நினைவுகளை கைபிடித்து
நிலவொளிதனை நனைத்து
நீண்ட தூரம் போகிறேன்.
நீயும் வருவாயென - நின்
நினைவுகள் சொல்லிவிட
நீயும் வருவாயா?
நிழல் கூட்டி
நிலாவின் முகம் காட்டி.
நிறுத்தும் இடமெல்லாம்
நினைவோடு இன்புற்று
நீயே இருப்பதுவாய்
நிகழ்வுகள் இனிக்குதடி.
நித்திரை கனவழியில்
நினைவெனும் நீர் அலையில்
நீந்தி நீந்தி நீர்த்துபோய்
நின்னொரு நினைவு கூட
நீங்காது கண்மணியே.
நித்தம் நித்தம் நீ வேண்டும்
நிரம்ப நிரம்ப நினைவு வேண்டும்
நீயாக தரவேண்டாம்
நினைத்து விடு பொன்மணியே.
நின்று கடுக்கையிலும்
நீள் தூரம் கடக்கையிலும்
நீட்டி நிமிர்ந்து கிடக்கையிலும்
நின் நினைவுகள் நெருடுதடி.
நீ சாலை கடந்து
நில்லாமல் போனாலும்
நினைவு நின்று
நின் மாயை காட்டுதடி.
நிறுத்தங்களில் நிற்கையில்
நின் வருத்தங்கள் என்னவோ?
நீல விழி நின்று - என்மேல்
நிலைகொள்ள மறுக்குதடி.
நீண்ட - நின்
நிழல் கூட நெருங்கிவிட பார்க்குதடி
நீ மட்டும் தீ கொண்டு தீண்டுவது ஏனடி?
நிலவை நீ என்றேன்
நீலம் உன் விழி என்றேன்
நின் நிழல் நானென்றேன்
நிறமெல்லாம் உன் நிறமேன்றேன்
நீரை உன் மனமேன்றேன்
நின் குறையெல்லாம் நிறைஎன்றேன்.
நிதர்சனம் காட்டினாலும்-நின்
நிகர் நிற்க யாரென்றேன்.
நிழலாய் நீ வேண்டும்
நிகழாத வரம் வேண்டும்.
நீ மட்டும் உடன் வேண்டும்
நினைவுகள் கொஞ்சம் கடன் வேண்டும்.
நீதி கிடைக்க வேண்டும்.
நின் நினைவுக்குள் கிடக்க வேண்டும்.
நிஜமாய் நிச்சயமாய்
நினைவில் என்றும்
நீமட்டும் நெருக்கமாய் வேண்டும்
சீமான் கனி