எனது முற்றமும் ... கஜல் - ஜாவேத் அக்தர்

எனது முற்றமும், எனது மரமும்!
!
விரிந்து பரந்திருந்தது!
முற்றம்!
அதில்தான் அத்தனை !
விளையாட்டுகளும்!
முற்றத்தின் முன்னேயிருந்தது!
அந்த மரம்!
என்னைவிட உயரமாயிருந்தது!
நான் பெரியவனானதும் !
அதன் உச்சியை தொடுவேன்!
என்ற நம்பிக்கையிருந்தது!
வருடங்கள் கழிந்து!
வீடு திரும்பினேன்!
முற்றம் சின்னதாயிருந்தது!
மரம் முன்னைவிட உயரமாயிருந்தது!
கஜல்!
நம் விருப்பத்தின் சோதனை தானிது!
அடி எடுத்தோம் இலக்கு பாதையானது!
பிரிவின் அச்சில் சர-சரவென சுழல்ன்றவன்!
மானுக்கு அதன் கஸ்தூரியே தண்டனையானது!
ஆசையாயிருந்தது கை கூடியது-ஆனால்!
தொலைந்து போனதே அது என்னவாயிருந்தது!
மழலையில் பொம்மைகளை உடைத்திருக்கிறேன்!
துயர முடிவுகளுக்கு அது ஆரம்பமாயிருந்தது!
காதல் செத்துவிட்டதால் கவலைதான் எனக்கும்!
அதுவே நல்ல காலத்திற்கான மாற்றமாயிருந்தது !
தொடுவதெல்லாம் பொன்னாக வேண்டுமென்றிருந்தேன்!
உன்னைப் பார்த்தப்பின்னதை சாபமாக உணர்ந்தேன்!
கனவெனும் நோய்க்கினி விடுதலை தான்!
உலகமொரு கசப்பான மருந்தாய் இருந்தது.!
-- ஜாவேத் அக்தர்!
'தர்க்கஷ்' கவிதைத் தொகுதியிலிருந்து !
தமிழில்!
மதியழகன் சுப்பையா