தொலைவென்பது - அய்யா. புவன்

இயலாமைக்கு இன்னொரு வழியேது!
மகனுக்கு ஆசைப்பட்டதெல்லாம்
வாங்கித் தர ஆசை!
ஆனா! வாழ்ற வாழ்க்கை
வகை மடுப்பா இருக்கும் போது!
என் மகன் ஆசைப்பட்டமாதிரி!

கண்ணுக்கு தெரிந்தே...
அவனுக்கு எல்லாமே பணிப்பெண் தானே!
சொல்லத் தெரியாத ஆசைகள்... சில சமயங்களில்

கூடும் பொழுது...
சந்தோஷத்தை விட...
கஷ்டமே மேலோங்கி!
நான் பள்ளி கொள்ளும் சமயங்களில்...
அவன் பள்ளியில்..
இருவரும் நேரங்களில் நேரெதிராக...
பார்க்க ஆசை...
பேச ஆவல்...

எல்லாம் இருந்தும்.. நான் மட்டும் தூரமாக...
அவனுக்கு புரியுமோ..இந்த தந்தையின் ஏக்கம்...
பிரிவு... வெளிநாட்டில் வாழ்வதென்றில்லை...
சொந்த வீட்டிலும் கூட!
அருகிலேந்து பிரிவது தான்...அதிக கஷ்டம்!

அப்பா!..
சீக்கிரம் வாங்க! காத்திருக்கேன்..
ஓசை மட்டும் அலை பேசியில்...
வருவதர்க்கு முன் தூங்கி போகும்...அவன் படிப்பு!

நல்லா படிக்கட்டும்! அதான் முக்கியம்!
ஆனால் அதை விட முக்கியம்! அரவணைப்பு!
எப்பொழுது!
இதே மாதிரிதான்...
என் அப்பாவும் நினைத்திருப்பாரோ