எலும்புக்கூடுகள் நிறைக்கப்பட்ட வகுப்பறை - தீபச்செல்வன்

தீபச்செல்வன்!
எனது முகத்தின் வெளியில்!
மௌனம் ஒட்டப்பட்டிருந்தது.!
எனது குரலை மடித்து!
புத்தகத்தின் நடுவில்!
ஒளித்து வைத்திருக்கிறேன்.!
ஒரு சிறுவன் மீது!
இராணுவம் துன்புறுத்தி!
தாக்கியதைக் கண்டேன்.!
ஒரு முதியவர் மீது!
இராணுவம் துன்புறுத்தி!
தாக்கியதைக் கண்டேன். !
எனது வெள்ளைச் சீருடைகளின்!
நிறங்கள்!
உதிர்ந்து விழுந்தன.!
எனது கண்களின் மீது!
படர்ந்திருத்த!
அந்த வன்முறைக்காட்சிகள்!
இமைகளை அரித்து!
விழிகளை குடைந்தன.!
குருதி ஓட்டத்தில்!
முளைத்திருந்த உலகம் !
கரைந்து தொலையத் தேடினேன்.!
அவர்களுக்கு.. எனக்கு..!
என்று நீளுகிற!
அந்த சீருடைகளின்!
கொலுத்த அதிகாரம்!
எனது இனம்!
முழுவதுமாய் பரவுகிறது.!
நமது குழந்தைகளின்!
முகங்களை குத்துமளவில்!
நீண்டு கூர்மையாயிருந்தது. !
நிறைக்கப்பட்ட துப்பாக்கிகளின்!
களியாட்டம்!
சிறிய சைக்கிளில் போகும்!
சிறுமி மீதான குறியாயிருந்தது.!
எல்லோருடைய முகங்களும்!
சுருங்கியிருக்க!
தீராத வலிகள்!
எழுதப்பட்டிருந்தன.!
மனித நேயமும் உரிமைகளும் பற்றி !
பாடம் நடத்தப்படட்ட!
வகுப்பறையின்!
கூரைகளிலும் சுவர்களிலும்!
கிழிந்த புன்னகையோடு!
எலும்புக்கூடுகள் வரைந்து!
நிறைக்கப்பட்டிருந்தன!
புத்தகத்தின் நடுவில்!
வைத்திருந்த எனது குரல்!
சைக்கிளில் சென்ற!
சிறுமியைப் போல !
கரைந்து கிடக்கிறது