பூக்கொடுத்துத்தான் புரியுமோ !
என் நேசம் ! !
இத்தனை காலம் !
என் கண்கள் சொல்லியது !
உனக்குப்புரியவில்லை ! !
புரிந்து கொள்வதில் நீ தாமதம் !
புரியாமல் கொல்வதில் நீ முந்தி... !
எந்தத் துன்பமெனினும் !
இதழ் கண்டிட்டால் !
மறைந்தோடிவிடும் ! !
பூவிலும் சரி !
உன் புன்னகையிலும் சரி... !
முடிந்தால் !
என் நேசிப்புகளோடு !
நீ மோதிப்பார் !
நான் சாய்ந்திடுவதில்லை ! !
நம்பிக்கை தரும் !
தென்றல் மோதிச் சாய்ந்திடாத !
என் தைரியப்பூக்கள்... !
நான் பார்க்கையில் !
வரம் தருவது !
போலிருக்கும் ! !
நீ பார்க்க வேண்டி !
தவம் தருவது !
போலிருக்கும் ! !
சுயநலப்பூக்கள்... !
இனி என்னிதயத்தில் !
உன் ஞாபகங்கள் !
நிரம்பிட இடமில்லை !
நீ நிறைந்ததால் இடமில்லை ! !
பூக்கள் இடம்பெறலாம் !
ஞாபகங்கள் வாசம்பெற... !
பூத்ததும் !
வாடிப்போகும் !
மலர்போல் வஞ்சகமில்லை ! !
உன் அருகாமையில் !
ஒவ்வொரு நொடியும் !
பூத்திடுவேன் !
ஆயுள்வரை அப்படியே... !
உனக்கு !
வெட்கம் கற்றுத்தந்தது !
எம்மலரோ தெரியவில்லை !
அவை திணறிப்போயிருக்கும் ! !
நீ எனக்குக் கற்றுத்தந்த !
அன்பின் அழகினைக் கண்டு... !
செடிகளின் பிடிப்பிலிருந்து !
முழுவதும் கொட்டிப்போய் ! !
தரையோடு காய்ந்துபோய் ! !
இவ்விதழ்களின் நிலைதான் !
உன் சந்திப்பினில் !
என் சோகங்களின் நிலை... !
ஒருவேளை உனக்கு !
மலரும் என் மனதும் !
ஒன்றெனப்படலாம் ! !
காய்ந்துவிட்டால் !
வேறு மலர் உனக்கிருக்கலாம் !
வேறு நீ மலருக்கில்லை... !
பூக்கள் அழுது !
பார்த்ததில்லை நான் ... !
கல்லெறியும் குளம் !
என்னோடு சேர்த்து !
கலங்கியழுதது நிலா ! !
கல் நிறுத்திய பொழுதில் !
அழகாய் நிலா ! !
மனம் இன்னும் அழுதபடி... !
நான் அழுது !
பார்க்கின்றன பூக்கள்... !
!
---நிஹ்மத் nih
நிஹ்மத்