயின் மணிவயிறே!
அந்த ஊர்க்காரர்களின்!
பளிங்கு கர்ப்பம்!!
தண்ணீரா அது!!
கனவுகளின் கண்ணாடிப்பிழம்பு அது.!
தினம் தினம்!
குளித்து எழுந்து உயிர்த்து எழும்!
நினைவுகளில் அவர்கள்!
திளைத்துக்கிடக்கிறார்கள்.!
இதனுள்!
மேற்குமலை அடுக்கத்தின்!
நடுக்கம் இருக்கும்.!
அகத்தியனின் நரம்பு துடிக்கும்.!
மாநாடு கூட்டாமலேயே!
செம்மொழித்தமிழ்!
ரத்தத்தின் ச‌த்த‌ம் கேட்கும்.!
க‌வ‌லைக‌ளின் புண்க‌ள் மொய்க்கும்!
க‌லிங்க‌த்துப்ப‌ர‌ணிக‌ள் கூட‌....இந்த‌!
தாமிர‌ப‌ர‌ணிக்குள் க‌ரைந்து போகும்.!
இதன் கூழாங்கற்களில்!
விக்ரமாதித்யக்கவிஞன்களின்!
மைத்துளி நனைந்திருக்கும்!
வாசனை மனத்துள்!
மையல் மூட்டும்.!
கரை தழுவிய நாணல் பூக்கள்!
வெள்ளைக்கவரி வீசி!
நாரைகளைக் கவர்ந்திழுக்கும்.!
நண்டுகளும் கெண்டைகளும்!
தாமிர பரணியின்!
திவலைகள் தோறும்!
கவிதைகள்!
பதிவிறக்கம் செய்யும்.!
ஆற்றோரத்துப்!
புல்லின்!
புல்லிய வருடல்களுக்கு!
புள்ளித்தவளைகள்!
புல்லரித்து ஒலி தூவும்.!
அவை!
மாண்டுக முனிவர்களின்!
மாண்டூக்யோபநிஷதங்களாய்!
இங்கே தான் மொழி பெயர்க்கும்.!
சமஸ்கிருத சடலங்களுக்குள்!
உயிர் பாய்ச்சும் தமிழ் மூச்சு!
அந்த தாமிரபரணிக் காட்சிகளில்!
பரவிக்கிடக்கின்றது!!
கயிற்றரவு!
கடவுளும் கந்தசாமியும்!
என்று!
எத்தனை எத்தனையோ!
சிறுகதை ரத்தினங்களை!
சோழிகுலுக்கி!
பல்லாங்குழி ஆடிய‌!
அந்த எழுத்துப்பிரம்மன்!
புதுமைப்பித்தன்!
பித்துபிடித்து உட்கார்ந்து க‌தைக்கு!
பிண்ட‌ம் பிடித்து!
உயிர்பூசிய‌ துறை!
தாமிர‌ப‌ர‌ணியின்!
சிந்துபூந்துறை அல்ல‌வா!!
கல்லிடைக்குறிச்சியின் வடகரையில்!
ஊர்க்காட்டு மலை சாஸ்தாவும்!
இதில்!
உற்று முகம் பார்த்து!
உருண்டைக்கண்ணையும்!
முறுக்கு மீசையையும்!
ஒப்பனை செய்து கொள்ளும்.!
அம்பாச‌முத்திர‌ம் தார்ச்சாலை கூட‌!
தாமிர‌ப‌ர‌ணியின் க‌ழுத்தை!
க‌ட்டிக்கொண்டே தான் கிட‌க்கும்.!
அங்கு!
இர‌ட்டையாய்!
ம‌ல்லாந்து கிட‌க்கும்!
வ‌ண்டி ம‌றிச்சான் அம்ம‌ன்க‌ள் கூட‌!
ஆற்றின்!
நீர‌லைத் தாலாட்டில்!
நீண்டு ப‌டுத்திருக்கும்.!
ஊமை ம‌ருத‌ ம‌ர‌ங்க‌ள் இன்று!
கோட‌ரிக‌ளால் தின்னப்ப‌ட்டு!
கொலைக்க‌ள‌மாய் காணும்!
அந்த‌ சுடுகாட்டுக்க‌ரையெல்லாம்!
ம‌னித‌னின் பேராசையை!
புகைமூட்ட‌ம் போட்டுக்காட்டும்.!
தாமிர‌ப‌ர‌ணிக்குள்!
முங்கி முங்கிக்குளித்து!
தீக்குளிக்கும் போதெல்லாம்!
த‌மிழின் நெருப்புத்தேன்!
எலும்பு ம‌ஞ்ஞைக்குள்ளும்!
எழுத்தாணி உழுது காட்டும்

ஜெயித்த பூதகி!
கடலே !!
நீ பாதகி! !
ஜெயித்த பூதகி!!
ஆயிரமாயிரம் மீனவர்க்கு!
அமுதூட்டுவதாய் அணைத்து !
அழித்தப் பாதகி...!
ஜெயித்த பூதகி...!
!
நிலவே!
நீ பொய்!
உன் ஒளி பொய்!
கடலோடு கலந்த!
உன் மோகனம் பொய்!
உன்னில் லயித்த எங்கள்!
இன்பம் பொய்!
உண்மை....!
நேற்றய கனவு!
இன்றில்லா!
வெறுமை...!
நேற்றய இன்பம்!
இன்றில்லா!
துன்பம்...!
நன்மை...!
புதைந்து போன!
சேற்றிலே !
புதிதாய் முளைத்த!
மனிதநேயச் செடி...!
நம்பிக்கை மலர்கள்!
பூக்க!
நேற்றையச்சோகம்!
நாளைய!
வரலாறாகும்

ஏதோ ஒரு கவிதையின்!
கிறுக்கலில் -!
கொட்டிவிட இயலாத!
உணர்வின் மிகுதியில்!
நனைகிறது மனசு.!
காதல் கடந்து!
வாழ்க்கை கடந்து!
இறந்த பாட்டி தாத்தாவிலிருந்து!
இறக்கப் போகும் அப்பாம்மா வரை!
எண்ணி அழுகிற பலரில்!
என்னையும் ஒருவராய்!
வைத்துக் கொள்ளுங்கள். .!
யார் யாரையோ தேடி!
எங்கெங்கோ அலைந்து!
என்னெனவோ செய்து -!
எதிலுமே நிலைக்காத புத்தி!
என் தவறா தெரியவில்லை.!
மனதின் போக்கு நீளும்!
அத்தம் வரை -!
கண்ணீரே.. கண்ணீரே.. வென !
கடக்கிறேன் பொழுதுகளை!
எதற்கென்றே தெரியாமல்.!
இன்னும் -!
என்னென்னவோ வலிகள்!
எப்படி சொல்வதென்றே தெரியாமல்!
கனக்கிறது உள்ளே.!
அத்தனையையும் !
வெளியில் சொன்னால் -!
உலகம் வெகு இயல்பாய்!
அவனொரு 'சைக்கோ' என்று!
சொல்லிவிட்டு -!
தன்னை சரியென்று மெச்சிய கம்பீரத்தில் !
மேலேறி சென்றுவிடும்.!
மனிதர் மெத்தனமாய் இருப்பது!
மொத்தமும் புரிந்தும் -!
போகட்டும், எதற்கோ வீண்!
சிந்தனை என்று அலட்டிக்!
கொள்ளாமல் விடாதலில் -!
தனிமை கொன்று வீழ்த்தியும்!
யாருடமே பேசுவதில்லை நான்.!
உண்மையில் -!
எனக்கான கவலையென்ன?!
உணவோ!
உடையோ!
சுகமோ துக்கமோ என்றால் -!
பளீரென இல்லை என்று தலையாட்டலாம்.!
பிறகென்ன; ஏனிந்த !
பிதற்றல் என்கிறாயா............?!
என் கவலைகள் மொத்தமும்!
நீ - எனில்!
ஏற்ப்பியா என் சமூகமே??? !

பார்வையின் எல்லைக்குள் எங்கும் மழையேயில்லை!
எரியும் மனதை ஆன்மீகத்தால் குளிர்விக்க!
ப்ரிய நேசத்தால் நிறைந்த இன்னுமொரு மழை!
அவசியமெனக் கருதுகிறேன் நான்!
சற்று நீண்டது பகல் இன்னும்!
மேற்கு வாயிலால் உள்ளே எட்டிப் பார்க்கும் பாவங்களை!
அதற்கேற்ப கரைத்து அனுப்பிவிடத் தோன்றுகிறது!
வாழ்நாள் முழுவதற்குமாக சுமந்து வந்த அழுக்குகள் அநேகம்!
வந்த தூரமும் அதிகம்!
எல்லையற்றது மிதந்து அசையும் திசை!
இன்னும் நிச்சலனத்திலிருக்கிறது நதி!
எனினும்!
கணத்துக்குக் கணம் மாறியபடியும்!
ஆழத்தில் அதிர்ந்தபடியும் கிடக்கிறோம்!
நதியும் நானும்!

அவமானங்கள் அறுத்தெறியப்பட்டு!
அங்கங்கள் பிரசுரிக்கப்பட்டுவிட்டன!
வெட்டவெளியில் நீதிதேவதை!
மடிந்து கிடக்கிறாள்!
அப்பட்டமாக்கப்பட்ட பின்பு!
ஏனோ?!
மௌனமான மனம்....!
வடிந்தொழுகும் குருதியின்!
வாடை பகிர்ந்து கொண்ட!
பின்பு மறைவிடத்தை எங்கு போய்!
தேடுவது......?

அந்தப் பார்வை..!
எந்தப் பார்வை!
என ஊருக்குத் தெரியாது!
ஆனால்!
உனக்குத் தெரியும்!
இதயத்தை!
தீப்பற்ற வைத்துவிட்டு!
காதலை அதில்!
குளிர்காய வைத்த!
என் முதல் பார்வையைத்தான்!
நான் அப்படிச் சொன்னேன்!
மௌன மொழிகளின!
ஊடகமான!
அந்ந கருப்பு வெள்ளைத் தடாகத்தின் மூலம்!
எத்தனை உணர்வுகளை!
என்னோடு பரிமாறி இருப்பாய்!
கண்ணடிப்புகள் முதல்!
கண்டிப்புகள் வரை!
உன் விழிகளில்தான்!
தேய்ந்திருக்கக் கூடும்!
சில வேதனைகளையும்!
பல போதனைகளையும்!
சாதனைகளாக்க.!
உன்னை விலைக்கு வாங்கிய!
என் விழிகளையும்!
என்னை விலைக்கு வாங்கிய!
உன் விழிகளையும்!
தத்துக் கொடுப்போம்!
தான வங்கியிடம்!
பார்வையுதிர் காலத்தில்!
இருக்கும்!
சில விழிகளுக்கு!
அது வசந்த கால!
வாழ்த்து சொல்லட்டுமே!
விழிகளில் மலர்ந்த!
நம் காதல்!
மலர்ந்தே இருக்கட்டும்..!
வாழையடி வாழையாய்!
இம்மண்ணில்!
நாம்!
வாழ்வதற்கு அடையாளமாய்!