புல்லாங்குழலின்
துளைவழி பெருகும்
நதியின் பிரவாகத்தில்
மறைகிறது சிந்தை
அழுத்த நெகிழ்வுகளில்
விரைந்து வழுவுகிறது மனம்
ஆழச் சுழல்களில் சிக்கி அழுந்தித்
தாளமிடுகிறது நாளத் துடிப்பு
ஏகாந்த வெளிதனில்
ஸ்வரங்களின் இன் துணை
அலை தளும்பி வழிகிறது நதி
தீயும் தேனுமாய்க் கசிகிறது காற்று
திசையற்ற பெருவெளியில்
தொலைந்த என்னை
மீண்டும் அறிந்தேன்
அதனால் உன்னையும்.
- சத்யன் சுந்தர் (நன்றி : திண்ணை)
சத்யன் சுந்தர்