ஓராயிரம் உறவுகள் என்னை
சூழ்ந்தாலும் உன் அன்புக்கு முன்னே
எல்லாமே தூரம்தான். நானும்
சிறைக்கைதிதான் உனக்குள்ளே!
போலியான புன்னகைகள்,
கேலியான பார்வைகள்,
எல்லாமே பழகிப்போனது.
உன் அறிமுகம் கிடைக்கும்வரை!
புண்பட்டு நொறுங்கிய
பெண்மனதை புன்னகையால்
உயிர்ப்பித்து, அன்பால்
உருகொடுத்தாய்!
உன் பார்வைகளும் வார்த்தைகளும்
நான் என்பதை மறக்க செய்தது.
உனக்கும் எனக்கும் ஒரு நெருக்கம்.
காரணம் அறியாமல் தவிக்கிறேன்!
உன் தொடர்பு எல்லைக்குள்
நான் உலகையே வலம்வந்தேன்.
வெறும் வார்த்தையல்ல நீ! என்
வாழ்க்கை உன் வார்த்தைகள்!
நான் காணும் உலகாக,
நான் தேடும் நிழலாக,
நான் போகும் வழியாக,
நீ எப்போதும் என்னுடன்!
நொடிப்பொழுது பிரிவுகளில்
நிலைகுலைந்து போகிறேன்.
உயிரைப்பிடித்துக்கொண்டு,
இன்னும் உனக்காக மட்டுமே!
நீ வரும்வழி நோக்கி தவமிருக்கிறேன்
பசி தாகம் மறந்து, உன்
பாதப்படிவுகளில் முகம் வைத்து
காத்திருக்கிறேன், நீ வருவாயென
பாரதிபிரியா