புத்துருவாக்கம்.. ஒத்திகை - தீபா திருமுர்த்தி

01.!
புத்துருவாக்கம்..! !
--------------------------!
கண்களுக்கு !
விருந்து தந்த !
மரத் தாயே ! !
மன்னித்து விடு.... !
மண்ணின் மைந்தர்களை! !
வேந்தர்கள் !
உனைக் காக்க.... !
மைந்தர்களுக்கு மட்டுமேன் !
இத்தனை அங்கலாய்ப்பு? !
அவசர யுகம்! !
வாழ்ந்துவிட்டுப் போவதற்குள் !
வரும் சந்ததிகளின் !
பெருக்கம்! !
காடுகள் !
அழிக்கப் பட்டுவிட்டதால் !
அழுகிறீர்கள்! !
கவலை வேண்டாம் ! !
இன்றும் !
மனிதக் காடுகள் தான் !
மண்டிக் கிடக்கின்றனவே! !
02.!
ஒத்திகை..! !
------------------- !
அழகிய பதுமை! !
ஆம்! !
அவள் ஓர் !
அழகிய பதுமை! !
இயற்கை அழகை !
முழுவதும் !
விழுங்கிவிட்டுச் !
செயற்கை அழகில் !
தத்தளிக்கும்.... !
அவள் ஓர் !
அழகிய பதுமை! !
அவள் ஓர் !
காதல் விருந்து! !
அவனும் தான்! !
செயற்கை அழகை !
மொத்தமாய் தந்துவிட்டு !
இயற்கை அழகில் !
இணைந்திருக்கும் !
அவன் !
காதல் நோய்க்கோர் !
இலவச மருந்து! !
சந்தி செய்யும் !
அந்தி! !
பேருந்து பயணம்! !
ஒளி விழுங்கிய !
வானம் !
உமிழ்ந்துகொண்டு இருக்கிறது.... !
மின்னலை! !
இருவரயும் !
இணைக்கிறது !
சில் என வரும் !
தென்றல் காற்று! !
முடி திருத்துவதாய் !
மார்பில் !
இடிக்கிறாள்! !
சட்டை சரி செய்வதை !
அவனும் தான்! !
கதகதவென !
இதமாகிறது !
ஈரக் காற்று..... !
இதழ்களின் !
இளம் சூட்டிற்கு நிகராய் !
தலைகளின் !
உராய்வு! !
ஏனோ.... !
இதன் பின்னே !
கை கோர்த்து நடக்கிறது.... !
வழக்கமாய் !
திட்டி தீர்க்கும் !
மனம்