உரையாடல் தரும் உவகை - மலர்

உவமைகள் தேடுகிறேன்
என்
உவகையை உணர்த்த!

காலம் மாறும் தருணங்ளில் - என்
காதலியும் மாறிவிட்டாள்!
'நான் எப்படி இருக்கேன்' - என வினவ

விடை கொடுத்தேன்!
என் காதலுக்கும் என் காதலிக்கும்
நட்பின் உறவை அவள் விழைவதால்!

சில நிமிட பேச்சுகள் தந்த
சில்லரை சந்தோஷங்கள்
சிலிர்த்தே தழுவும் அவள் நினைவுகளை!

அவள் குரல் - காதில் ரீங்காரமாய்
அவள் நினைவு - இதய துடிப்பாய்
அவள் வாசம் - எந்தன் சுவாசமாய்

இப்படி செல்லரித்த வரிகள்
இன்னும் ஏனோ சலிக்கவில்லை!

உவப்பு நீரிலே - உண்மையை உணர்கிறேன்!
உன்னை இன்னும் மறக்கவில்லை என்று.

ரோஜாவின் சிவப்பாய்
என் நினைவில்
உன் நிழல்கள்!

அதன் மீது படரும்
பனித்துளியாய்
உன் கனவு!

தைக்கும் முட்களிலே
தான் உணர்கிறேன் - என்
உறவின் பலவீனத்தை!

உன்னை பறிக்கும் உரிமை
எனக்கு இல்லை என்று!

ஆனால்...

மலர்ந்த உன் சிவப்பை விட
வாடிய உன் சருகுகளும் - எந்தன்
வாழ்க்கை புத்தகத்திலே இடம் பெற
விழைகிறேன் - விளிக்கிறேன்!

மீண்டும் ஒரு உரையாடல்!
உதிரத்திலே உறையும்
உறவின் உண்மைகளை
உன்னிடம் உணர்த்த