எனதுயிருருக்கும் பாடலைப்!
பின்பற்றி வந்த உன் நேசம்!
எனக்கென்றிருந்த !
ஒரேயொரு கேடயத்தையும்!
மூலைக்கொன்றாக உடைத்துப் போட்டதில்!
வருத்தம்தான் எனக்கு..!!
ஆதியின் மூலங்களறுத்து,!
சார்ந்திருந்த அரண்களையுடைத்து!
உனை நம்பி வந்த நான்!
காணும் எல்லாவற்றிலும்!
நீ மட்டுமே !
காட்சிப் பொருளாக வேண்டுமென்கிறாய்!
நட்சத்திரங்களை எனக்காக!
வளைப்பதாகச் சொன்ன நீ!
எனதழகு மின்னிடும் பொழுதுகளில்!
பீதியுடன் முறைக்கிறாய்!
எனது குரல்வளையினை நெரித்து!
உனது நிம்மதிக்கான!
பிரார்த்தனை கீதங்களைப் !
பாடச் சொல்கிறாய்!
என் நெற்றியில் தொடங்கியுன்!
கூராயுதங்கள் கீறுகின்றன,!
உயிருருகி வழியும் குருதியில்!
தாகம் தணித்துக்கொள்கிறாய்!
என் உயிரின் மூலங்களை!
உன் வார்த்தைகளால் வேரறுக்கிறாய்!
என் வாழ்வின் தீர்ப்பினை!
இவ்வாறு நீயே எழுதுகிறாய் !!
சிம்மாசனங்கள் வேண்டவில்லை!
செங்கோலையும் தீண்டவில்லை!
ஆட்சிகள்இஆகிருதிகள் அத்தனையும் !
உன்னுடையதாகவே இருக்கட்டும் ;!
நானென்ன கேட்கிறேன் ?!
பறவையின் உதிர்ந்த சிறு இறகினைப் போல!
எடைகளற்றுத்தானே !
இருக்கின்றன என் தேவைகள் !!
இறுதியாக,!
வாழ்வுக்கு ஒளியூட்டுவதாகச் சொல்லி!
என் நெஞ்சின் ஓரத்தில் !
தீச்சுடரை வைத்து - அது!
பற்றி எரியும் போதினில் குளிர்காய்கிறாய்.!
பரவாயில்லை.!
உனது சந்தோஷங்களுக்காக நானெரிகிறேன்.!
இப்படியே விட்டுவிடலாமென்னை !!
-எம்.ரிஷான் ஷெரீப்!
மாவனல்லை!
இலங்கை
எம்.ரிஷான் ஷெரீப்