மரணத்தின் செந்நாவு
சுழன்று உறிஞ்சுகிறது
உயிரின் கடைத்துளியை
நினைவு செதுக்கின நறுமணத்தில்
பொதிந்து தவழ்கிறது உறவு
உச்ச பட்ச தேவைகளின் நிமித்தம்
அடிப்பணிகிறது மனசு
ஏற்றுக்கொள்ளவியலாத தருணமாய்
எதிர்படும் நிலைக்களனில்
பதிய முடியாத வேர்களுடன்
பரவிப்பாய எத்தனிக்கிறது விருட்சம்
நிலைக்கொள்ளா ஆட்டத்துடன்
இடறிடும் மூச்செரிவில்
இரணப்பட்டு போகும் உணர்வு
மணல்வெளியின் கரிசல் கோடாய்
பொழுதின் இரணமாறி விழிக்கையில்
நிஜம் சுமந்து நிற்கிறது
வாழ்க்கை
சு.மு.அகமது