என் !
ஆயுளின் !
அதிக காலங்கள் !
உன் வீட்டு !
அடுக்களையிலே !
அறையப்பட்டு விட்டது !
உனக்கு !
நிஜங்களை விட !
நிழல்களும் !
தர்மத்தை விட !
தர்க்கமும் !
அதிகம் பழக்கப்பட்டதாயும் !
விருப்பப்பட்டதாயும் விட்டது !
அதனாலோ என்னவோ !
என்னை நீ !
அதிகம் !
புறக்கணிப்பதை !
புழக்கத்தில் கொண்டுள்ளாய் !
சித்தரவதைகள் என்றால் !
அது உனக்கு !
என்னில் வரையும் !
சித்திரங்கள் !
என்றாகி விட்டது !
என்னுடல் உன் பார்வையில் !
ஒரு காகிதமாய் !
ரணங்களை எல்லாம் !
தூரிகையாய் தீட்டி !
வேதனைஎனும் வர்ணம் கொண்டு !
நிதமும் என்னில் !
ஒரு வகை சித்திரம் !
கிறுக்கத்தான் செய்கிறாய் !
உன்னைப்போன்ற !
கலைஞ்சனுக்கு - என்று ஒய்வு !
என எண்ணியே !
என் காத்திருப்புக்கள் !
நீள்கின்றன !
ஒவ்வொரு நாளும் !
ஒவ்வொரு விதமாய் - எங்கனம் !
யூகிப்பாயோ தெரியவில்லை !
புதிது புதிதாய் !
வேதனைகளை !
புரிய வைக்கிறாய் - என் !
புலங்களில் ஒன்றை கூட விடாமல் !
!
ஒவ்வொரு நாளும் விடிகிறது - பின் !
இருள்கிறது !
என் வாழ்க்கையில் மட்டும் !
ஒழி ஏற்றாது !
ஊரில் எத்தனையோ சாவுகள் !
அனுதினம் கேட்டுக் கேட்டு !
சலித்துப்போய் விட்டது !
எனக்கின்னும் ஏன் வரவில்லை !
இனி இறப்பு ஒன்றுதான் !
விடியல் தரும் !
விடுதலை
ரொசனா ஜேவ்ரி