ஊமையின் காதல்.. மௌனம் - இரா சனத், கம்பளை

ஊமையின் காதல்...மௌனம்!
!
01.!
ஊமையின் காதல்!
-------------------------!
காதலை வெளிப்படுத்த!
இரு கையசைத்தேன்!
அவளோ! ஓடிவந்து!
பணம் கொடுக்கிறாள்...!
ச்சீ...ச்சீ... அது இல்லையென!
கவலையுடன் சைகை காட்டினேன்!
ஏன் இதற்கெல்லாம் நன்றியென!
புன்முகம் காட்டுகிறாள் அவள்!
ஐயோ! கடவுளே... என் வாய்!
பூட்டை ஒருமுறையாவது!
திறந்துவிடு பேசுவதற்கல்ல!
அவளிடம் காதலை சொல்வதற்கு!
ஏனெனில்;, அவளுக்காக தினமும்!
நான் ரோட்டோரம் காத்திருப்பதால்!
அவள் என்னை பிச்சைக்காரன்போல்!
பரிதாபமாய் பார்க்கிறாள்...!
!
02.!
மௌனம்!
காதலின் மொழி!
'மௌனம்' தான்!
என்பதை நீ!
நிரூபித்துவிட்டாய்!!
எப்படியெனில், உன்!
காதலை சொல்வதற்கும்!
ஊமையைதானே நீ!
தூதனுப்பினாய்!!!!
சந்தேகம்!
எரியும் நெருப்பு மீது!
சந்தேகம் கொண்டு!
அதை சோதிப்பதற்கு!
பஞ்சு முனையுமானால்!
நிலைமை என்னவாகும்?!
அழிவின் முகவரிதான்!
சந்தேகம்!!!!
நிலவு!
காதலியை நிலவென!
வர்ணிப்பவர்கள்!
அவளது மனம் வானம்!
போல் அல்ல என்பதை!
அறிவார்களா???!
காதல்!
அறியாத- புரியாத!
இரு உள்ளங்கள்!
இணைவதுதான்!
காதல்