சாட்சியங்கள் - மீனாள்செல்வன்

Photo by Jr Korpa on Unsplash

எனது
நித்திரை இழந்த இரவின்
நடு நிசிவேளை
என் அறைக்கதவு திறந்து
முற்றத்திற்கு வருமென்
மேனி மீதில்
மென்மையும் வேகமுமாய்
மோதிப் பிரியும் ஈரக்காற்றாக
நீ இருந்துவிடலாகாதோ
என்ற தீரா ஏக்கத்தில்
அதே இடம்விட்டு நகராமல்
நெடு நேரம் நின்றுவிடுகிற
என்னை
நீ காணாமாட்டாய்

உன் கனவில்கூட
நான்
காணாமல் ஆக்கப்பட்டிருப்பேன்.
என்றாலும்
நீ என்னை மறந்துவிட்டாய்
என்பதையே
நீ என்னை நினைத்திருந்தாய்
என்பதற்கான சாட்சியமாய்
வைத்துகொள்வேன்
மீனாள்செல்வன்

Comments

Authentication required

You must log in to post a comment.

Log in

There are no comments yet.