முடிவற்ற பிரயத்தனமாய்
எல்லையில்லா ஓவியத்தை
அழித்தழித்தழித்தழித்தெழுதும்
பாலை மணற்படுகையில்
ஆசுவாச மீன்கள்
திடுக்கிட்டு திசைதொலைய
அலையும் வளையங்களால்
அசைக்கும் விளையாட்டில்
ரகசிய மெளனம் சேகரித்து
நிழலிருட்டில் ஒடுங்கும் மரங்கள்
தோல்வியுற்று கலைகயில்
கோளத்தின் நீளம் மீறும்
காற்றின் ஓயாத விரல்கள்
காண நேர்ந்தது
ஒரு பொழுதில்.
புல்லரித்துபோனேன்
கரம்பற்றி என்னை
அழைத்து சென்றது யார்
என்று அப்புறம் யோசித்தேன்
கோகுலகண்ணன்