நம் காதல் கதையின் கடைசி பக்கம் இது
எதிர்பாராம் வந்த காதல் புரியாதது
முதலில் நீ சொல்வதை இல்லை நான் சொல்வதை ஏதோ நம்மை தடுக்கிறது
நும் காதல் ஒரு முடியாத காவியம்
புரிந்துகொள்ள முடியாத ஓவியம்
நான் யாரோ போல் உன்னை பார்க்க
ஏதோ சொல்ல நெஞ்சம் ஏங்க
வார்த்தை எல்லாம் வாயில் தேங்கா
மௌனமாக கடந்து போக
சொல்லாத வார்த்தைகள் இதயத்தில் உருளுதே
தீராத எண்ணங்கள் என்னில் நிறையுதே
நீ வேண்டாம் என்று தோணும்போது கண்முன் நிற்கிறாய்
மறப்பேன் என்று எண்ணும்போது நினைவில் வருகிறாய்
நாம் சேர்ந்து சென்ற நாட்கள் எல்லாம் கண்முன் தெரியுதே
கைகோர்த்து கொண்டு பேசறியதெல்லாம் காதில் ஒலிக்கிறதே
நீ கொடுத்த வெப்பம் என்றும் என்னுடன் இருக்கும்
நான் மறைத்த வெட்கம் என்றும் உன்னுடன் இருக்கும்
இது எப்போது முடியும் முடிவே இல்ல இந்த நினைவுகளின் பயணம்....
தருணா. கே