சற்றும் அடங்காத
சாலை அது - என்
இருப்பு அங்கே
யாரையும் கலைக்காமல்,
தினமும் வரும் வழக்கமாய்
நடைபாதையில் நான்,
நினைவுகள் மட்டும்
எங்கோ தூரமாய்...
அங்கே ரசித்தவை
பழங்கதைகள் ஆகின
என் கண்கள் அலைபயும்
பழைய முகங்கள் தேடி
அன்று நாம் நின்ற இடத்தில்
இன்று நான் மட்டும் தனிமையில்...
நீ என்னோடு இருந்த போதும்
நானாக மட்டுமே நான் இருந்தேன்,
தனியே என்னை விலக்கிய போதும்
துளி மாற்றம் இல்லை என்னுள்.
இருந்தும் பிறரிடம் சிறு மாற்றம்...
நாமாய் இருக்கையில் 'மணி' என்றவர்
இன்று எனை அழைக்கும் பெயர் 'தெருநாய்'
இனியா